China > Per trein door de Taklamakan woestijn

's Morgens wandel ik door de winkelstraten van Kashgar. Hoewel het al half elf is, komt het dagelijkse leven pas nu op gang. Volgens de lokale tijd is het twee uur vroeger. Ik loop langs de luxe kledingwinkels en probeer te achterhalen of de elektronica hier goedkoper is. Hier kom ik niet goed uit. In een kleine supermarkt schaf ik wat drinken aan voor de treinreis.

China - Met de trein op weg naar Turpan

Aan het begin van de middag ga ik naar het station. Al direct op het stationsplein moet ik mijn paspoort laten zien. Het treinkaartje volgt bij de tweede controle. Mijn bagage gaat door de scanner. Het lijkt wel een reis met een vliegtuig. Ook de vertrekhal doet mij hier aan denken. Drie kwartier voor het daadwerkelijke vertrek mag ik het perron op. De trein staat dan al klaar. Ik ga op zoek naar rijtuig zeven. Als ik binnen ben ga ik op zoek naar slaapplaats 14. De coupé heeft vier slaapplaatsen. Ik lig bovenin. Het is passen en meten om de reistassen een plekje te geven. Ik slaap met twee reisgenoten. Wie de vierde gast is, blijft nog een verrassing. Als de trein in beweging komt, loop ik naar de restauratiewagon voor een biertje. De totale treinreis duurt 23 uur. Een lange zit door de Taklamakan woestijn. Direct na Kashgar begint de grote zandvlakte. Een woestijn die tijdens de zijderoute vroeger moeilijk te doorkruisen was. Ik eet in de restauratiewagon. Als ik weer in mijn coupé ben, stopt de trein in een tussenliggend station. Mijn coupégenoot stapt in. Een Chinees. Hij is samen met enkele vrienden. Zij zitten verdeeld over het rijtuig. Hij spreekt een paar woorden Engels. Met handen-en-voeten volgt een moeizaam gesprek. Tegen half elf klim ik in het bovenste bed. Met het schudden van de trein op de rails val ik langzaam in slaap.