Iran > Dwalen door Esfahan

Esfahan is een geweldige stad om door heen te dwalen. De paleizen, de moskeeën, de drukke bazaar en natuurlijk de vriendelijke Esfahanië. Ik loop naar het centrale Iman Square. Het is nog vroeg en er is nog weinig bedrijvigheid. De grote Iman moskee opent net haar deuren. Als één van de eerste bezoekers deze dag, ga ik onder de imposante toegangspoort door. Ik kom op het grote binnenterrein. Ik loop naar de zuidelijke iwan met de minaretten.

Iran - Het Naqsh-e Jahan Square in Esfahan

Onder de koepel is een perfecte echo. Ik ga precies onder de fraai gedecoreerde koepel staan en klap hard in mijn handen. Ik hoor de echo enkele keren . Schuin tegenover de moskee, staat het Ali Qapu palace. Het gebouw uit de 16de eeuw neemt een dominante plaats in op het Iman Square. Ik ga naar binnen en ga de trappen op naar het terras op de derde verdieping. Vanaf het terras kijk ik uit over het hele plein en over de Iman moskee. Het oude houten plafond en de houten pilaren op het terras worden gerestaureerd. Hierdoor is helaas de toegang naar de muziekzaal helemaal bovenin afgesloten. De troonzaal is wel toegankelijk. Ik bekijk de verschillende fresco's in deze mooie zaal. Ik loop verder naar het Chehel Soton Palace, het paleis van de veertig pilaren. Ik moet enkele keren vragen naar de ingang van de paleistuin. De hoofdingang is gesloten en de zij-ingang is verborgen achter een promotie markt voor vrijwilligers. Vanuit de paleistuin fotografeer ik het paleis met de weerspiegeling in het water. Juist door deze weerspiegeling dankt het paleis haar naam. De twintig zuilen vormen samen met de weerspiegeling het veertig zuilen paleis. Het is vandaag museumdag in Esfahan. Hierdoor zijn alle musea gratis toegankelijk, maar hierdoor is het ook erg druk. Ik volg de mensen naar de ingang van het paleis. Binnen is het paleis rijkelijk gedecoreerd met fresco's uit de tijd van shah Abbas I.

Iran - De Hakim moskee, de oudste moskee van Esfahan

Verschillende strijden met de Turkmenen en Oezbeken worden afgebeeld. Na het paleis loop ik verder richting de overdekte bazaar. Vanuit de bazaar sla ik af richting de Hakim moskee. De Hakim moskee is de oudste moskee van de stad. Vooral de gemetselde toegangspoort is bijzonder. Ik heb een folder bij me, met een foto vanaf dak. Ik vraag een groep mannen waar ik deze foto kan maken. “No, no, closed”, krijg ik als antwoord. Een andere man ziet wel mogelijkheden. Er ontstaat een discussie tussen de mannen. Met een kleine fooi en iets tegen zijn zin in, is de beheerder bereid mij op het dak te laten. Ik volg hem naar een klein deurtje. Achter de deur klim ik een smalle trap op. Even later kijk ik vanaf het dak van de moskee over de stad Esfahan. Vanaf de Hakim moskee wandel ik de overdekte bazaar weer in. De bazaar is langgerekt en biedt vooral in de warme zomer een koele plek om inkopen te doen. Ik bekijk een madressa. De koranschool grenst aan de bazaar. Een mulla geeft net les aan de studenten in een van de lokalen. Bij een klein kraampje in de bazaar, knikt een oude man vriendelijk. Ik vraag me af wat achter hem is. Hij gebaart me mee te komen. Ik moet plaats nemen in een soort goederenlift. Hij wijst me uit te kijken voor de vette ketting. Hij drukt op een knop en samen gaan we omhoog. Hier staat een machine zijde te weven. Dat zo iets achter zo'n klein kraampje past. Trots showt de man zijn apparaat. Ik leg hem vast op de foto met zijn weefmachine. Ik loop daarna een theehuis binnen. Een ruimte met TL-verlichting en witte tegeltjes. Ondanks de kille sfeer, zitten er veel mannen. De meeste aan de waterpijp. Voordat ik een alcohol vrij biertje kan bestellen, moet ik de jongen in de keuken fotograferen. Terwijl ik mijn biertje drink, kijkt iedereen naar mij. Ik knik vriendelijk terug. Ik denk niet dat in dit theehuis veel buitenlanders komen

Iran - De overdekte bazaar van Esfahan

. Ik loop verder door de overdekte bazaar tot aan de Jameh moskee. Ik heb in totaal ruim twee kilometer overdekt door de bazaar gelopen. De Jameh moskee of vrijdagmoskee is de grootste en belangrijkste moskee van Esfahan. Omdat ik morgenochtend deze moskee met een gids zal gaan bezoeken, bekijk ik nu alleen even snel de binnenplaats. De kleden voor het middaggebed liggen al klaar. Ik verlaat de moskee weer en loop parallel aan de bazaar weer richting het plein. Ik bezoek nog twee moskeeën alvorens ik in de bazaar een leuk klein restaurantje tref. Ik wijs het gerecht aan op de tafel naast mij. Even later zit ik aan de abgust. Een jongen tegenover mij legt uit dat ik het brood in stukje in de soep moet doen en dat ik de stew van vlees en groente in het brood kan vouwen. Het smaakt verrassend lekker. Ik had ook aardig wat trek gekregen. Ik heb inmiddels al aardig wat van de prachtige stad Esfahan gezien. Ik wandel weer het grote plein op. Het is een stuk drukker geworden. Lokale toeristen laten zich met paard en wagen over het plein rondrijden. Ik steek over en ga de Sheikj Lotfollah moskee in. Een kleine moskee zonder binnenplaats. De moskee heeft een prachtig gedecoreerde koepel. Ik kijk mijn ogen uit. Weer buiten wandel ik verder naar het luxe Abbasi hotel. Ik loop het hotel binnen. In de binnentuin laat ik mij in een stoel zakken.

Iran - De beroemde Khaju bridge van Esfahan bij avond

Het Abbasi hotel is het meest luxe hotel van de stad. Ik bestel een thee en wat lokale zoetigheid. Ik bereid mij op het ergste voor, maar de prijs valt me nog mee. Aan het begin van de avond volg ik de Iraniërs op weg naar de oude bruggen van de Zayandeh rivier. Op de weg er naar toe word ik aangesproken door Sahi, een jonge leraar techniek. Ik raak in gesprek met hem. Al pratende lopen we over de oude Si-o-Se bridge. Deze brug dateert uit 1602 en bestaat uit 33 bogen waar het water onder door stroomt. Samen met Sahi loop ik door het park langs de rivier. Overal zitten mensen in het gras en op de muurtjes. Sahi verbaast zich er over dat iedereen gedag zegt richting mij. Ik ben er inmiddels al aan gewend geraakt. Als we ruim één kilometer stroomafwaarts bij de Khaju bridge aankomen, is net de verlichting aangegaan. Rond de brug zingen groepen mannen liederen en jongeren hangen in de bogen van de brug. Ik maak enkele avondopnames van de brug. Ik neem samen met Sahi een taxi terug naar de stad. Sahi stapt halverwege uit. Ik neem afscheid van hem en beloof hem de foto's te mailen. Op het plein bestel ik in een traditioneel restaurant fesenjan. Een mengsel van granaatappel, walnoot, vlees en rijst.