Mongolië > Van Bayanghongor naar Arvaikheer

Doordat we gisteravond pas na tweeën naar bed zijn gegaan, staan we vanochtend laat op. We overleggen wat we vandaag gaan doen. Het achtertandwiel van de motor van Milko is zo slecht, dat hij het liefste zo snel mogelijk naar de KTM dealer in Ulaanbaatar rijdt. Verschillende tanden van het tandwiel zijn afgebroken. We besluiten vandaag door te rijden naar Arvaikheer. Hiervandaan kunnen wij met de auto richting de oude hoofdstad Kharkhorin en kunnen de motorrijders door naar Ulaanbataar. In het Seoel hotel bestellen we een lunch. Dit duurt en het duurt. Het kan toch niet zo moeilijk zijn om een kippensoep te serveren. Als het eten eindelijk komt blijkt het ook niet conform de bestelling. Buiten is het ondertussen opnieuw gaan regenen. Flinke plassen staan over de volledige breedte van de weg. We rijden naar het Lamyn Gegeenii Gon Gandan Dedlin Khiid klooster. Oorspronkelijk lag dit klooster buiten de stad. Tijdens het communistische regime is het klooster echter geheel verwoest. Pas twintig jaar geleden is het klooster herbouwd aan de rand van de stad. Een monnik verwelkomt mij en nodigt mij uit om de tempel te bekijken. Als ik vraag of ik foto's mag maken zegt hij lachend nee.

Mongolië - De Vinex wijk van Bayanghongor

Daarna snel dat dit natuurlijk mag. In het midden staat een schilderij. Als ik vraag of dit de Dalai Lama is, knikt hij bevestigend. Zou dit de jonge Tibetaanse Dalai Lama zijn? Verderop in de stad staat een stupa hoog op de heilige heuvel. Via een trap klimmen we naar boven. Het spettert licht en donkere wolken hangen boven de bergen. Helaas wordt de stupa ontsiert door een naastgelegen televisietoren. Vanaf het platform heb ik uitzicht over de hele stad. Het is bijzonder te zien dat de buitenwijken bestaan uit straten vol met hout ommuurde stukjes grond met daarop een ger. Wijk aan wijk. Sporadisch staat er een echt huis tussen. Voordat we Bayanghongor verlaten, willen we tanken. We hebben keuze genoeg. Ik schat dat er zeker vijftien tankstations langs dezelfde weg liggen. Allemaal tonen ze de prijs op borden. Bij het station dat wij uit kiezen staat een bord 1550 tenga (ongeveer 75 cent) voor een liter diesel. Aan de andere kant op het bord staat 1880 en op de pomp zelf 1690 (zoals alle andere stations). Verwarrend. De prijs aan de pomp blijk de juiste. De afstand naar Arvaikheer is net iets meer dan 200 kilometer. We hadden begrepen van de Nederlander gisteren, dat een deel van de weg nog onverhard is, maar dat het snel een prima asfalt volgt. Wanneer wij de stad uit rijden, merken we al snel dat het laatste stukje inmiddels ook geasfalteerd is. Zijn informatie dateerde van twee jaar geleden. Via een prima asfaltweg rijden we oostwaarts. Het is maar goed ook want het is inmiddels al half vier als we Bayanghonkor verlaten. Net voor Arvaikheer staat een boeddhistisch ogend monument langs de kant van de weg. Het monument eert paarden. Van omstanders begrijpen we dat hier de paarden geëerd worden die de paardenraces gewonnen hebben tijdens het Nadeem festival. Rondom het monument staan stupas. Aan de plaquettes te zien, neem ik aan dat hier overleden paarden in liggen. Achter het Boeddha beeld liggen skeletten van de paarden. Net als we er staan komen vijf auto's aanrijden onder politiebegeleiding. Misschien de winnaars van de races van het afgelopen Nadeem festival? Het wordt mij niet duidelijk. We rijden verder naar Arvaikheer. Het regent als we bij het hotel aankomen. In het restaurant bestel ik een biertje. We besluiten er ook te blijven eten.