Home > Kazachstan > Van Amsterdam naar Tokyo > Reisverslag dag 64
1 mei 2016 - 8 augustus 2016 (100 dagen)
Wanneer we 's morgens wakker worden is week tien van onze reis aangebroken. Dit betekent dat we op twee derde van de reis zijn. De tijd lijkt om te vliegen. Tijdens het ontbijt halen we de herinneringen op van de afgelopen weken. Alles lijkt alweer zo ver terug. Er is een probleem met de douche. Gisteren hebben we betaald om gebruik te mogen maken van de douche. De man die de douche beheert, vindt echter dat we opnieuw moeten betalen omdat we vanochtend ook douchen. We leggen hem uit dat gisteren niet iedereen gedoucht heeft. Dit komt niet over. Hij gaat alleen harder praten. Schreeuwen zelfs. Boos loopt hij weg.
Wij pakken onze spullen in en rijden richting Semey. anaf Kalbatau is de weg verrassend goed. Zonder noemenswaardige kuilen in de weg rijden we de laatste honderdvijftig kilometer comfortabel naar Semey. Semey is een grote stad tegen de Russische grens. Tijdens de Sovjet periode heette de stad Sepataliminsk, genoemd naar de gelijknamige militaire basis. Rusland heeft in de nabijheid van de stad honderden nucleaire proeven gehouden. Pas na hevige protesten kwam hier in 1989 een einde aan. De vrijgekomen nucleaire straling heeft echter flinke impact gehad op de gezondheid van de inwoners van Semey. Het Nomad hotel ligt aan de noordzijde van de Ertis rivier aan een centraal park. Het hotel ziet er prima uit, zelfs luxer dan de naam doet vermoeden. Een prima locatie om twee nachten te vertoeven. Als het goed is wordt in dit hotel morgen een pakketje vanuit Nederland bezorgd met daarin ringen voor de uitlaat van Milko. Ook verwisselen de motorrijders morgen hun achterwielen. De oude zijn versleten. Vanuit Almaty hebben zij nieuwe meegenomen. In het park tegenover het hotel lijkt een soort kermis te staan. Een schiettent, trampolines en suikerspin. Ook staan er verschillende standjes met virtual reality voorstellingen. Terwijl een filmpje gespeeld wordt, bewegen jongens de onderplaat voor extra effect. Aan de andere zijde van het park ligt een leuk terras. We bestellen een biertje. De menukaart is in het Russisch. Er staan wel plaatjes bij, maar toch is het moeilijk te onderscheiden wat wat precies is. Op een andere tafel staat een lekker gerecht. De jongen, een Amerikaan die hier les geeft, wijst het aan op de Russische menukaart. Lekker.