Japan > Koelvloeistof lekkage

Ik voel mij een stuk beter. Helaas geldt dit niet voor Brutus. Het koelwater spuit uit het reservoir als we de auto op het parkeerterrein voor het hotel parkeren. Foute boel. Op zich goed dat we nu zien waar het lekt, maar het lekt wel erg hard. We vermoeden dat de reservoir dop kapot is of een ring mist. Er zit een Landrover dealer in Okayama. Het hotelpersoneel belt met de dealer. Het is zondag, maar ze zijn gewoon open. We worden met Japanse vriendelijkheid begroet. De monteur geeft met de vertaalapp aan dat het niet de dop is. Hij vermoed dat er iets in de circulatie niet klopt.

Japan - Een lekkage van de koelvloeistof (door een lekke koppakking bleek later)

Hij wijst op een slang. Hij wil proberen de slang te repareren, maar kan geen garantie geven dat dit de oplossing is. In de showroom tussen de dure jaguars en range rovers krijgen we koffie aangeboden. De monteur komt terug. De slang is niet de oorzaak. Hij adviseert regelmatig bij te vullen en niet te hard te rijden. Net op dat moment sluit de motorklep niet meer. Komt vandaag alles tegelijk? De auto gaat weer terug de werkplaats in. De spanveer wordt bijgesteld. Als we vragen wat het kost is alles service. Met dezelfde elan hoe we onthaald werden, worden we ook uitgezwaaid. Voor de zekerheid schaffen we bij een benzinestation extra koelvloeistof aan. Gelukkig staat op de oude jerrycan de Japanse beschrijving, want we krijgen het niet uitgelegd. Ook het tanken verloopt moeizaam. Wat zou diesel in het Japans zijn? De betaalautomaten hebben wel een Engelse optie, maar niet alle opties in het menu zijn vertaald. Door verschillende opties te proberen, komen we er toch uit. Via de tolweg rijden we naar Himeji. In Himeji staat het grootste bewaard gebleven Soemariekasteel. Vooral de toren van het kasteel is indrukwekkend. Van buiten lijken het vijf verdiepingen, terwijl er binnen zes lagen zijn. Zo wilde men aanvallers misleiden. Het kasteel dateert uit 1346, maar kreeg zijn huidige vorm begin 1600. Tijdens de tweede wereldoorlog werd het kasteel zwaar gebombardeerd, maar de toren bleef gespaard. De rondleiding door het kasteel is volgens Japans gebruik. Alles is geregeld. De stroom bezoekers wordt door het kasteel geleid via een vaste route. Overal staan medewerkers om je te beletten een andere kant op te gaan.

Japan - In Himeji staat het grootste bewaard gebleven Soemariekasteel

De route is zo gepland dat de stijgende mensen via een andere trap gaan dan de dalende. Waarschijnlijk is dit de enige manier om zulke hoeveelheden bezoekers te kunnen verwerken. Door alle vertragingen vanochtend en het bezoek aan het kasteel is het al vier uur. Vanuit Himeji is het nog 320 kilometer naar de geplande overnachtingsplaats in Nagoya. Bij het uitrijden van Himeji leidt de navigatie ons binnendoor naar de doorgaande weg, terwijl we heen maar een klein stukje van de snelweg af kwamen. De route binnendoor loopt volledig door verstedelijkt gebied. Kilometers lang bebouwing, winkels en vooral verkeerslichten. Heel veel verkeerslichten. Het lijkt wel of alle verkeerslichten op rood staan of net op rood springen. Ik schat dat er iedere 300 meter één hangt. Dit schiet niet op. Na twee uur rijden zijn we pas 35 kilometer verder. Dit gaat nog lang duren. Op de kaart zien we dat er wel een doorgaande route loopt, maar dat de navigatie deze niet op pikt. We toetsen daarom eerst Kyoto in als eindbestemming. Dit gaat beter. Redelijk snel daarna komen we alsnog op de gezochte tolweg. Voorbij Kyoto voeren we Nagoya weer in. Uiteindelijk rijden we rond half tien de stad binnen. In de nabijheid van het centrum vinden we een hotel. In een Japans eettentje, tegenover het hotel, eten we jakitory. Een soort Japanse tapas van stukjes kip. De laatste avond dat we met z'n vieren eten. Morgen ontmoeten we Carla en Saskia in Tokyo. Het is al na middernacht als we het hotel weer binnenlopen.