Home > Griekenland > Van Amsterdam naar Tokyo > Reisverslag dag 11
1 mei 2016 - 8 augustus 2016 (100 dagen)
Als ik 's morgens naar de douche loop, blijkt er geen water te zijn tussen 23:00 en 09:00 uur. Dit maakt het gevoel van de camping niet beter. Uit de kraan komt gelukkig nog wel koud water. Ik was alleen mijn gezicht. We pakken de tent weer in en rijden de camping af. We rijden langs de kustweg in noordelijke richting. In één van de kustplaatsjes bestellen we een cappuccino met uitzicht op de Egeïsche zee. Een heerlijk gevoel. Niemand lijkt hier haast te hebben. We draaien de snelweg op en rijden naar Thessaloniki. We passeren een tolpoortje.
We zijn verrast als we even verderop opnieuw tol moeten betalen voor, in onze ogen, dezelfde snelweg. Als we verder rijden in oostelijke richting passeren we nog een tolpoortje. De bedragen zijn niet hoog, maar alles bij elkaar loopt het toch op voor zo'n relatief kort stukje. Bij Serres verlaten we de snelweg en rijden het binnenland in. Langs de kant van de weg staat een bord voor een Oud Romeins aquaduct. We gaan op zoek. De asfaltweg houdt al snel op. We kunnen kiezen uit drie karrensporen. De linker lijkt niet door te lopen. We kiezen de tweede, maar dit eindigt even verder in een olijven akker. We besluiten het derde en steilste pad omhoog te nemen. In de lage gear rijden we omhoog. Na ongeveer 500 meter hobbelen en stuiteren kan het niet anders dat dit ook niet de weg is. Wel hebben wel een mooi uitzicht op de kust vanaf deze hoogte. Als we terug rijden blijken de restanten van het aquaduct praktisch naast de afslag te liggen. Het stelt allemaal niet veel voor. Wij rijden verder naar Alistrati. In het centrum parkeren we onze Landrover voor een eetzaakje. De eigenaar komt ons direct tegemoet. Hij heeft 30 jaar in Duitsland gewerkt en wil alles weten over onze reis. Hij vertaalt ons reisprogramma voor de overige gasten op het terras. Hoofdzakelijk wat oudere mannetjes uit het dorpje. Ondertussen tovert zijn vrouw een heerlijke lunch op tafel. Als hij hoort dat wij nog naar de grotten van Alistrati willen gaan, geeft hij snel twee kortingsbonnen. Bij het wegrijden wenst hij ons een voorspoedige reis. De grotten van Alistrati behoren tot één van de grootste ondergrondse gangenstelsels van Europa.
Bij de ingang is het niet direct duidelijk waar we een ticket moeten kopen. Er is verder niemand dan personeel. We worden doorverwezen naar het ticket loket. De eerst volgende rondleiding begint over veertig minuten. We mogen niet zelfstandig naar binnen. Er zit niets anders op dan te wachten. Als het bijna tijd is, horen we het geluid van motoren. Het zijn de motorrijders. Zij zijn 's morgens eerst naar Thessaloniki geweest naar de KTM dealer. Zij hadden materiaal voor de motoren nodig. Snel gooien ze wat spullen in de landrover, kopen een kaartje en zijn op tijd voor de rondleiding. Andere toeristen zijn er niet. Het meisje die de rondleiding geeft voelt zich wat ongemakkelijk. Zij spreekt nauwelijks Engels. Ze is opgelucht als we de gekregen Engelse uitleg zelf voorlezen. De grotten bestaan uit stalactieten en stalagmieten. Een bijzonder fraaie combinatie. Overal hangen druipsteen formaties. De ene nog mooier dan de andere. Ook is er bijzonder koraal gesteente. Het is goed dat we tijd vrij gemaakt hebben voor deze prachtige grotten. Vanuit Alistrati rijden we door naar de overnachtingsplaats in Xanthi. Het hotel ligt in het centrum van de stad. Ook hier past de landrover niet onder de doorgang naar het parkeerterrein. We mogen pal voor het hotel parkeren. Op het centrale plein helpen enkele mannen ons aan een leuk restaurant. Hier eten we gyros. Als we daarna de oude stad in lopen blijkt Xanthi een levendige en bruisende studentenstad te zijn. Talrijke terrasjes en hippe cafés vullen de oude stad. Er hangt een gezellig sfeer. Een leuke plek om afscheid te nemen van Griekenland. Morgen rijden we door naar Turkije.