Rusland > Iedereen lijkt dronken

Bericht van de motorrijders. Het pakketje is nog niet aangekomen, maar ze blijven er ook niet op wachten. Over drie dagen komt een groep van Motortrails langs. Zij kunnen het misschien meenemen naar Ulaanbaatar. De uitlaat is met brandwerend band provisorisch gerepareerd. Dit moet wel even houden. Vandaag gaan ze de grens met Rusland over ons achterna. Wij doen rustig aan. Allereerst de dynamosnaar vervangen. De oude is inderdaad gesprongen. We halen de dynamo en de stuurpomp los en vervangen de snaren. Het kost wat moeite om de snaar goed gespannen te krijgen met het beperkte gereedschap dat we bij ons hebben. In tweede instantie lukt het. Aan de overzijde van de weg gaan we naar 'Travellers coffee' voor een cappuccino en ontbijt. Tot onze verbazing komt Katarina aangelopen. Doordat het gisteren zo laat geworden is, heeft ze haar dienst geruild met morgen. Haar moeder neemt het over van haar. Ze heeft speciaal voor ons een Jaw's harp (mondharp).

Rusland - Kamperen in de Altai mountains

Dit is een traditioneel muziekinstrument in het Altai district. Hoewel ze normaal deze harpen verkoopt als souvenirs, krijgen wij hem kado. We bedanken haar hartelijk. We zijn iets te laat terug bij het hotel voor de checkout, maar dit blijkt geen probleem. We nemen afscheid van de eigenaar en rijden Gorno-Altaisk uit de Altai mountains in. Direct als we de weg opdraaien begint het te regenen. Jammer van het uitzicht met die bewolking. Gelukkig zijn er ook droge periodes. De Chusky track loopt precies door de Altai mountains. De weg slingert door het groene heuvellandschap en volgt grotendeels de Katun rivier. Links en rechts komen verschillende bergbeekjes bij deze stroom. Onderweg staan regelmatig borden om te raften op de Katun rivier. In Ungunday doen we boodschappen. We kopen wat broodjes als late lunch en we kopen wat eten voor vanavond. We willen overnachten, een stukje van de route af, aan de oever van de Karun rivier. Deze plek is gisteren door Katarina aangemerkt als de mooiste plek van de Altai mountains. We hebben geen idee of daar huisjes zijn of dat we er kunnen kamperen. Net buiten Ungayday ligt een andere attractie. De hotelmanager heeft aangegeven dat hier het buitenhuis van Poetin ligt. Je schijnt er zo naar toe te kunnen rijden. We nemen de afslag. Een brede tweebaans weg leidt het dal in. Niets wijst op het naderen van Poetins villa. Na twintig kilometer staat er een bord en is er een lint over de weg gespannen. Verderop staat een hek. In de verte zien we de villa liggen. De villa van Poetin. Een bewaker komt aarzelend naar buiten. Poetin? Vragen wij. 'Njet njet', waarschijnlijk bedoelend dat Poetin er nu niet is. We rijden dezelfde weg weer terug. Bij kilometerpaaltje 680 stroomt een bergbeekje in de Katun rivier. We rijden een paadje in op zoek naar een campsite. We hebben wat moeite om de ingang te vinden. Bij het hek geeft een man aan dat er geen huisjes meer beschikbaar zijn.

Rusland - Kennismaken met de andere bewoners op de campsite

Als we wijzen op de tent is het OK. Aan het einde van het terrein, vlak bij de rivier is een mooi stekkie. Meerdere mensen kamperen hier. We klappen de tent uit. Al snel hebben we aanspraak. Alex en Anja komen langs. Zij nodigen ons uit voor Russische whiskey. Anja heeft er duidelijk al teveel van op. Hier ontmoeten we ook Tanja en Alexander. Zij staan hier met hun twee zonen. De oudste zoon, Maxim, spreekt een beetje Engels. Hij kan wat zinnetjes vertalen. Als ik even bij een kampvuur met een andere groep Russen sta te praten, zie ik Alexander aan komen zwalken. Hij blijkt praktisch de gehele fles vodka opgedronken te hebben. Anja - net zo aangeschoten - zwalkt achter hem aan. Dit kan niet goed gaan op deze ongelijke ondergrond. Alexander valt en blijft laveloos tussen de stenen liggen. Anja staat aan hem te trekken. Ik help hem overeind. Zijn vrouw komt aangesneld om hem naar zijn tent te begeleiden. Het gesprek met Anja en Alex verloopt moeizaam, maar door alle drank wel leuk. Alex wil zich bewijzen door te laten zien dat hij nog auto kan rijden. We raden dit af. Waarschijnlijk is het heel normaal om te rijden met een flinke slok op. We begrijpen dat ze het hele jaar hard werken en alleen tijdens vakanties drinken. Aan het einde van de avond gaan we naar onze eigen tent.