Verenigde Staten > The Molly Ringwalds

Verenigde Staten - De Trump tower aan de Chicago rivier

Ik heb vandaag de hele dag om Chicago te ontdekken. Het is zaterdag en de zaterdag voor Labour day. Dit betekent dat het extra druk is. Gezellig druk. Het is mooi weer als we ons hotel verlaten. We gaan als eerste de Route66 officieel afsluiten. Net als dat we in Santa Monica het Route66 bord gefotografeerd hebben, moeten we natuurlijk ook in Chicago het officiële bord fotograferen. Het bord staat bij het Art museum. We maken een foto bij het bord. Hiermee is de Route66 echt afgerond. Via het Millenium park lopen we naar de waterkant. Hardlopers joggen over de kade. In het Millenium park ligt de gigantische zilveren boon. Een kunstobject, met de officiële naam Cloud gate, van de Britse kunstenaar Anish Kapoor. De reflectie in de bol geeft een grappig beeld van alle mensen en de skyline van Chicago. Tussen de moderne wolkenkrabbers van Chicago staan nog echt oude gebouwen. In het Financiële district bezoek ik de Rookery toren. Het atrium is ontworpen door Frank Lloyd Wright. Het Burnham hotel wordt met zo'n tien verdiepingen gezien als een van de eerste wolkenkrabbers

Verenigde Staten - De weerspiegeling in de zilveren boon in Chicago

. In de Van Buren street rijdt een soort metro. Midden in straat staat een stellage, waar de trein over heen rijdt. Geheel geruisloos gaat dit niet over de ijzer constructie uit de eind negentiende eeuw. Er onder rijdt verkeer. Een bekend straatbeeld uit verschillende films. Wanneer we een lunchplek zoeken, blijkt alles vol. Soms staan er lange wachtrijen. We komen tenslotte bij een pizzeria uit. We delen een pizza als lunch. In het 'House of Blues' is vanavond een optreden van The Molly Ringwalds. Een coverband met een tribune to the 80s. Op internet zien we dat de kaarten vijftien euro kosten excl tax. We wandelen naar het theater om te kijken of er nog tickets zijn. Als ze bij het theater horen dat we uit Nederland komen, gaan ze kijken of ze misschien vrijkaarten hebben. Even later komt iemand met vier gratis tickets aangelopen. Deze mogen we hebben. Het lijkt niet of het vanavond heel druk gaat worden. We gaan het zien. De entree 's avonds is al even bijzonder al de verkoop in de middag. Eerst moeten de kaartjes omgeruild worden. Op onze tickets staat geen barcode. Daarna moeten we buitenom naar de security check. We krijgen een polsbandje om. Wanneer we de trap op gaan naar de zaal, komen we in een kleine theater in oude stijl. Het is verrassend druk. Ook op de balkons staan al mensen. Aan de bar bestellen we wat te drinken en wat te snacken. We zien wel wat er gebeurd. Ondertussen draait een DJ oldies, terwijl op een scherm een film getoond wordt (zonder geluid).

Verenigde Staten - Een optreden in the house of blues in Chicago

Het ziet er gezellig uit. Bij het openen van het doek komt iedereen naar voren. De muziek valt ons tegen. Twee jongens spelen nummers, maar ontstijgen niet het niveau van straatartiest. Dan realiseren we ons dat dit het voorprogramma moet zijn. The Molly Ringwalds beginnen pas later. Na het voorprogramma en een kwisje op het podium, start de band rond negen uur. Direct spat de energie van het podium met 'don't you forget about me' van U2. De hele zaal roept 'hè, hè, hè, hè'. Leuk. De Molly Rindwalds is een vijftal muzikanten. De band is genoemd naar de Amerikaanse actrice uit o.a. De Breakfast club. Ieder bandlid is uitgedost als een typetje. Van kostuum, pruiken tot een tuinbroek. Bij toerbeurt zingen de bandleden. Ook dr drummer zingt. De sfeer zit er goed in met veel bekende nummers. Het is wat vreemd dat er nummers zijn die wij niet kennen, terwijl de hele zaal de tekst mee brult. Even na elven wordt het laatste nummer ingezet. Wij keren weer terug naar ons hotel, na een bijzonder grappige avond.