Turkije > Ballonvaart over de rotsformaties

Ik ben al vroeg wakker. Als ik uit het raam kijk, zie ik al heel veel luchtballonnen in de lucht met de opkomende zon. Vreemd dat wij later opgehaald worden. Ik merk dat bij iedereen, als we voor het hotel op het vervoer wachten, wat twijfel heerst. Zou het wel goed gaan? Als het busje aan komt rijden, vervalt mijn gevoel. Met flinke vaart haalt de chauffeur de andere deelnemers op. Bij een centraal punt van Turka Balloon stappen we uit voor een ontbijt.

Turkije - De luchtballon gaat vlak over de rotsen in Cappadocië

In een korte tijd komen ook andere ballonvaarders binnen. Onder hen veel Japanners. Even snel als iedereen binnen gekomen is, verdwijnt ook iedereen weer. Ik stap in het laatste busje. De bus rijdt naar een grote grasvlakte bij de camping. Daar valt voor mij het kwartje. De luchtballon landt daar. De mensen in de ballon stappen uit en wij stappen er in. Daarna vliegt de ballon weer door. De wisseling verloopt snel. Even later stijg ik op met de luchtballon. Ik zie de grond onder me snel kleiner worden. Wat een prachtige ervaring. Ik schat dat zo'n vijfentwintig luchtballonnen voor een tweede vlucht meevliegen. Het is prachtig zonnig weer. Het uitzicht over de vallei is fantastisch. Jim, de ballonbestuurder, laat de ballon vlak over de rotsformaties vliegen. Door met de hoogte te spelen, kan hij de ballon besturen. Op grotere hoogte gaan de luchtstromen een andere richting op. Ik zie de grotwoningen, waar ik gisteren gewandeld heb. Ik zie het Uçhisar Castle liggen en ik zie de beroemde champignonformaties liggen. Mooi! Uiteindelijk laat Jim de ballon in een vallei zakken. De ballon gaat vlak over de grond. Vlak voor enkele rotspunten trekt hij de ballon weer iets omhoog. Ik zie de schaduw van de ballon op de rotsen. Na ruim een uur land ik weer op de grond. Snel komt de ondersteunende ploeg aangereden. Terwijl ik nog in de ballon sta, laat Jim de ballon iets opstijgen. De helpers duwen de ballon op de aanhangwagen. Met nog een volle ballon rijdt, de wagen iets achteruit om bij een grasveldje aan te komen.

Turkije - Het is een ware belevenis om het landschap van Cappadocië vanuit de lucht te bekijken

Hier laten ze de ballon leeglopen. Ik stap uit. Ik ontvang een diploma van deze bijzondere ervaring. Terug in het hotel schuif ik aan voor het ontbijt op het dakterras. Ik ben net op tijd voor de Cappadocië tour. Murat is de gids voor vandaag. Een grappige jongeman, die goed Engels spreekt. Hij leidt ons als eerste naar de champignonmountains. Zware rotspunten, liggen op smallere pilaren. Door de verschillende steenlagen slijt de onderste laag sneller dan de hardere bovenlaag. Ik wandel tussen de champignons door. Ook bezoek ik enkele oude grotwoningen. Verderop stoppen we bij opvallende rotsformaties. Ik zie een kameel, een lama en een Mariabeeld. De grilligheid van de rotsen blijft mij verbazen. In het plaatsje Avanos bezoek ik een pottenbakkerij. Een typisch streekproduct. Na een vroege lunch kom ik aan bij het open air museum. Ik koop een kaartje en volg Murat het museum in. Het open lucht museum herbergt verschillende uitgehouwen kerken in de rotsen met prachtige fresco's. Murat legt de betekenis uit van de verschillende afbeeldingen in de Apple church, de Barbera church en de Snake church. Daarna bezoek ik zelf de Karanlik Kilise. Voor deze kerk koop ik een extra toegangskaartje. Binnen zijn de fresco's zeer gaaf bewaard gebleven. De kerk is symmetrisch uitgehouwen uit de rots. De schilderingen, met bijbelse afbeeldingen, zijn op de wanden en plafonds aangebracht. Het is de toeslag meer dan waard. Mijn vingers jeuken om toch even een fotootje te maken, maar dit is niet toegestaan om de fresco's niet te beschadigen. Tenslotte bezoek ik tegenover de ingang van het museum de Tokali Kilise. Een wat grote rotskerk voorzien van prachtige fresco's. Terug bij de bus, merk ik dat ik moe geworden ben. Het was vroeg op vanmorgen, warm weer en volop indrukken.

Turkije - De champignons mountains ontstaan door de erosie op de verschillende steenlagen

Maar ik heb nog niet alles van Cappadocië gezien, dus ik moet nog even volhouden. De bus rijdt richting Uçhisar. We passeren het Uçhisar Castle weer. Bij de pigeons (duiven) vallei, stoppen we voor een uitzicht over de vallei. Ik zie de grotwoningen in de vallei, die in gebruik zijn door de duivenmelkers. Ik bestel een cola en geniet vanaf het terras van het uitzicht. Als we verder rijden, stopt Murat bij een zilvershop. Dit hoeft echt niet van mij. Ik betaal liever meer aan de gids dan dat hij zijn inkomsten via provisie verhoogt. Ik neem buiten plaats en praat met de chauffeurs. Als laatste bezienswaardigheid gaan we naar de ondergrondse stad van Kaymakli. De ondergrondse stad telt acht lagen. Vroeger werd het gebruikt bij aanvallen. Al in de vijfde eeuw voor de jaartelling, leefden mensen hier onder de grond. Het gangenstelsel kent een vernuftig ventilatiesysteem waardoor overal voldoende zuurstof is. Ik volg Murat de smalle gangen in. Via uitgehakte trappetjes kom ik steeds lager in de grotten. Ik passeer verschillende oude woonvertrekken, keuken en opslagplaatsen. Murat laat een verdedigingsdeur zien. Een grote ronde schijf, kon vroeger de gang afsluiten in geval van nood. 's Avonds vind ik een dakterrasje in Göreme. Terwijl de zon langzaam onder gaat, laat ik de dag bezinken. Aan de andere kant van het pleinga ik wat eten. Vanaf het terras heb ik uitzicht over de stad. Helaas blaast de wind de rook uit de vuurkorf over de tafel. Dit maakt het niet plezierig. Als na afloop ook een verschil in de rekening ontstaat, terwijl iedereen echt zijn eigen eten afgerekend heeft, heeft het restaurant bij mij afgedaan. Ik ga slapen.