Reisavonturen Verenigde Staten

Home > Verenigde Staten > Coast to coast USA > Reisverslag dag 119

Reisverslag Coast to coast USA

21 augustus 2016 -12 september 2016 (22 dagen)


Verenigde Staten > De auto start niet meer

Dag 119 - Vrijdag 26 augustus 2016

Verenigde Staten - Zonsopgang bij Monument Valley

Het weer viel mee vannacht. Snel nadat we het licht uitgedaan hadden, ging de wind liggen. Ook stopte de regen. Het was wel fris, maar de extra deken bood uitkomst. 's Morgens maakt de zonsopgang boven Monument Valley alle grauwe beelden van gisteren goed. Een prachtige oranje gloed komt boven de stenen rotsformaties. Het is helder weer met enkele wolkjes aan de hemel. We besluiten Monument Valley nog een keertje in te gaan. We hadden gisteren begrepen dat dit op hetzelfde kaartje mogelijk is. Zonder problemen komen we in het park. De rotsformaties worden door het ochtendlicht verlicht. Rond de toppen van sommige rotsen hangt nog bewolking. Dit geeft een extra mooi beeld. Op het uitkijkpunt waar gisteren de regen begon hebben we nu een schitterend uitzicht. We kunnen kilometers ver kijken. Een prima plek om te ontbijten. We hebben crackertjes met smeerkaas en een yoghurt meegenomen. Na het ontbijt rijden we het park weer uit. We willen vandaag door de Rocky Mountains een flink stuk richting Santa Fe rijden. Hierdoor is de reisafstand morgen minder ver. Op de route passeren we het vier staten punt. Nergens ter wereld grenzen vier landen aan elkaar en ook nergens in Amerika vier staten. De staten Arizona, Utah, New Mexico en Colorado grenzen hier aan elkaar. Op het grensvlak ligt een plaquette. Als we parkeren wil de auto niet op slot. De afstandsbediening lijkt niet te werken. Echter als we bij de auto weglopen, gaat deze na enige tijd vanzelf op slot. Dan kunnen we er niet meer in. Starten doet hij ook niet meer. Hij detecteert geen sleutel. Dat hebben wij weer. Wij bekijken apart het vier staten punt. We willen de open auto niet onbeheerd achter laten. We denken dat de batterij leeg is in de afstandsbediening. Met een beetje hernieuwde puf in de batterij start de wagen, maar daarna al snel volgt de melding dat de sleutel niet in de auto aanwezig is. Een luide toon klinkt. Er zit niets anders op dan naar een garage te rijden en de motor ondertussen te laten lopen. Bij het wegrijden stopt de luide toon. Alles lijkt te werken zolang we maar niet opnieuw hoeven te starten. We besluiten naar het autoverhuurbedrijf te rijden. In Durango zit een filiaal. Dit plaatsje ligt ook op de route voor vandaag. Op de aangegeven plaats via de navigatie zit de verhuur echter niet.

Verenigde Staten - De prachtige omgeving van Manument Valley

Een omstander helpt en zoekt het op op internet. Het blijkt dat we bij de luchthaven moeten zijn, twintig kilometer verderop. De mevrouw van de verhuur, Beth, komt kijken. Zij werkt achter de balie en heeft eigenlijk ook geen idee. De auto start nu prima en er lijkt niets meer aan de hand. Zij heeft geen reserve batterij voorhanden. Zij adviseert om er even een te kopen bij de Walmart. We kunnen eventueel wel een andere auto meekrijgen, maar ze heeft geen 4x4 SUV beschikbaar. We besluiten met onze eigen auto verder te gaan en batterijtjes te kopen. Vooralsnog lijkt het een tijdelijk euvel. We rijden terug naar Durango. Het historische centrum zag er gezellig uit. In de winkelstraat, met geveltjes in westernstijl, bestellen we wat te drinken. Bij het afrekenen geeft de jongen aan dat onze twee drankjes en een koek 2,37 dollar kosten. Dit lijkt ons erg weinig. Als we met 20 dollar willen betalen, zegt hij dat het wel goed is. We hoeven niet te betalen. De achtergrond ontgaat ons, maar we bedanken hem. Vanaf Durango is het nog bijna 200 kilometer naar Tierra Amarilla. De geplande overnachting voor vandaag. Doordat het in Colorado (en misschien ook al in Utah) één uur later is, is het al over vieren. Snel gaan we op pad. De weg voert door het prachtige landschap van de Rocky Mountains. Heuvels bedekt met dennenbomen, prachtige dalen met groene velden. Links en rechts zien we grote boerderijen staan. Kuddes vee grazen in de wei. We passeren Pagosa. Hier liggen verschillende hotsprings. In de winter is dit ook een wintersport gebied. Via Chama komen we tenslotte in Tierra Amarilla. Dit plaatsje valt wat tegen. Het centrum bestaat uit tientallen huizen. In geen velden of wegen is hier een hotel te vinden. Een stukje terug stond een bord voor een lodge. We rijden het pad in. Slingerend loopt het pad door het bos. Een mooie omgeving. Overal wordt gewaarschuwd dat het risico op bosbranden hoog is. Open vuur is ten strengste verboden. De receptie van de Brasil lodge is gesloten. Het bordje 'we zijn open als ik er ben, we zijn gesloten als ik er niet ben', voorspelt niet veel goeds. Een tweede lodge heeft nog één huisje beschikbaar voor rum 200 euro. Dit doen we niet. We rijden terug naar Chama. Hier zaten meerdere lodges op een rij. Even later stappen we een leuk huisje binnen vlak aan de Rio Chama. Op advies van de receptioniste gaan we eten in een restaurant in het stadje. Een typisch lokaal restaurant. een live bandje speelt Western muziek. Leuk om hier te eten. Wanneer we de auto 's avonds weer voor het huisje parkeren, sluit de auto normaal. Hopelijk is het probleem verholpen.



The Molly RingwaldsEen optreden in the house of blues in Chicago
BrievenbussenEen mooie verzameling brievenbussen langse de Route66
Route66 Diner RestaurantHet Route66 Diner Restaurant in Kingman
ZandstormEen zandstorm trekt net achter onze auto over de weg