Oezbekistan > Betoverend Khiva

Om kwart voor negen staan we weer voor het hek. Er gebeurt niets. Ook niet om negen uur. Het wordt later en later. De enige conclusie die we hieruit kunnen trekken is, dat het helemaal geen uur later is in Oezbekistan. Het blijft een gedoe met de juiste tijd. Om iets voor negen uur komt een militair aanlopen om het hek te openen. We worden uiterst vriendelijk ontvangen. Eén van de dames spreekt opvallend goed Engels. Zij helpt ons met het declaratieformulier en met de procedures. Onze Landrover gaat door de scanner. Daarna hoeft waarschijnlijk de bagage niet meer. Hoewel ik al te horen heb gekregen dat alles finished is, word ik toch weer naar binnen geroepen voor een formulier voor de auto. Ondertussen laat ik ook de routekaart zien. Iedereen is vol belangstelling over onze route. Uiteindelijk rijden we een uurtje later Oezbekistan binnen. Ons vijftiende land op de reis. Op weg naar Nukus komt een auto naast mij rijden. De man gebaart dat we verkeerd rijden. Hij stopt even verder. Hij ging er van uit dat wij naar Khiva moesten. Als ik hem op de navigatie laat zien dat we op weg naar Nukus zijn, is het goed. In het centrum bij de bazaar gaan we op zoek naar geldwisselaars. Er is in Oezbekistan een officiële koers en een black market koers. Deze laatste koers is veel aantrekkelijker. We hadden begrepen dat we vanzelf aangesproken zouden worden, maar dit gebeurt niet. Eén keer vragen heeft succes en levert direct een wisselaar op.

Oezbekistan - De indrukwekkende toegangspoort van de oude stad Khiva

De koers voor de euro lijkt ons niet zo gunstig, al hebben we geen idee wat een reële koers is. We krijgen 6000 som voor 1 euro. We besluiten om alleen 50 euro te wisselen. Zodra we de bazaar aflopen, worden we opeens door verschillende mensen aangesproken. We komen tot een koers van 6050, niet veel beter. Na een ontbijtje met Samsa , een deegbroodje gevuld met vlees, rijden we naar Khiva. De weg is in vergelijking tot Turkmenistan veel beter. Af en toe zijn er stukken waar gaten in de weg zitten, maar nergens van die grote gaten als gisteren. Grappig, want als we hier als eerste hadden gereden hadden we ongetwijfeld deze weg als zeer slecht geclassificeerd. Voor de afslag naar Khiva moeten we tanken. In het tankstation wijst de man vanuit zijn loketje dat hij diesel heeft. Waar? Welke pomp? Hij komt zijn hokje niet uit. Een buurman komt aanlopen en zegt dat hij ook diesel heeft. Nadat we een prijs overeengekomen zijn, wordt in een schuurtje 35 liter afgemeten. Met een trechter wordt het in de auto gegoten. Dit is ook een manier. Even verderop hebben we de eerste politiecontrole van Oezbekistan waar we moeten stoppen. 'Paspoort, car paspoort'. Ik moet meelopen. Bij een tafeltje worden alle gegevens geregistreerd. Vier agenten staan er om heen. De man met de grootste pet schenkt net thee in. Of ik ook wil? Samen drinken we een kopje, terwijl de formaliteiten afgerond worden. We mogen weer verder. Tegen drie uur rijden we Khiva binnen. Bij de oude stadsmuur ligt een guesthouse. Op het terras bestellen we bier en wat te eten. Het is negenendertig graden en zinderend warm. Khiva is een oude stad op de zijderoute. De ommuurde historisch binnenstad van Khiva is goed bewaard gebleven. Ik passeer de Westpoort en zie direct de kleurrijke minaretten, moskeeën en madrassa's (koranscholen). In een madrassa is nu een hotel gevestigd. Ik dwaal tussen de prachtige gebouwen door. Achter mij gaat de zon langzaam onder. De oranje gloed geeft de stad een bijzondere aanblik. Souvenirverkopers ruimen hun spullen op. Kinderen voetballen tegen een moskeepoort. Veel van de gebouwen zijn nu al gesloten. Deze kan ik morgen bekijken. We strijken neer op een terrasje van een restaurant, midden in de oude stad. Hier eten we. Terug bij het guesthouse ontmoet ik twee jongens uit Oekraïne. Zij zijn op de motor vanuit Kiev en doen tot aan Kirgizië praktisch dezelfde route. Zij zijn nu een week op pad. Zij rijden echter gemiddeld meer kilometers op een dag. Zij zullen dus ook wel eerder in Bishkek aankomen.