Kirgizië > De oude houten kathedraal van Karakol

Als ik 's morgens aan het meer sta, is het zonnig. Wat een verschil met gisteren. Ik zie duidelijk de bergen aan de overzijde van het meer. Over enkele dagen zal ik aan die zijde van het meer rijden. Ik zie lokale mensen zich wassen in het meer. De terrasjes achter mij worden schoongemaakt. Tamchi maakt zich weer op voor een nieuwe dag. Ik verlaat Tamchi in oostelijke richting langs de oever van het meer.

Kirgizië - Een voorbijganger draagt een traditionel Kirgizische vilten hoed

Bij de badplaats Cholpon Ata slaat de bus af voor een bezoek aan de Petroglyphs stones, oude rotstekeningen uit de oudheid. Ik wandel tussen de stenen door. De stenen zijn ooit met een gletsjer meegevoerd tot aan de oever van het meer. Op de stenen zijn oude inscripties gemaakt. Ik zie paarden, herten, jagers en zelfs een luipaard. De afbeeldingen dateren van voor de jaartelling. Net na de middag nader ik Karakol. Karakol is de grootste stad rond het Issyk Kul meer. Op zo'n twaalf kilometer voor de stad, bezoek ik het State Memorial Museum. In dit museum zijn de ervaringen van de grote Russische reiziger Nikolai Przhevalsky opgenomen. Hij overleed in 1888 op deze plek tijdens één van zijn reizen. Ik bekijk het museum en loop door het grote park naar zijn graf. Het park is ook in trek bij de lokale Kirgiziërs. Een bruidspaar komt het park in om bruidsfoto's te maken. Zij worden gevolgd door enkele jongens met een traditionele vilten hoed op. Als ik een foto wil maken, drukt één jongen lachend zijn hoed bij mij op het hoofd. We gaan samen op de foto. Het centrum van Karakol lijkt veel meer op een dorp. Toch heeft de stad 75.000 inwoners. De bezienswaardigheden zijn allemaal geconcentreerd rond de doorgaande weg door de stad.

Kirgizië - De prachtige houtel Russisch Orthodoxe kathedraal van Karakol

Ik loop naar de Chinese moskee. De volledig houten moskee heeft veel weg van een Boeddhistische pagode. Alleen ontbreken de Boeddha beelden binnen. De houten moskee verkeert in slechte staat. Het verdient nodig een opknapbeurt. De eveneens volledig houten kathedraal van Karakol ziet er een stuk beter uit. Ik ben onder de indruk van de pracht van deze kathedraal. De kerk is een Russisch Orthodoxe kerk. Als ik de kerk binnen ga, klinkt er gezang. Een dienst staat op het punt te beginnen. Samen met het gezang en het fraaie interieur maakt het op mij een diepe indruk. Nabij de kerk bekijk ik nog een tweetal oude houten handelshuizen. Ik schat de huizen op zo'n tweehonderd jaar oud. De huizen werden door rijke Russische handelaren gebruikt. Een meisje bij een van de huizen legt mij uit dat er nu twee kantoren in gehuisvest zijn. Ze wijst op het slechte onderhoud van het huis, maar vertelt ook dat renovatie er financieel niet in zit. Ik overnacht in Karakol bij een guesthouse net buiten het centrum. Een prima onderkomen en met satelliettelevisie. Tegen middernacht kijk ik de voetbalinterland Nederland - Denemarken voor het Europese kampioenschap. Helaas verliest Nederland.