Home > Verenigde Staten > Coast to coast USA > Reisverslag dag 116
21 augustus 2016 -12 september 2016 (22 dagen)
Het valt nog niet mee om Los Angeles uit te komen. Vijf rijen dik staat het verkeer vast op de freeway. Gelukkig moet het meeste verkeer naar downtown LA. Vanaf de splitsing rijdt het beter door. We volgen de weg in oostelijke richting. In Victorville zit een Route66 museum. Het museum is alleen in het weekend geopend. Van buiten ziet het gebouw er ook al mooi uit. Voor de deur staat een oude vrachtwagen. Old Victorville heeft niet zoveel meer omhanden.
Veel van de winkels in het oude centrum staan leeg. Het toont wat troosteloos. In het meer levendige moderne winkelcentrum bestellen we een koffie. Een man naast ons begint een gesprek. Als hij uit de bijbel voor wil gaan lezen, bedanken wij. Snel vindt hij weer iemand anders om tegen aan te praten. Vanuit Victorville volgen we een stuk van de historical Route66. Langs de route wordt handig ingespeeld op de oude 'Mother Road'. Een bord met Route66 aan de gevel levert gegarandeerd aandacht op van de vele Route66 reizigers. Bij een antiekzaak staan oude Route66 signs. Een reden om een bezoek te brengen. Enkele kilometers verder ligt de Elmer Long's Bottle Tree Ranch. Een kunstenaar heeft in zijn tuin allemaal palen met daarop glazen flessen. Zijn hele tuin staat vol. Leuk om tussen door te lopen, maar waarom doet iemand zoiets? In Barslow zien we dat er in de nabijheid een ghosttown ligt. We rijden er heen. Voor de verlaten stad moet toegang betaald worden. Het ziet er niet spectactulair uit en we verwachten later op de route nog meer mogelijkheden voor oude westernstadjes te krijgen. Voordat we koers zetten naar Las Vegas, tanken we de wagen vol.
Hoe gaat eigenlijk onze benzinetank open? Van buiten lukt het niet en binnenin kunnen we geen knopje vinden. De handleiding biedt uitkomst. Er blijkt een knopje in de deur te zitten. Via de snelweg rijden we naar Las Vegas. Aan weerszijde van de weg een droog woestijnlandschap. Op de zanderige rotsgrond staan her en der kleine struikjes. Aan het einde van de middag komt de skyline van Las Vegas in zicht. Hoe vreemd eigenlijk dat zo'n grote stad midden in de woestijn ligt. Ik zie de hoge gebouwen. Van ver zie ik het Vrijheidsbeeld, de Eiffeltoren en een disneyachtig hotel. Ik weet niet waar ik moet kijken als ik de Strip op draai. Dit is de belangrijkste weg van Las Vegas. Langs deze weg liggen alle hotels en casino's. Ook ons hotel, Monte Carlo, ligt aan de Strip. We rijden de auto de parkeergarage in en melden ons bij de receptie. Het is direct te zien dat het een heel groot hotel is. We moeten in een rij aansluiten om in te checken. Ik tel meer dan twintig balies om in te checken. Ongeveer de helft is bemand. Wij hebben een kamer op de 14de etage van het ruim 30 etage tellende hotel. Alles is hier groot. Er zit een compleet winkelcentrum onder het hotel met verschillende winkels zoals Starbucks. Uiteraard is het casino ook groot. Om op de Strip te komen, moeten we door het casino. Ruim honderd meter lang lopen we alleen maar tussen gokkasten, speelautomaten en roulettetafels door. Zelf bij de bar kun je nog een gokje wagen. Wij wagen ook een gokje.
Meer voor de foto steken we allebei één dollar in een gokkast. We weten nauwelijks wat we moeten doen om het resultaat positief te beïnvloeden. Al bij de eerste ronde begint de automaat te rinkelen. We hebben ruim 20 dollar gewonnen. Op de tweede machine hebben we ook een winstje, maar beperkt tot drie euro. We proberen verder te spelen om een hogere winst te behalen. Deze tactiek werkt niet. We verliezen de inzet. Met onze winst van de eerste machine gaan we de Strip op. De lichtreclames en het geluid om de aandacht te trekken zijn overweldigend. Ik weet niet waar ik moet kijken. Ondertussen proberen mensen ook nog kortingsbonnen aan te reiken voor hotels, casino's en zelfs betaalde sex. Alles lijkt hier te kunnen. Een enorme motor steekt half uit de Harley Davidson club. In het water voor hotel Ballagio speelt ieder kwartier een fontein-ballet. 1200 fonteinen bewegen en spuwen water op de maat van de muziek. Een prachtige voorstelling. Aan de overzijde zitten bars en restaurants in een kleinere versie van de Eiffeltoren. In hotel New York is de sfeer van de Amerikaanse stad nagebouwd. Overal zijn mogelijkheden om verder te gokken. Hallen vol met speelautomaten. Wij sluiten de avond af met een drankje in de casino bar van ons hotel. In mijn bed laat ik de ervaringen van vanavond bezinken. Wat een bizarre stad is Las Vegas.