Georgië > Een typisch Russisch hotel

We worden laat wakker. Waarschijnlijk waren we er aan toe. Heel erg is het niet, want buiten regent het. Het uitzicht vanuit het appartement op de elfde verdieping is wat troosteloos. Zeezicht op de Zwarte zee heeft vandaag niet zoveel nut. Op ons gemak brengen we de bagage naar beneden. We zijn alleen door onze muntjes voor de lift heen. Als alternatief vullen we de lift en laten iemand beneden de lift oproepen. Daarna drukken we weer op de elfde verdieping om de lift te laten komen. Ook de eigenaar met zijn vrouw van het appartement komen aanrijden. Of we een groepsfoto kunnen maken voor Facebook met hen. Als we vragen naar het standbeeld van Nino and Ali, bieden zij aan voor ons uit te rijden. Aan de kust staat het 'Statue of Love' van de kunstenaar Tamara Kvesitadze. Het beeld van een man en vrouw draaien en schuiven enkele keren per dag in elkaar tot één beeld. Ook staat hier het reuzenrad en de alfabettoren. Gesloten, verontschuldigt de eigenaar. Het seizoen begint pas eind mei. We nemen afscheid van hen. Op het centrale Europaplein staat het standbeeld van de Georgische prinses Medea, die het Gulden vlies in haar hand houdt. Dit geeft ook de nauwe banden tussen Georgië en Europa weer. Dit wordt ook uitgebeeld op één van de gebouwen waar de Georgische vlag overgaat in de Europese. Ook de fontein en de andere stijlvolle gebouwen rond het plein zijn de moeite waard. In het park aan de boulevard staat het opvallende Technological University Tower. Halverwege de toren is een reuzenrad met acht gondels. De toren is nog in aanbouw. We kunnen er helaas niet in. Het strand bestaat uit grove kiezels en keien. Niet echt aantrekkelijk om te gaan liggen als het droog geweest was. Het direct naastgelegen park biedt daarentegen meer vertier. Verschillende terrassen, speeltuinen en brede lanen. In de weekenden is hier waarschijnlijk volop vermaak. Vandaag is er niemand.

Georgië - Het typische Russische hotel in Enguri

Het regent nog steeds. Het is inmiddels drie uur. Wij verlaten Batumi. We beginnen al aardig aan de Georgische rijstijl te wennen. Ook wordt duidelijk rekening gehouden met onze auto en het buitenlandse kenteken. Buiten de stad is het minder hectisch. Iedereen rijdt immers dezelfde richting op zonder kruispunten. Wel haalt iedereen in ook waar het eigenlijk niet kan. Iedereen wijkt een beetje uit naar de zijkanten en dan gaat het weer goed. Sommige automobilisten vinden het nodig om een inhalende auto in te halen. Op de weg is eigenlijk nooit een saai moment. Koeien lopen los op de rijbaan. Het verkeer kruist er om heen. Ook zitten er geregeld flinke gaten in de weg. Slijtage of door een putdeksel die ontbreekt. Bij het ontwijken van deze gaten is het wel belangrijk op te letten of er niet net iemand aan het inhalen is. Naar mate we verder naar het noorden komen en de bergen in trekken, zien we ook vele natte stukken. De goot naast de weg loopt bijna over. Op sommige stukken liggen grote plassen op de weg. Het water spuit meters omhoog als we er doorheen rijden. Het moet hier flink geregend hebben. Als de navigatie ons linksaf stuurt, stuiten we op een onverhard stuk weg van tien kilometer. Waarschijnlijk heeft hier vroeger asfalt gelegen, maar nu liggen er alleen diepe kuilen. Voorzichtig manoeuvreren we de landrover van links naar rechts over de weg afhankelijk waar de weg het beste is. Echt opschieten doet het niet. De koeien op de weg kijken op van het gele gevaarte. Net voorbij Zugdidi ligt de residentie van de aardbisschop van Georgië. Net als ik een foto wil maken, komt er een trein aan. Ik sta praktisch op de rails. Ik schrik zo van de trein dat ik bij het achteruit stappen, bijna van het taluud val. Gelukkig gaat het goed. Hoeveel treinen zouden hier rijden per dag? Een beetje geschrokken stap ik weer in om verder te rijden. Aan het einde van de middag komen we aan in Enguri. Een plaatsje bij de één na hoogste stuwdam ter wereld. Hier ligt ook ons hotel. Een typisch Russisch hotel. Brede ongezellige gangen van steen en beton. Desondanks een prima plek om te overnachten. Als we een biertje willen drinken - gekocht in een zaakje tegenover het hotel - komt direct een complete maaltijd op tafel. Het voorgerecht was eigenlijk al genoeg, maar er blijven gerechten komen. Als uiteindelijk een soort kaas pizza als dessert komt, weten we niet goed waar we dat nog moeten laten. In het hotel zit ook een groep Georgische en Italiaanse geologen. Zij doen gezamenlijk onderzoek naar de risico's voor een eventuele aardbeving bij de dam. Zij nodigen ons uit voor een chacha. Een sterke Georgische drank. Gezamenlijk toasten we op alles wat we kunnen bedenken.