Canada > Langs de Finger Lakes

Vanuit het Canadese stadje Niagara Falls rijden we de brug op over de Niagara rivier. De brug is de grens met de Verenigde Staten. Voor de laatste keer kijken we naar de Niagara watervallen. Het is druk aan de Amerikaanse kant van de grens. Terwijl we wachten speurt de drugshond tussen de auto's. De grensformaliteiten verlopen snel. Onze stempel is nog geldig, dus kunnen we eenvoudig passeren. We zijn weer in de Verenigde Staten. We beginnen aan het laatste stukje van onze coast to coast trip. In twee dagen hopen we New York City te bereiken. We nemen de I-90 snelweg in oostelijke richting. Na ongeveer twee uur rijden, slaan we af op zoek naar een leuke koffiestop. We komen uit in Caledonia. Het kleine restaurantje had zonder meer een plekje langs de Route66 kunnen hebben. Het interieur is in de jaren vijftig stijl ingericht, met oude reclameborden, cola-machines en kauwgomballenautomaten.

Canada - Het plaatsje Amsterdam in de staat New York

Hiervandaan rijden we binnendoor verder. We schakelen de snelweg optie uit op onze navigatie. In dit noordelijke gedeelte van de staat New York liggen de Finger Lakes. Een elftal langwerpig gevormde meren, die op de kaart net vingers lijken. De meren zijn in zuid-noord richting gevormd door gletsjers. We rijden langs de meren en passeren de plaatsjes aan het water. Hoewel het niet op schiet qua afstand is het een mooie route. Tegen drieën komen we aan in Syracuse. Bij een bakkertje nemen we wat te drinken en een koek er bij. De lucht buiten betrekt. Er komt een bui aan. Een flinke. Het regenwater klettert niet veel later tegen de winkelruiten. De verkeerslichten, die aan een kabel boven het kruispunt hangen, slingeren gevaarlijk heen en weer. Ook op de snelweg houdt het noodweer aan. Kilometers lang regent het pijpenstelen. Soms is er nog geen vijftig meter zicht. Het lijkt wel of de regenbui precies boven ons blijft hangen. Net bij het passeren van de plaatsjes 'Amsterdam' en 'Rotterdam' wordt het weer iets minder heftig. We besluiten niet te stoppen voor het plaatsnaambord Amsterdam, maar door te rijden naar Albany. In het centrum proberen we een eenvoudig hotel of motel te vinden voor de nacht. Dit blijkt lastiger dan verwacht. Of ze zijn vol, hebben alleen tweepersoon-bedden of zijn erg duur. Ondertussen lijkt de bui ons weer ingehaald te hebben. De lucht kleurt zwart en het gaat weer regenen. We hebben zes hotels geprobeerd. We staan nu voor het Hilton Garden Inn. Hier is een kamer beschikbaar en de prijs is te overzien. We zoeken niet verder.