Home > Oezbekistan > Van Amsterdam naar Tokyo > Reisverslag dag 40
1 mei 2016 - 8 augustus 2016 (100 dagen)
In de ochtend wandel ik Buchara in. Het is nog rustig op straat. De meeste souvenirwinkeltjes zijn nog niet open. Bij de grote Kalon minaret, gebouwd in 1127, bezoek ik de nabijgelegen Kalon moskee. De moskee is gebouwd in de 16de eeuw en biedt plaats aan 10.000 gelovigen. Op het binnenterrein is men bezig met een renovatie. Overal lijken mannen aan het werk. Heel georganiseerd gaat het niet. Achter de moskee ligt de Ark, het fort van Buchara. Het fort is zwaar beschadigd in 1920 door bombardementen van het Russische rode leger. Tegenwoordig is de muur volledig hersteld. Ik wandel voor de laatste keer terug door de straatjes en keer terug naar mijn hotel.
Rond elf uur stappen we in de wagen en rijden Buchara uit. Het navigatiesysteem heeft moeite om de weg te vinden. Keer op keer komt er geen route of wijst ze ons een vreemde kant op. We moeten wegen inrijden en direct weer om keren. Wat is er aan de hand? We worden er gek van. We besluiten zonder navigatie naar de buitenwijken te rijden, in de hoop dat de berekening daarvandaan beter gaat. Het is opvallend hoe afhankelijk we eigenlijk van de navigatie zijn. We volgen de borden naar Samarkand. Als snel pakt de navigatie het ook weer op. De route naar Samarkand verschijnt op het display. Een afstand van 280 kilometer en zo'n vier uur rijden. Met al het zoeken hebben we wel een uurtje verspeeld. De weg naar Samarkand staat op de kaart aangegeven als een snelweg. De weg is wel vierbaans, maar de kwaliteit van het asfalt laat te wensen over. Hobbels, kuilen en gaten in de weg. Hierdoor kunnen we wel doorrijden, maar minder snel dan gisteren. Net voor vier uur rijden we Samarkand binnen.
Oezbekistan - Het Registanplein behoort tot één van de mooiste Islamitische bouwwerken in deze regio
Naast Khiva en Buchara is Samarkand de derde oude stad op de zijderoute vol met moskeeën en madrassa's. Het bekendste voorbeeld hiervan is het Registan plein. Hier staan drie moskeeën en madrassa's tegenover elkaar. Een prachtig gezicht bij elkaar. We parkeren de auto in een zijstraat. Om het plein op te komen, moeten buitenlanders een ticket aanschaffen. Oezbeken hoeven dit niet. De oudste moskee is de Ulugbek Madrassa. Deze madrassa is in 1420 gebouwd. Het binnenplein van deze koranschool is volledig ingenomen door souvenirverkopers. Jammer eigenlijk voor zo'n historisch bouwwerk. Zelf in het achterste en vroeger het meest heilige gedeelte van de madrassa, worden nu dvd's van Samarkand verkocht. Ik probeer de verkopers te negeren en te genieten van de prachtige bouwwerken. De 30 meter hoge gevels zijn voorzien van fraai mozaïekwerk. De madrassa's op dit plein behoren tot de oudste ter wereld. Veel oudere islamitische bouwwerken in deze regio zijn door de Mongolen vernietigd. Naarmate de schemering in valt wordt het Registan plein nog mooier. De gebouwen zijn mooi uitgelicht. Een prachtig gezicht. In het restaurant waar we gaan eten, zitten ook mannen die gezamenlijk de maaltijd nemen. Het is ramadan en zij mogen nu pas na de zonsondergang eten. Wij krijgen een soort zoet dessert aangeboden van hen. Ook worden we uitgenodigd om aan tafel aan te schuiven. Ik krijg een stuk meloen aangeboden, dadels en meer zoetige gerechten. Bij het afscheid lijkt het wel of we elkaar over en weer aan het bedanken zijn. Natuurlijk sluiten we af met een foto. Wat een heerlijke gastvrijheid.