Home > Rusland > Van Amsterdam naar Tokyo > Reisverslag dag 87
1 mei 2016 - 8 augustus 2016 (100 dagen)
Dag 87 van de reis. Het eindpunt nadert. Soms krijg ik onderweg de vraag of ik niets mis vanuit Nederland. De afgelopen dagen hebben we warme douches gehad en redelijke bedden. De harde matrassen, of eigenlijk waren het gewoon houten planken, van Mongolië liggen al weer achter ons. Wat ik misschien wel het meeste mis vanuit Nederland is gewoon vers brood. Ieder land heeft zijn eigen brood traditie. Dat begint al met het wat zuurdere brood in Duitsland en het stokbrood in Frankrijk. In de landen waar we doorheen gereisd hebben, heeft ieder land zijn eigen broodsoort. Rond, plat, dik, klein of groot. Maar eigenlijk overal is het brood maar kort echt lekker vers. Ook in Rusland is het lastig om aan lekker brood te komen. Je kunt er bij wijze van spreken iemand een flinke tik mee geven, zonder dat het brood deukt. Daarnaast eet men hier geen brood tijdens de lunch. In een restaurant wordt altijd direct de dinerkaart voorgeschoteld. Er gaat niets boven een lekkere bruine boterham met kaas uit Nederland. We besluiten vandaag wat verder door te rijden dan oorspronkelijk gepland. We slaan bij Belogorsk, het vooraf geplande eindpunt voor vandaag, rechtsaf en rijden door naar de Chinese grens. Hier ligt de grensstad Blagovesnchensk. Deze stad is groter dan Belogorsk. Dit is waarschijnlijk een prettigere stad om twee nachten te verblijven. De route verloopt vandaag ook weer voorspoedig. De weg wordt steeds beter en ook het verkeer neemt langzaam toe. Vooral rijden er meer vrachtwagens op de weg. Na zo'n 250 kilometer besluiten we te lunchen. We rijden de auto een klein paadje in. Net als de koffie loopt en we eitjes willen gaan bakken, worden we belaagd door vliegen en muggen. Vooral de steekvliegen, een soort horzels, zijn vervelend. We laten het plan voor de eieren zitten, drinken snel de koffie op en vertrekken weer. Het duurt nog even voordat we alle steekvliegen weer uit de auto hebben gekregen. Net na de mislukte lunch gaat het lampje van de watertemperatuur weer branden. Tot nu toe leek de reparatie van gisteren succesvol. Helaas. We parkeren de auto aan de kant. Het probleem is dus niet opgelost. Na een korte pauze rijden we voorzichtig door. Bij wegwerkzaamheden gaat het lampje opnieuw branden. Werklui komen kijken. Of we water nodig hebben? Ze pakken hun fles met water. Als blijkt dat er meer water in moet, wordt er water uit de wals getapt. We vullen vier liter bij. We krijgen ook een volle fles mee, maar het is absoluut geen drinkwater, waarschuwen zij. Waarschijnlijk zit het water al maanden in de wals als ballast. Met het extra water gaat het goed. In de namiddag rijden we Blagovesnchensk binnen. Van het hotel uit de Lonely Planet kunnen we alleen de straat vinden. Als we aankomen blijkt het een zandpad te zijn. Dit kan niet goed zijn. Aan de andere zijde van het centrum loopt de straat door.
Ook hier vinden we het hotel niet. Er ligt wel een ander hotel. Misschien heeft het een andere naam gekregen? Het grote hotel ligt vlak bij de boulevard. Ook binnen is de ontvangstzaal groot. Een typische Russische bouwstijl. We boeken twee kamers voor vier personen. Als de paspoorten al gekopieerd zijn en we de sleutels al hebben, blijken we twee single kamers gekregen te hebben. Er blijken geen twin kamers te zijn. Althans niet voor ‘tourists’. We snappen er niets meer van. Zo'n groot hotel. Na enig aandringen zijn er wel kamers, maar met een dubbelbed. Dit hoeven we niet. We gaan op zoek naar een ander hotel. Het volgende hotel heeft wel kamers, maar geen parking. De receptioniste zegt zelf al dat hotel Asia wel een parking heeft. Ze tekent hoe we er kunnen komen. Dit blijkt een prima keuze. Vanaf de dertiende verdieping zien we China liggen aan de andere kant van de Amur rivier.