Oezbekistan > Het oude paleis van Timur Lenk

Bij het uitrijden van Bukhara maken we een korte stop. Ik wandel door een paar straatjes naar de Chor Minor moskee met de opvallende vier koepel minaretten. De souvenirshops openen net hun deuren. Ook in de moskee is een shopje gevestigd. De eigenaar is nog niet aanwezig. In de hoek zie ik een smalle trap. Ik ga naar boven. Ik sta op het dak van de kleine moskee. Ik zie de koepels van het dak en de vier met mozaïek ingelegde minaretten. Weer terug in de bus, hoor ik van reisgenoten dat zij gisteren moesten betalen voor het dak. Een voordeeltje van het vroege bezoek. Met de bus rijd ik richting Samarkand. Onderweg zie ik het vlakke landschap voorbij gaan. In de verte zie ik de bergketens liggen. Het valt mij op dat er veel landbouw is onderweg. Het landschap is, in vergelijking met Turkmenistan en Iran, veel groener. Voor de irrigatie wordt gebruikt gemaakt van aangelegde kanaaltjes. Ik zie kilometers lange betonnen bakken. Helaas zijn sommige bakken kapot, waardoor het niet meer gebruikt kan worden. Ook zie ik kilometerslang waterleidingen lopen.

Oezbekistan - De restanten van het oude paleis van Timur Lenk in Sachnsabz

Deze hebben de watervoorziening overgenomen. Rond lunchtijd rijden we Sachnsabz binnen. De stad waar de voormalige leider Timur geboren is. Timur Lenk was in de 14de eeuw een Turks-Mongoolse krijgsheer en stichter van het Timuridische rijk. Ik stap uit bij het voormalige paleis van Timur. Alleen de restanten van de 40-meter hoge toegangspoort staan er nog. Interessanter vind ik alle mensen in het nabij gelegen park. Er is een soort feestdag gaande. Het is druk. Complete gezinnen lopen rond. Iedereen in de mooiste kledij. Sommigen vragen waar ik vandaan kom. Anderen willen gezamenlijk op de foto. Leuk om door het park te lopen met veel bekijks. Ik laat mij met de stroom mensen mee leiden naar het mausoleum verderop. Halverwege bestel ik op een terrasje een broodje. In een houtoven wordt een sanna broodje gebakken. De broodjes worden tegen de rand van de oven geplakt. Het mausoleum steekt hoog boven de stad uit. In de verschillende vertrekken liggen de zonen van Timur. Helemaal achterin zou ook Timur liggen, maar dit wordt ook door Samarkand geclaimd. Om precies drie uur verlaat ik Sachrisabz weer.

Oezbekistan - Het Registan plein in Samarkand

Via een shortcut rijdt de chauffeur richting Samarkand. De weg is slecht. Langs de kant van de weg zwaaien kinderen ons na. Ik concludeer hieruit dat hier niet veel bussen passeren. Als we weer bij de doorgaande weg komen, rijden we verder naar Samarkand. Aan het einde van de middag rijd ik Samarkand binnen. Mijn hotel ligt vlak bij de Registan, het centrale heilige plein van de stad. Rond het Registan plein staan drie prachtige oude koranscholen. Ik pak mijn fotocamera om een foto van dit plein te maken met de ondergaande zon. Een agent, die er op let dat 's avonds niemand meer het plein op gaat, vraagt of ik de oude minaret wil beklimmen. Ik had al in de Lonely Planet gelezen over deze lucratieve bijverdienste. Maar het lijkt mij ook wel leuk. Ik betaal enkele euro's en volg hem naar de Ulugh Beg Madrasah. Hij opent een hek voor mij. Via een smalle trap klim ik de toren in. Hoewel het maar 52 treden zijn, is het een flinke klim. De treden zijn hoog. Helemaal bovenin is een smalle opening. Ik kan hier net alleen staan. Ik kijk vanuit de top uit over het Registan plein en over de stad. Prachtig. Als ik weer beneden kom is het hek gesloten. De agent is nergens meer te bekennen. Wat nu? Roepen helpt niet. Dan blijkt de sleutel onder een steen te liggen. Net op dat moment komt de agent ook weer lachend aangelopen. Met hem loop ik het plein weer af.