Home > Kazachstan > Van Amsterdam naar Tokyo > Reisverslag dag 61
1 mei 2016 - 8 augustus 2016 (100 dagen)
Na het ontbijt gaan we in Taldykorgan op zoek naar extra boutjes en moertjes. De receptioniste van het hotel heeft een plek aangegeven waar het moet lukken. Drie hallen naast elkaar met binnenin allemaal kleine zaakjes in auto-onderdelen. Stuk voor stuk 'njet'. Maar niemand heeft ook een idee waar wel. Misschien kraampje 48 denkt de een. Daar denken ze misschien 72. Dit schiet niet op. Uiteindelijk belanden we in een soort keukenzaak. Hier hebben ze geen boutjes, maar wel ringetjes. Die zijn ook handig. Verder langs de weg begrijpt iemand ons. Hoewel de aanwijzigen geheel in het Russisch zijn, bereiken we een soort bouwmarkt. Hier hebben ze wat we zoeken. Achter het hotel zetten we Brutus op de krik. We halen de band er weer af en slijpen wat restanten weg. Daarna kunnen we de beschermplaat, met voldoende ringetjes, weer op zijn plaats monteren. We vullen ook direct de motorolie onder de wagen bij, vullen de reservoirs aan en zetten alles wat los getrild is weer een beetje vast. Ook de motorrijders besteden de dag goed. Wilco heeft een nieuwe tent aangeschaft en Milko heeft zijn uitlaat provisorisch gerepareerd. Hopelijk houdt dit tot de levering in Semey. Morgen rijden we weer verder naar het noorden. Het is 900 kilometer rijden tot Semey. 's Avonds wandelen we Taldykorgan in. Taldykorgan is een middelgrote stad in Kazachstan. Rond het centrale plein spelen kinderen met elektrische autootjes en skateboards. De gebouwen rondom het plein zijn opvallend verlicht met neon en gekleurde tl verlichting. Zo lijkt ieder gebouw een restaurant of hotel. Net buiten het plein vinden we een soort Amerikaanse hamburgertent. Een prima restaurant om de dag af te sluiten.