Kirgizië > De waterval in Ala Archa natuurgebied

Het natuurgebied Ala Archa ligt enkele tientallen kilometers buiten Bishkek. In het natuurgebied kun je prachtige meerdaagse trektochten maken door de bergen. Ik beperk mijn wandeling tot één ochtend. Met een klein busje rijd ik in ongeveer één uur naar het natuurgebied. Mijn gids stelt zich voor als John. Dit is waarschijnlijk makkelijker dan zijn eigen Kirgizische of Russische naam. Hij gaat mij voor op het smalle pad de bergen in.

Kirgizië - Een bergwandeling naar de waterval in het Ala Archa natuurgebied

Het is prachtig helder weer. Onderweg zie ik de Ala Archa bergbeek stromen. Boven mij zie ik de besneeuwde bergtoppen. Tot de sneeuwgrens zal ik vandaag niet komen. John wijst mij een waterval in de verte. Hij stelt voor om tot onderaan de waterval te lopen. Ik vind het prima. Het pad loopt geleidelijk omhoog. Ik ben met de wandeling gestart op 2.200 meter hoogte. Het pad maakt echter snel hoogte. Ik pas mijn ritme aan om niet uitgeput te raken in de zon. Het uitzicht over de vallei is prachtig. Ik maak de ene foto na de andere, alhoewel ik weet dat een landschapsfoto nooit zo goed over komt als ik zou willen. Na ruim twee uur wandelen moet ik een bergbeek doorkruisen. Via enkele grote stenen kom ik droog aan de overzijde. Hiervandaan begint het laatste stukje met een steile klim. Ik ben inmiddels boven de 2.800 meter gekomen en ik begin de hoogte goed te merken. John loopt voor me uit. Ik kan zijn tempo niet volgen. In mijn eigen tempo klim ik het laatste stukje naar de waterval. Moe maar voldaan laat ik mij in het gras zakken onderaan de waterval. Tijd voor mijn lunch. Heel veel tijd heb ik niet. Het gaat mij nu al niet meer lukken om op het afgesproken tijdstip terug te zijn bij de andere reisgenoten.

Kirgizië - Hoog de bergen in in het Ala Archa natuurgebied nambij Bishkek

Om niet al te laat te komen zet ik snel de daling in. In een flink tempo loop ik dezelfde route naar beneden. In iets meer dan een uur ben ik weer beneden. 's Middags wandel ik Bishkek in. Ik zie de vervallen Russische woonblokken. Deprimerend om hier te wonen. Ik passeer het Ala-Too Square. De zon staat pal op het plein. Snel loop ik het park in om in de schaduw te gaan lopen. Achter het museum staat een groot standbeeld van Lenin. Naar het schijnt vindt men het te duur om het Russische beeld te verwijderen, daarom laat men het maar staan. Lenin kijkt vanaf zijn sokkel naar het parlementsgebouw. Ik wil wat gaan eten en neem plaats op een terrasje. De menukaart is in het Russisch. Ook de serveerster spreekt alleen Russisch. Ik kan niets herkenbaars onderscheiden. Ik wijs iets willekeurigs aan op de kaart. Als de serveerster even later terug komt en mijn gerecht net “finished” is, geef ik het op. Ik reken mijn bier af en ga eten in een restaurant vanuit de Lonely Planet. Hier krijg ik een Engelse menukaart.