Verenigde Staten > Het Dogwood Canyon NP

We ontbijten op ons terras voor ons huisje. Eekhoorntjes kijken van een afstandje toe of wij iets laten vallen. Twee hertjes grazen in de bosrand. Wat een heerlijke omgeving om even een dag rustig aan te doen. Pas tegen lunchtijd gaan we naar het nabij gelegen Dogwood Canyon National Park. Bij de entree moeten we toegang betalen. Dit is echter alleen om bij het restaurant te komen. Daarna moet voor iedere activiteit, zelfs wandelen, extra betaald worden. Rond de ingang van het park zijn de gebouwen in oude stijl opgetrokken. Bij de ingang ligt een watermolen. Tijdens de demonstratie laat men zien hoe het mais gemalen wordt. Even verderop besluiten we met de 'tram' mee te rijden.

Verenigde Staten - De indrukwekkende hoorns van de Texan Cow

Dit is de enige mogelijkheid om bij de bizons en elk's te komen helemaal achter in het park. De 'tram' is een aanhangwagen met bankjes achter een terreinwagen. Kelly heet ons welkom. Zij rijdt de wagen over de soms smalle bruggetjes. Zij vertelt dat het terrein ooit gekocht is door een particulier, Johnny Moller, en dat hij het gedoneerd heeft om als National park te fungeren. Ze benadrukt dat het park geen winstoogpunt heeft. We passeren verschillende watervallen terwijl we de Little Indian Creek volgen. Het park ziet er goed onderhouden uit. Misschien zelfs wel iets te goed. Het heeft soms iets teveel het gevoel van aangelegd te zijn. Bij één van de poolen zitten forellen. Grote forellen. Kelly deelt voer uit. Iedereen mag wat strooien. De vissen verdringen elkaar voor het voer. Dit terwijl ieder uur een tram voorbij komt. Ook de bizons liggen al klaar bij het hek. Kelly verzekert ons dat dit normaal niet zo is. Ze strooit mais op de grond. De bizons staan op en komen tot vlak bij de wagen. Wat bijzonder om deze beesten zo te zien. Tussen de kudde staat ook een kleine bizon. Die kleine is pas twee weken oud, vertelt Kelly. De vier Texas koeien kijken toe. Zij hebben enorme hoorns, die één meter uitsteken aan weerszijde. Niet echt praktisch in een bos, maar wel heel mooi om te zien. De kudde elk's lijken verzadigd. Maar een enkele elk komt op het eten af. Eén van de beesten steekt zijn kop in de achterklep en eet uit de emmer. Dit is niet de bedoeling. Kelly durft de elk ook niet weg te jagen. Voorzichtig sluit ze de achterruit. Dit is nog nooit gebeurd, zegt ze via de microfoon. We rijden terug. Op het terras bij het restaurant eten we een bizon steak met uitzicht op de kunstmatig aangelegd waterval. Aan de andere kant staat een boomhut, gemaakt door het televisie programma Treehouse Masters. Wij keren weer terug naar onze eigen hut.