Rusland > Joodse Oblast Birobidzhan

Voor het Asia hotel staan grote groepen Chinezen te wachten. Wanneer Chinezen georganiseerd Rusland bezoeken, hebben ze geen visum nodig. Voor het hotel wachten ze tot hun groep compleet is of tot de bus komt. De motoren en de Landrover trekken de aandacht. Talrijke foto's en selfies worden gemaakt. Bij het wegrijden worden we letterlijk uitgezwaaid door een dertigtal Chinese toeristen. We rijden vandaag verder naar het oosten. Het eerste stukje is binnendoor terug naar de Trans Siberian highway. Ongeveer halverwege stoppen we voor een lunch. We bestellen borsjt, een traditionele Russische soep. Een man achter ons eet een soort pannenkoekjes bij zijn borsjt. Dit moeten wij ook proberen, zegt hij. Hij trakteert en bestelt vier porties voor ons. We bedanken hem hiervoor. Een vrachtwagen chauffeur, die aan de andere kant zat in het restaurant, wenkt mij op de parkeerplaats. Hij drukt mij een fles sap in mijn handen. Ik mag niet weigeren. Vooraf had ik nooit zo'n gastvrijheid in Rusland verwacht, al weet ik eigenlijk zelf ook niet waarom. We zijn halverwege de route. De weg loopt glooiend door het heuvelachtige beboste landschap. We passeren riviertjes en kleine meertjes. Een mooie omgeving. Eigenlijk jammer om hier zo snel door heen te rijden. De horzels buiten weerhouden ons te stoppen. We passeren relatief weinig dorpjes. Opeens is er een politiecontrole. We moeten aan de kant. Dit hebben we in Rusland nog niet gehad. Het lijkt ook meer uit nieuwsgierigheid te zijn. Waar komen jullie vandaag? Spreken jullie Russisch? Njet. OK, good bye. We mogen weer verder.

Rusland - De Joodse Oblast Birobidzhan

Via de highway rijden we door naar Birobidzhan. Birobidzhan is de hoofdstad van de autonome Joodse Oblast. In 1934 heeft Stalin deze regio aangewezen als Joods gebied. Buiten Israël is dit de enige plaats waar het Jodendom de officiële godsdienst is. Echter door het toenemend antisemitisme zijn veel Joden verhuisd naar Israël. Naar schatting wonen er in de Joodse Oblast nog maar drie- tot vierduizend Joden. Een minderheid. Bij het binnenrijden van Birobidzhan liggen er flinke plassen op de weg. Het moet hier gegoten hebben. Voetgangers mijden de stoeprand uit angst door de plassen nat gespetterd te worden. Het hotel ligt in het centrum van Birobidzhan aan een wandelpromenade. Rondom veel bouwwerken van beton. Ook het hotel stamt uit het Sovjet tijdperk. De kamers zijn niet groot, maar prima om een nacht te verblijven. De klok bij de receptie geeft aan dat we weer door de tijdgrens zijn gegaan. Het is hier één uur later. Aan de Amur rivier moet volgens de Lonely Planet een goed restaurant zitten. The place to be! Het restaurant oogt zo niet. Misschien komt dit door de recente regenval. De meeste tafeltjes zijn nog nat door het lekkende afdak. We nemen een biertje. Voor het eten wijken we uit naar een ander restaurant. Onderweg moet een groepje jongeren lachen als wij ze - in het Engels - gedag zeggen. In de paar Engelse woordjes die ze kennen, vragen ze hoe het met ons gaat en waar we vandaan komen? Daarna lopen ze giechelend door. De serveerster in het Italiaanse restaurant spreekt geen woord Engels. Ze kijkt alleen heel verveelt omdat wij haar niet begrijpen en zij ons niet. Ze loopt uiteindelijk geïrriteerd weg. Een collega komt het van haar over nemen.