Zuid Korea > Zes uur in Zuid Korea

Ik word gewekt door de intercom. Het restaurant is open voor breakfast. Kip met rijst. Ik draai me nog even om. Even later staat een medewerkster van de boot bij onze bedden. Of we van boord gaan in Korea? Ja. We hebben een room-change. We moeten onze bagage in de hal zetten als we van boord gaan. Voor vanavond hebben we een kamer een dek lager. De slaapzaal wordt schoongemaakt tijdens de stop in Korea en dan kan er geen bagage blijven liggen. We hadden de room-change nog niet meegekregen, maar het blijkt ook op het ticket te staan.

Zuid Korea - De Chotdaebawi rock vormt dagelijks de achtergrond op de Koreaanse televisie

Misschien wel zo handig als de bagage in het zicht van de receptie staat in plaats van in een verlaten slaapzaal. De worst en het brood, dat we nog over hadden van gisteren, liggen nog in de koelkast van het appartement. In het barretje drinken we een koffie en bestellen brood met ei. Rond tien uur komt er land in zicht. De havenstad Donghua in Zuid-Korea. De meeste passagiers maken zich klaar om hier van boord te gaan. Wij ook maar dan enkel voor een kort bezoek aan Zuid Korea. Na het aanmeren mag iedereen die op doorreis is naar Japan als eerste van boord. Helaas is dit niet duidelijk gecommuniceerd en staan twee van ons in de gewone rij. Het voordeel om snel door de douane te kunnen vervalt hiermee. Wel heb ik alvast tijd om geld te wisselen. De Koreaanse Won. Tot nu toe hebben we aan boord alles betaald met een creditcard. Aan de andere kant van de baai staat een oud paviljoen. We laten ons er met de taxi naar toe brengen. De taxi-chauffeur lijkt het ook niet helemaal te weten. Hij rijdt verschillende straatjes in, maar dit lijken meer bedrijfsterreinen. Als hij op de hobbelige wegen de bodem raakt, zegt hij lachend 'oh oh'. In gebrekkig Engels zegt hij dat hij Kim Yong Bom heet. Hij moet hartelijk lachen als wij het proberen te herhalen. Het is een hartelijke en vriendelijke man.

Zuid Korea - Het is druk op het strand van Zuid Korea

Als we bij het paviljoen aankomen, vragen we Kim Yong te wachten. Het ziet er niet naar uit dat dit bezoek heel veel tijd vergt. Hiervandaan is geen andere taxi te krijgen. Geen probleem voor hem. We vragen hem ons naar Chuam beach te rijden. Dit heeft meer blijk van herkenning. Onderweg belt hij iemand die Engels spreekt. We krijgen de telefoon in onze handen gedrukt. Waar we vandaan komen en waar we naar toe willen? Wij hadden de indruk dat hij dit al begrepen had. We spreken met hem af dat hij ons hier om vier uur weer op komt halen. Bij Chaum beach ligt ook de Chotdaebawi Rock. Deze 'candlestick rock' is één van de meest toeristische plekken van Zuid Korea. De rots pilaar steekt omhoog en heeft de vorm van een kaars. De afbeelding van de ondergaande zon bij de Chotdaebawi Rock wordt als achtergrond gebruikt bij de Koreaanse televisie. Rond de rots liggen nog tal van andere rotsformaties. Er achter ligt het strand van Chuam beach. Kinderen spelen in zee. De ouders liggen in de schaduw van een parasol. Langs het strand lopen Koreanen met een paraplu op voor de zon. Het is erg warm vandaag. Ook wij zoeken de verkoeling op een terras voor een drankje. De prijzen in Korea - en zeker op deze toeristisch locatie - zijn relatief hoog. Om vier uur is er geen taxi. We wachten tien minuten maar Kim Yong Bom is er nog steeds niet. We vragen de Tourist Info een andere taxi te bellen. Precies om half vijf staan we weer bij de passagers terminal. Het voelt weer als een beetje thuis komen aan boord. We kunnen zelfs de bemanning al met een 'ajong ahceeoo' (hallo in het Koreaans) gedag zeggen. Ze moeten lachen. Vannacht slapen we in een acht-persoons kamer. Als ik de kamer binnen kom, stelt een jongen zich gelijk voor als Jason. Waar ik vandaan kom? De rest van de kamergenoten luisteren mee naar de uitleg van onze reis.