Home > Mongolië > Van Amsterdam naar Tokyo > Reisverslag dag 71
1 mei 2016 - 8 augustus 2016 (100 dagen)
Ik sta vroeg op. Ook vanochtend zwermen de muggen om mij heen. Zelfs de deet lijkt de muggen niet weg te houden. Ik moet er niet aan denken om hier dagelijks last van te hebben als je hier woont. De weg naar Khovd is zo'n tweehonderd kilometer lang. De weg is onverhard. Ik heb geen idee hoe snel we over deze wegen kunnen rijden. Om acht uur rijden we Olgii uit. Het eerste gedeelte begint goed: asfalt. Maar al snel eindigt dit plezier. Men is bezig de weg verder te asfalteren. De weg gaat onverhard verder. De weg is eigenlijk meer een spoor waar het meeste gereden wordt. Naast het hoofdspoor liggen verschillende andere sporen. Eigenlijk kun je overal rijden. Het belangrijkste is om de goede richting op te gaan.
De weg komt verrassend genoeg voor in onze navigatie. Doordat een gps signaal tientallen meters van de exacte locatie kan afwijken, gaat de navigatie ook op de zijsporen er van uit dat we op de goede route zitten. Pas al we meer dan honderd meter van de route af wijken, verlaat de navigatie de track. Door simpelweg een spoor uit te zoeken die weer naar de paarse lijn op de navigatie loopt, komen we vanzelf weer op of in ieder geval in de buurt van de oorspronkelijke route. Het uitzicht is fabelachtig. Glooiende valleien en prachtige meren. Het is een woestijnachtig steppenlandschap. Er is geen boom te bekennen. Jammer dat we de aandacht ook op de weg moeten houden. Regelmatig vliegt er een adelaar over. Zij zijn op zoek naar woestijnmuizen en andere kleine dieren. Wanneer we stoppen voor koffie, stopt er direct een vrachtwagenchauffeur. Problemen? Op dit traject helpt iedereen elkaar. Hij neemt het aanbod voor koffie aan. Hij pakt pruimen en mandarijnen. Even verderop moeten we een flink beekje doorkruisen. Het water spettert hoog op. Bij het passeren van een andere auto maken we een foutje.
De auto wacht netjes om ons voor te laten gaan. De plas is echter dieper dan verwacht. Het modder spuit over de wachtende auto. De voorruit zit onder de modder. Hij zal niet blij zijn met ons. Sorry. We passeren een bus met pech. De cardanas moet vervangen worden. Of wij een grote steeksleutel bij ons hebben. Helaas blijkt ons gereedschap niet groot genoeg. De passagiers van de bus zitten allemaal gelaten langs de kant van de weg. Sommige hebben er een kopje thee bij genomen. Wat kunnen ze anders? Langzaam komt Khovd dichterbij. Soms kunnen we redelijk doorrijden. Op andere stukken rijden we amper twintig km/u. Boven op de laatste pas komen Mongolen naar ons toe. Welkom in Khovd zeggen ze terwijl ze de hand schudden. Zij zijn op weg naar Olgii. Bij het binnenrijden van Khovd zien we aan de rand van het dorp honderden ger-tenten staan. De mensen houden zo het nomaden bestaan in stand. Khovd zelf is een eenvoudig stadje. Het Royal hotel uit de Lonely Planet kunnen we, ondanks enkele keren vragen, niet vinden. In de nabijheid ligt een prima alternatief. 's Avonds als we naar een restaurantje lopen zien we dat het Royal hotel net achter ons hotel ligt. Aan het gebouw te zien hebben we geen slechte keuze gemaakt om daar niet naar toe te gaan.