Montenegro > Over de Albaanse grens

Na het ontbijt verlaten we de baai van Kotor. We rijden via haarspeldbochten om hoog naar het plateau van Cetinje. Onderweg heb ik een mooi uitzicht over de baai. We maken snel hoogte. Op de top genieten we van een cappuccino met uitzicht. We zijn nu gestegen tot ongeveer 1000 meter. Hiervandaan rijden we het Lovcen National park in. Een smalle asfaltweg voert ons naar de één na hoogste berg van Montenegro. Via haarspeldbochten komen we hoger en hoger. Op de top ligt het mausoleum van Njegos.

Montenegro - Het mausoleum van prinsbisschop Petar II Petrovic Njegos

In het mausoleum ligt dichter, en prinsbisschop Petar II Petrovic Njegos. Zijn boek over de eeuwenlange strijd tussen het Montenegrijnse volk tegen de Turkse overheersing werd in vele talen vertaald. Om het mausoleum te bereiken moeten we het laatste stukje met een trap. De 461 treden tellende trap loopt door de berg. Het is niet zo zeer het mausoleum dat zo bijzonder is, maar vooral het uitzicht over de wijde omgeving. Ik zie de route die we gisteren gereden hebben. Ook zie ik de baai van Kotor. We dalen weer af naar Cetinje. Hiervandaan zetten we koers richting de kust. Onderweg wordt flink gewerkt aan de weg. Verschillende keren staan we te wachten op tegemoetkomend verkeer. Auto's van achter rijden over de andere rijstrook naar voren. Een vrachtwagenchauffeur wordt het zat en blokkeert de gehele rijbaan. Mede door het voorkruipen komt het verkeer regelmatig geheel tot stilstand. Als we eindelijk terug bij de kust zijn, besluiten we niet naar Budva te rijden voor de lunch. Hier hebben we geen tijd meer voor. We nemen een lunch in een restaurantje met uitzicht op Sveti Stefan.

Montenegro - Kamperen aan de oever van het Shkodër meer in Albanië

Dit privé-schiereilandje voor de kust is een van de meest gefotografeerde plekken van Montenegro. Daarna rijden we door naar Bar. Het centrum van Bar valt in eerste instantie wat tegen, maar het blijkt dat de oude stad niet aan zee, maar tegen de bergen aan ligt. We bezoeken de restanten van het fort, het aquaduct en enkele kerkruïnes. Het is leuk dwalen tussen de restanten van dit fort. Als laatste etappe voor vandaag rijden we naar de grens met Albanië en door naar Shkodër. Als we bij de grens aan komen staat er een rij van zo'n vijftien auto's. Heel veel schot zit er niet in. Dit gaat wel even duren. Dit denkt het douanepersoneel waarschijnlijk ook. Ze doen een extra loketje open. De rij splitst zich. Rond half zes rijden we Albanië binnen met een nieuw stempeltje in ons paspoort. We rijden naar een camping aan het lake Shkodër, enkele kilometers boven Shkodër stad. Als we door de stad rijden merken we direct het verschil in rijstijl. Verkeer van links of verkeer van rechts, iedereen denkt voorrang te hebben. Gelukkig boezemt Brutus voldoende respect uit en kunnen wij vaak doorrijden. Op de camping klappen wij de tent uit. De tent is nog een beetje klam van de vorige overnachting. De matjes zijn gelukkig wel droog gebleven. Aan de oever van het Shkodër meer is het een prima plek voor onze eerste overnachting in Albanië.