Home > Mongolië > Van Amsterdam naar Tokyo > Reisverslag dag 79
1 mei 2016 - 8 augustus 2016 (100 dagen)
Om negen uur staan we voor de deur van de Landrover dealer. Een jongen komt ons al tegemoet lopen. Hij spreekt redelijk goed Engels. Voor ons is het belangrijk dat de olie in de tussenbak gecontroleerd wordt en dat naar de voorvering wordt gekeken. Men checkt direct de gehele auto. In de werkplaats zijn verschillende monteurs bezig met auto's. Range Rovers. Tijdens de controle blijkt de vering links voor gebroken te zijn. Dit moet de reden zijn dat wij sinds een paar dagen de wielkast raken bij flinke kuilen. Men adviseert ook om de achterremmen te vervangen en de olie in het differentieel te verversen. We besluiten deze zaken uit te laten voeren.
Dan kunnen we er weer tegen aan. Aan het einde van de middag kunnen we de wagen weer ophalen. We wandelen naar het terras van café California voor een lunch met koffie. Het is mooi weer vandaag. De lucht is strak blauw. Een thermometer op een paal aan de overzijde geeft 33 graden aan. Als we weer arriveren bij de garage laat de monteur trots de vervangende onderdelen zien. De voorvering ligt in twee stukken op de grond. Duidelijk gebroken. De auto staat met de nieuwe veren direct een stuk hoger op zijn wielen. Doordat de achterveren niet vervangen zijn, lijkt hij zelfs wat naar achteren te hangen. We rekenen af en rijden terug naar het hotel. Net op tijd realiseren we ons dat de sleutelmoer voor de wielbouten nog bij de garage ligt. Snel terug. Anders kunnen we onze eigen wielen niet meer loshalen.
Aan het einde van de middag rijden we naar het monument aan de andere zijde van de stad. Het is druk. Spitsuur in Ulaanbaatar. Het verkeer neemt het niet zo nauw met de verkeersregeltjes. Men stopt gerust op de baan voor rechtdoor om linksaf te slaan. Of men rijdt langs een rij wachtende auto's om er alsnog voor te glippen. Zelfs de openbaar vervoer bussen doen dit. Voetgangers rennen eerder naar de overkant dan wandelend. Het is goed opletten. Halverwege blijkt de voorband van Wilco lek te zijn. Snel de motor aan de kant. De eerste lekke band tijdens deze reis. Er zit een gaatje in de binnenband. Aan de buitenband is niets te zien. Het wisselen van de binnenband gaat snel, maar de buitenband wil niet terug om het wiel. Een wat oudere voorbijganger helpt direct mee en staat te duwen en te trekken aan de band. Gezamenlijk lukt het. Aan de zuidzijde van Ulaanbaatar staat een groot Boeddha beeld. Het gouden beeld is geschonken door de Boeddhistische gemeenschap uit Korea. Net er achter, op de berg, ligt het Russische monument om de slachtoffers van de tweede wereldoorlog te herdenken. We besluiten eerst te gaan eten om daarna bij zonsondergang het monument te beklimmen. We zitten in de Koreaanse wijk, dus eten we bij een Koreaan. Bij het monument is het druk. Het lijkt wel of iedereen hier pas komt als de zon onder gaat. Souvenirverkopers lijken nu pas hun waar uit te stallen. Het is half tien in de avond.