Azerbeidzjan > Zijn we al in Turkmenistan?

Azerbeidzjan - Onze hut tijdens de overtocht over de Kaspische zee

's Nachts voel ik de boot bewegen. We verlaten de haven. Ik ben op weg naar Turkmenistan. Als ik op het dek kom zie ik dat we stil liggen. We liggen voor de kust. Ik neem een douche in mijn hut en pak mijn bagage is. Weer buiten geeft een vrachtwagen-chauffeur aan dat het land dat ik zie Azerbeidzjan is. We liggen nog voor de haven. Zou dat kunnen? De navigatie bevestigt de locatie. We zijn vannacht alleen de haven uitgevaren. Geen idee wanneer we gaan varen. We pakken onze stoeltjes uit de auto en zoeken een plekje in de schaduw op het dek. Van vrachtwagenchauffeurs horen we dat we pas vanmiddag om zes uur gaan varen. Geen idee waarom, maar we wachten het wel af. Ondertussen lezen we in de reisgidsen over Turkmenistan en relaxen wat. Om zes uur gebeurt er nog weinig. Wel is de wind flink toegenomen. We lijken te begrijpen dat we nog niet gaan varen. De wind schijnt te hard te zijn. Hoewel we het weer aan de andere kant van de Kaspische zee niet kunnen zien, lijken hier de golven te overzien. Sommige chauffeurs gebaren al 'morgen, morgen'. Een vreemde gewaarwording. We zijn al 24 uur onderweg en we liggen nog steeds voor de haven van Baku. Voor het avondeten koken we zelf water en nemen onze eigen instant maaltijd. De maaltijd gisteren in het restaurant beviel niet zo goed. Samen met een wijntje uit Azerbeidzjan smaakt dit prima. Bij het naar bed gaan, liggen we al een etmaal stil op de Kaspische zee. Zonder een idee te hebben wanneer hier verandering in komt, gaan we slapen.