Bosnië en Herzegovina > Aan de baai van Kotor

Net als we weg rijden, worden we gebeld. We zijn wat spullen van de motorrijders vergeten mee te nemen. Wij hebben bagage van de motorrijders in de auto liggen en die zijn we vergeten. We keren weer terug naar het hotel. Daarna zetten we opnieuw koers naar Kroatië. Dubrovnik is de eerste bestemming. De grensformaliteiten verlopen soepel. De wagen hoeft niet open. De grensovergang is ook veel kleiner dan waar we gisteren de grens over gingen. Al snel komen we weer bij de kust. Het heldere zeewater, de bergen en de huisjes met de oranje daken vormen een prachtig plaatje.

Bosnië en Herzegovina - Een groeps selfie in de straten van Dubrovnik

Vrij onverwachts komen we weer een grenspost tegen. Kroatië uit, Bosnië in. Bosnië Herzegovina heeft een heel klein stuk land grenzend aan de oceaan. Enkele tientallen kilometers verder rijden we Kroatië weer in. Vreemd eigenlijk dat Kroatië zo'n smalle kustlijn bezit. Het is rond het middaguur als we Dubrovnik binnenrijden. Na enig zoeken zien we een parkeerplek nabij de oude stad. De oude ommuurde vestingstad Dubrovnik wordt wel gezien als de mooiste stad langs de Adriatische kust. De stad staat op de Unesco werelderfgoedlijst. Talrijke toeristen lopen door de oude straatjes. We bezoeken de Church of Saint Blaise en de Dubrovnik Cathedral. In een van de straatjes nemen we een lunch. Terug bij de auto zetten we koers richting Montenegro. We rijden via de prachtige kustweg zuidwaarts. We stoppen even op een hoger gelegen gedeelte om te genieten van het uitzicht op de oude stad Dubrovnik.

Bosnië en Herzegovina - De vestingsstad Kotor aan de gelijknamige baai

Een Japans stel, die hier wat foto's maken, is helemaal onder de indruk als ze onze route zien tot aan Japan. Veel succes roepen ze als we verder rijden. Ook de douanier bij de Montenegrijnse grens denkt dat we hem in de maling nemen. Ook hij wenst ons veel succes als hij ons routekaartje ziet. Montenegro is één van de kleinste landen op de Balkan. Aan de huizen langs de kust te zien, is het hier goed toeven. Op weg naar de ferry, krijgen we ook met de eerste politiecontrole te maken. Wij moeten stoppen. De agent geeft aan dat wij onze verlichting niet aan hebben. Het voeren van verlichting is waarschijnlijk verplicht in Montenegro. Nadat de verlichting aangezet is, mogen we weer doorrijden. Bij Lepetane rijden we de ferry op om de Boka Kotorska (Kotor baai) over te steken. Er varen zeker vier ferry-boten. De overtocht gaat hierdoor redelijk snel. Zonder boot zouden we tientallen kilometers om moeten rijden naar Kotor. Net als we Kotor naderen, breekt een bui los. Voor ons eigen plezier blijven we even in de auto schuilen. Kotor is net als Dubrovnik een vestingplaats met een ommuurde oude stad. Kotor ligt aan het einde van een fjord met steile bergen rondom. Hierdoor was de stad vroeger goed te verdedigen. Ook het fort dat 300 meter boven de stad ligt, was nauwelijks veroverbaar. Het is inmiddels al wat later in de middag en mede door de regenbui is het vrij rustig in Kotor. Terrasjes worden al opgeruimd. We lopen door de smalle straatjes. Kotor is meer een doolhof van kleine straatjes. Echt verdwalen kun je niet. Daar is de oude stad te klein voor. We bezoeken enkele kerken en lopen een stukje over de stadsmuur. Of dit echt de bedoeling is weten we niet, maar er stond een hek open. Aan de andere kant vinden we een trap die weer naar beneden leidt. 's Avonds hebben we een onderkomen aan de baai van Kotor met uitzicht op de stad. Terwijl wij een biertje drinken op het terras, verlaat een indrukwekkend cruiseschip Kotor en vaart voorbij. Honderden toeristen op weg naar hun volgende bestemming.