Home > Kirgizië > Van Amsterdam naar Tokyo > Reisverslag dag 51
1 mei 2016 - 8 augustus 2016 (100 dagen)
's Morgens raken we in gesprek met twee Tsjechische motorrijders in het guesthouse. Zij rijden de route de andere kant op. Zij hebben tips voor ons in Kirgizië en Mongolië. Wij voor hen over Tadzjikistan. Zij vonden het noorden van Mongolië erg mooi, maar waarschuwen ook voor riviercrossingen. Zij hebben zich met een vrachtwagen over een rivier laten zetten. De rivier was meer dan één meter diep. Zij nemen van ons het restant van de Tadzjikistaanse som's over. Daarna gaan we op weg naar Osh. Volgens de Tsjechen een prima weg. Het is weer lekker om over goed asfalt te rijden. We moeten zelfs uitkijken niet te hard te rijden. Als een tegemoet komende auto seint, weten we niet of dit voor een controle is of om gedag te zeggen. Al snel blijkt dit voor een controle te zijn. Volgens de agent hadden wij 64 gereden waar we maar 40 mochten. Wij houden ons van de domme. De agent probeert het in het Russisch uit te leggen en wijst op de snelheidsmeter.
Ticket, ticket. Dan zucht hij en wuift, rijd maar door. De weg voert door een glooiend landschap. Het is opvallend hoe groen het landschap hier is, in vergelijking met Tadzjikistan. Overal staan yurts in het landschap. In de zomermaanden trekken de Kirgiziers de bergen in. Hiermee komt het nomadenbestaan nog een beetje tot uiting. Het is een leuk gezicht al die yurts langs de weg. Ook het vee trekt mee. Soms lopen de koeien op de weg. Een kalfje schrikt zo van ons gele gevaarte, dat het bijna van schrik tegen een tegemoet komende auto aan rent. Hij mist hem op een haar. Tegen één uur naderen we Osh. Osh is de tweede stad van Kirgizië. In de stad is het druk met verkeer. Links en rechts proberen mensen ons in te halen, maar ook door het open raampje even gedag te zeggen. Het hotel ligt aan de rand van het centrum. Een prima plek om twee nachten te vertoeven. Het voelt weer lekker om een goede douche en toilet te hebben op de kamer. Ook is er weer internet beschikbaar. We wandelen Osh in. Bij een restaurant met afbeeldingen van pizza gaan we naar binnen. Nee, er is geen pizza. De afbeelding is nog van de vorige eigenaar. De menukaart biedt ook goede opties. Ik bestel een broodje hamburger met friet. Dit heb ik een tijd niet gegeten. We gaan op zoek naar een nieuwe fotocamera voor Milko en dwalen over de zeer grote bazaar van Osh. Wanneer we 's avonds na het eten terug naar het hotel lopen begint het te spetteren. Regen? Dat hebben we al weer een tijdje niet gehad. Net als we bij het hotel zijn, breekt een heftige bui los. Tijd om te gaan slapen.