Home > Verenigde Staten > Coast to coast USA > Reisverslag dag 122
21 augustus 2016 -12 september 2016 (22 dagen)
We rijden verder oostwaarts. Net aan de rand van Amarillo ligt Big Texan Steak house. Hier kun je gratis een steak eten van 72 ounces (twee kilo!), mits je hem helemaal op eet binnen één uur. Anders moet je afreken. Maar twintig procent slaagt hierin. Op dit tijdstip zal nog wel niemand aan de steak begonnen zijn. We maken alleen een foto van dit beroemde restaurant. We draaien de I-40 highway op. Deze snelweg heeft de oorspronkelijke route van de Route66 in dit gebied grotendeels vervangen. We rijden door het Texaanse land. Zo ver ik kan kijken is het vlak. Grote ranches liggen aan weerszijde van de weg. Het vee, voornamelijk koeien, heeft alle ruimte.
Overal staan grote windmolens in het landschap. In het plaatsje McLean gaan we de weg af. McLean lag vroeger op de historisch Route66 route. Nu is alleen de Mainstreet nog in stijl. Naast het museum drinken we in een restaurantje annex winkeltje een koffie. Het restaurant heeft een wat matte sfeer. Misschien hoort dit juist wel bij het platteland van Amerika. De koffie kost hier maar 79 cent. Daar hoeven we het niet voor te laten. In Sayre stoppen we bij het Picket Fence Café. Hier is meer leven te bespeuren. Een gezellig lokaal restaurantje voor de lunch. Prima. Vanuit Sayre is het nog tweehonderd kilometer naar Oklahoma City. Onderweg kleurt de lucht donker. Een flinke regenbui breekt los. Bakken water komen naar beneden. Flinke plassen staan op de weg. Even snel als de bui begon, houdt het ook weer op. Het zonnetje keert direct terug. Buiten is de temperatuur gestegen.
Oklahoma ligt duidelijk lager dan de vorige locaties. Het is hier 28 graden en drukkend warm. Ons hotel ligt aan de rand van het centrum. Een prima uitvalsbasis om de stad te gaan verkennen. Het centrum van de stad ligt rond de wijken Downtown en Bricktown. Hier ligt ook het baseball stadion van de Oklahoma Dodgers. We kopen tickets voor de wedstrijd van vanavond tegen de Memphis Redbirds. In de wijk Bricktown liggen verschillende terrasjes langs een kunstmatig aangelegd watertje. Watertaxi's varen toeristen over het water. Wij kiezen voor een terrasje aan de waterkant. Om zes uur gaat het Chickasaw Bricktown Ballpark stadion open. Het is niet heel druk in het stadion. Het zal wel niet uitverkocht zijn. In een van de kraampjes bestellen we een hotdog. Dat hoort er bij. Als de wedstrijd begint, blijkt het stadion bij lange na niet vol te zijn. Waarschijnlijk komt dit omdat het een doordeweekse avond is en de Dodgers deze week vier keer tegen de Memphis Redbirds spelen. Iedere avond is er een wedstrijd. De omroeper waarschuwt het publiek continu op de bal te letten. Dat dit niet voor niets is blijkt al bij de eerste slagbal. De bal kaatst terug tegen het gebouw achter mij en stuitert nog geen twee meter bij mij vandaan. Later raakt nog een bal het meisje voor mij. Opletten dus. We zitten bij de derde honk en hebben goed zicht op het spel. Tussen iedere inning is er entertainment in het stadion. Er wordt een ware show van gemaakt. Met Pepsi en popcorn zien we de Oklahoma Dodgers helaas verliezen van de Memphis Redbirds. Jammer!