Home > Georgië > Van Amsterdam naar Tokyo > Reisverslag dag 22
1 mei 2016 - 8 augustus 2016 (100 dagen)
We peilen de olie, de koelvloeistof en het niveau van stuurbekrachtiging. Toch spannend of alles nog in orde is na zo'n zware tocht door de bergen. Gelukkig zijn alle niveaus op orde. In Kutaisi bevinden zich de ruïnes van de Bagrati kathedraal. Deze kathedraal is gebouwd in opdracht van koning Bagrat. Veel Georgische kerken zijn afgeleid van deze architectuur. De kerk is door de Turken in 1692 opgeblazen. De kerk is inmiddels hersteld. Als we aan komen lopen is de dienst net begonnen. Het is zondag. Prachtig Georgiaans gezang klinkt uit de kerk. Van binnen is de kerk eenvoudig ingericht.
Er zijn geen fresco's aan de muren en aan het plafond. Dit moet er vroeger zeker wel geweest zijn. Vanaf de ruïnes is er een fraai uitzicht over de stad Kutaisi. Net ten oosten van de stad liggen de kloosters Gelati en Monsameta. Wij rijden naar het Gelati monaster. Naar het schijnt ligt koning David de Bouwer begraven onder de toegangspoort naar de Kathedraal van de Maagd. Op deze manier zouden de gelovigen over hem heen blijven lopen en hem blijven gedenken. Ook in deze kerk is een dienst gaande. De dienst, het gezang en de prachtig met fresco's en mozaïeken versierde kerk geven een mooi totaal beeld. Het is druk bij het klooster. Voor veel Georgiërs is dit klooster een bedevaartsplek. Op zondag komen hele families naar het Gelati klooster. Na het klooster gaan we op weg naar Gori. Via de doorgaande route is het iets meer dan tweeënhalf uur rijden. Onderweg proberen we te lunchen. De eigenaar komt aanlopen met de menukaart. Gelukkig staan er ook plaatjes bij. We wijzen twee plaatjes aan die er wel lekker uit zien, al hebben we geen idee wat we bestellen. Het resultaat valt tegen. Waarschijnlijk is het ene schaaltje iets met lever, en het andere iets met vis. Beide smaken niet echt lekker. Net voorbij Gori ligt de oude rotsstad Uplistsikhe. Ruim 3000 jaar geleden was dit een belangrijke handelsplaats op de zijderoute. We kunnen niet direct vinden waar het is. Iemand wijst rechtdoor, maar heel overtuigend is het niet. Een jongen steekt over en vraagt in het Engels of hij kan helpen. Ook hij wijst in dezelfde richting. Je komt het vanzelf tegen, zegt hij. We doorkruisen Gori. Op het centrale Stalinplein zijn straatrace wedstrijden bezig. Auto's driften om beurten een parcours.
Leuk om te zien. Vreemd wel dat dit hetzelfde plein is waar acht jaar geleden de Nederlandse cameraman Stan Storimans om het leven kwam door een Russische clusterbom tijdens het militaire conflict tussen Rusland en Georgië. Vandaag alleen rokende autobanden op het plein. Uplistsikhe is een stelsel van grotwoningen die boven elkaar tegen de berghelling liggen. Leuk om tussendoor te dwalen. Een man met een geweer om zijn schouders waarschuwt ons voorzichtig te zijn. Er is een giftige slang gesignaleerd. Drie mannen zijn naar hem op zoek. Ik let iets beter op waar ik mijn voeten zet en vermijd de struikjes. De kerk van Uplistsikhe is nog redelijk in tact. De orthodoxe kerk is door de monniken gebouwd, nadat Uplistsikhe verlaten raakte. Als laatste activiteit voor vandaag bezoeken we het Stalin museum. Stalin is in Gori geboren. In het museum wordt Stalin geprojecteerd als de man die Rusland groot heeft gemaakt en op de kaart gezet heeft. Veel Georgiërs vergelijken die tijd met nu en stellen vast dat het land er veel slechter aan toe is dan in de Stalin tijd. De terreur op de bevolking en de duizenden doden door dictator Stalin nemen ze dan op de koop toe. De collectie - niets wordt uitgelegd in het Engels - is vooral een verheerlijking van Stalin. Als we naar buiten lopen spreekt een jongen ons aan. Hij is klaarblijkelijk gids in het museum. Hij spreekt goed Engels. Hij toont ons het geboortehuisje van Stalin en de treincoupé waar Stalin mee door het land reisde. Leuk om te zien. In de buitenwijk van de stad ligt ons guesthouse voor vandaag. We worden vriendelijk ontvangen. Er zit geen restaurant in de buurt om te eten. Met een taxi rijden we terug naar het Stalin museum, voor 1 Lari 26, nog geen 0,50 cent. Na het eten komen we er achter dat we helemaal niet meer genoeg laries hebben om het eten te betalen. Vandaag hebben we bij verschillende geldautomaten geprobeerd te pinnen, maar zonder succes. Gelukkig kunnen we pinnen in het restaurant. Weer buiten vinden we een geldautomaat waar onze passen wel werken. Hiermee is dit probleem ook weer opgelost.