Rusland > Afscheid van de auto

Yoeri staat om negen uur bij het hotel. Hoewel morgen de boot pas gaat, brengen we vandaag de voertuigen al naar de douane. We volgen Yoeri door de stad. Eerst gaan we langs een ander hotel. Hier verblijven de motorrijders van Motortrails. In etappes hebben zij de reis ook gedaan van Amsterdam tot Vladivostok. Sommigen hebben alle vier de etappes gereden, anderen zijn later ingestapt. In een stoet van motoren en één Landrover rijden we achter Yoeri aan naar de haven. Hier worden de voertuigen opgeslagen. Een vreemd idee om de auto achter te laten. We mogen onze auto niet zelf aan boord rijden. In het busje brengt Yoeri ons weer terug naar het centrum van de stad.

Rusland - De Russky brug in Vladivostok

Hij brengt ons naar de Russische douane. Svetlana, een medewerkster van Yoeri, wacht ons hier al op. Ze heeft een stapeltje papieren, die allemaal ondertekend moeten worden. Daarna lijkt er lange tijd niets te gebeuren. We wachten in de ontvangstruimte. Er komen mensen binnen en er vertrekken weer mensen. Verder niets. Na ruim anderhalf uur komt Swetlana weer aanlopen. De douanier wil ons paspoort controleren. Als blijkt dat mijn paspoort bij de papieren hoort is alles goed. Althans bijna. Ik heb mijn kentekenbewijs in de auto laten liggen. Voor Rusland geen probleem, maar voor Japan misschien wel. Ook het Italiaanse echtpaar moet nog even terug naar hun voertuig. Yoeri rijdt ons terug naar de haven. Maar eerst moeten de anderen nog teruggebracht worden naar de hotels. Allereerst rijden we naar het 'Eagles nest'. Een uitkijkpunt over de stad. Hiervandaan heb ik een prachtig uitzicht over de stad, de haven en vooral de Russky brug. Deze brug is in 2012 aangelegd en verbindt Vladivostok met het eiland Russky.

Rusland - Een oude onderzeeër is nu museum

Daarna zetten we enkele mensen af bij hun hotel. Een leuke stadstour. Terug in de haven blijkt het net lunchtijd. Het terrein waar de auto staat is gesloten. Yoeri stelt voor om eerst langs de ferrymaatschappij te gaan voor de tickets voor de Italianen. In het havengebouw koop ik ook een broodje voor de lunch. Wanneer ik weer bij het opslagterrein kom, zie ik de auto open staan. Er is iemand in de auto. Het blijkt Svetlana te zijn. Zij heeft het kentekenbewijs en internationale rijbewijs er al uitgehaald. Het permit dat Yoeri aan het regelen is om het terrein op te mogen is niet meer nodig. Voor de Italianen nog wel. Als zij klaar zijn en we langs het kantoor van Yoeri geweest zijn en de Italianen afgezet hebben bij hun hotel, gaan we op weg naar mijn hotel. Vlak bij het hotel stop ik om Russische kaviaar te kopen. Yoeri helpt bij de keuze. In de tuin van het hotel eten we de kaviaar met toast en witte wijn. In de namiddag, als de zon al wat in kracht afgenomen is, loop ik de stad in. Langs het centrale plein kom ik bij de onderzeeboot. De museumboot is nu wel open. In het voorste deel hangen foto's van officieren. Ik sla dit over. Het tweede deel is interessanter. De smalle slaapvertrekken, de machinekamer en de controlekamer. De ronde doorgangen per compartiment zijn smal. Ik moet goed bukken om er door heen te komen. Via het stationsgebouw en de Cathedral of the Intercession wandel ik terug naar het hotel. We eten aan de boulevard bij de baai.