Home > Rusland > Van Amsterdam naar Tokyo > Reisverslag dag 93
1 mei 2016 - 8 augustus 2016 (100 dagen)
We denken gisteravond afgesproken te hebben om negen uur te ontbijten. Als we de ontbijtzaal in lopen, kijkt iedereen verschrikt op. Er wordt overlegd wat ze ons kunnen voorschotelen. Of we plov willen? Nou niet als ontbijt. We wijzen op brood, worst en koffie. De koffie komt, maar na een half uur wachten, is er verder nog niets. Er blijkt ook helemaal niets meer te komen. 'Breakfast njet', klinkt uit de keuken. Dit leidt bij sommige van ons tot irritaties. De meisjes verblikken of verblozen niet. Ze moeten er om giechelen, maar het leidt niet tot eten. We rijden een stukje verder naar de winkeltjes en kopen wat in een winkeltje. Het ontbijtprobleem is weer opgelost. Het verkeer op weg naar Vladivostok wordt drukker en drukker. De weg wordt gelukkig ook beter.
Het laatste stuk is zelfs vierbaans. Via een lange brug rijden we de stad binnen. Vladivostok is veel groter dan ik mij voorgesteld had. In het centrum parkeren we de voertuigen. Waarschijnlijk staan we op een taxi parkeerplaats maar we kunnen even niets beters vinden. We gaan op zoek naar koffie met een internetverbinding. We hebben namelijk een dingetje met het hotel. De hotels in Vladivostok zijn beperkt beschikbaar of relatief duur. We hebben vooraf een hotel geboekt, maar dit hotel ligt in de provincie Vladivostok, maar nog altijd honderdtachtig kilometer buiten de stad. Foutje. Wel vreemd, want we dachten uit de beschrijving opgemaakt te hebben dat alle bezienswaardigheden in de nabijheid lagen. Waarschijnlijk was dat een ander hotel. Vanuit het café zoeken we een beter alternatief. Omdat dit niet echt lukt, besluiten we naar een hotel in de buurt te rijden. Dit hotel, Sunrise Apartments, is een prima stek voor de komende twee nachten. Even na vijf uur komt Youri naar het hotel. Youri helpt ons met de inscheping. Morgen komt hij ons om negen uur ophalen voor alle douaneformaliteiten. De auto en de motoren blijven daarna achter in de haven. Woensdag moeten we rond twaalf uur in de haven zijn. Om twee uur vertrekt de boot. Als Youri de voertuigen ziet, geeft hij aan dat we ze wel schoon moeten maken. Vieze voertuigen kunnen geweigerd worden. Youri rijdt ons voor naar een autowasserette. Onderweg verliezen we de motorrijders uit het oog. We sturen hen per sms de coördinaten van de wasserette, maar zij hebben de navigatie niet meegenomen. Dan houdt het op. Onze auto wordt netjes gewassen. We wisten niet meer dat de kleur geel zo geel was. De grauwe laag spoelt er af. Brutus is klaar voor de overtocht. Ook 's avonds is Vladivostok een levendige stad. Het bronzen standbeeld van een soldaat met een vlag op het centrale plein is verlicht. Rondom volop lichtreclames. Langs de kade liggen marineschepen. Net naast de grote Russky brug, in een parkje, staat een oude onderzeeër. De boot kan overdag als museum bezichtigd worden.