Turkije > De gevolgen van de aardbeving in Van

Op het dakterras ontbijt ik. Na het ontbijt stap ik in de bus voor een redelijk lange tocht naar Van. Onderweg passeer ik de uitgestrekte graanvelden. Herders leiden hun schaapskuddes over de grasvlaktes. Naarmate ik dichter bij het Van meer kom, neemt ook de grilligheid van de bergen toe. De glooiende heuvels gaan over in rotspunten. De weg volgt een snel stromend riviertje door de vallei. Net als op veel wegen in Oost-Turkije, is men ook hier bezig om de weg te verbreden naar twee keer twee rijbanen. Kilometerslang wordt er aan de weg gewerkt. Viaducten worden aangelegd, rotsen worden afgegraven en sommige stukken worden overkapt.

Turkije - De grote moskee van Van

Het is nauwelijks voor te stellen, dat zo'n slingerende weg door de bergen nog verbreed kan worden. Ik begrijp alleen niet waarom men hier over de volledige lengte aan het werk is, in plaats van stukje voor stukje. De wegwerkzaamheden houden flink op. Geregeld moet Murat stapvoets de werkzaamheden passeren. Als we het dorpje Bitlis passeren, stoppen we even voor de lunch. Ik loop een lokaal restaurantje binnen. De ober komt de menu kaart uitleggen want er is geen internationale kaart. Ik kies voor adana kebab. Een pittige wrap met vlees. Hoewel het twee keer per dag vlees eten mij wat tegen gaat staan, smaakt deze wrap mij prima. Buiten ga ik op zoek naar een toilet. Ik betaal 1 lire bij een mannetje. Ik daal de trap af naar het toilet. Even later sta ik boven een gat boven de rivier. Ik zie het snel stromende water onder mij door gaan. Als we verder rijden richting Van, komen we al snel aan het grote Van meer. Het Van meer ligt geheel tussen de bergen. Nergens is een overloop riviertje. De waterspiegel blijft door verdamping op peil. De regio van Van is vorig jaar september zwaar getroffen door een aardbeving. Als ik Van binnen rijd, zie ik grote opvangkampen met containerwoningen. Ook zie ik veel huizen met barsten. Er tussen liggen open plekken, waar ongetwijfeld huizen gestaan hebben. Soms wonen de mensen met een tent op het braak liggende stuk. Toch draait het gewone leven gewoon door. In het centrum van Van is op wat barsten na weinig te zien van de natuurramp. Ik wandel het centrum in. De moderne winkelstraten lijken op elkaar. Het is niet moeilijk hier te verdwalen. Het valt mij op dat de mensen op straat niet meer de midden Turkse uitstraling hebben. Ik vind de mensen hier meer de Armeense uitstraling hebben. In een barretje op de tweede verdieping, bestel ik een biertje. 's Avonds staat voetbal aan in het restaurant waar ik ga eten. Twee belangrijke Turkse wedstrijden worden tegelijk gespeeld. Regelmatig wordt geschakeld tussen de wedstrijden. Bij ieder doelpunt klinkt een luid gejuich. Ik geloof dat de favoriet gewonnen heeft. Iedereen is in feeststemming. Als ik naar mijn hotel terug loop, rijden de auto's luid toeterend door de straten.