Roemenië > De prachtige kloosters van Boekovina

Bij de receptie ontmoeten we de jongen van het hotel die Engels spreekt. Hij verontschuldigt zich dat hij gisteren niet aanwezig kon zijn en vraagt of onze ontvangst gisteren goed verlopen is. Hij wijst ons de ontbijtzaal. Het buffet is veel beter dan waar we in Moldavië gewend aan zijn geraakt. Nog niet eens zo zeer de presentatie, maar vooral de vleeswaren, kaas en de diverse broodjes zoveel royaler. In de streek Boekovina, waar we verblijven, was in de zestiende eeuw een uitvalbasis voor monniken. Door de vele aanvallen van de Ottomanen, bouwden de monniken verstevigde kloosters in de bergen. De kloosters boden tijdens aanvallen ook bescherming voor de dorpsbewoners. De kloosters kenmerken zich door de prachtige fresco's aan de buitenzijde van de kerken. Om de fresco's tegen de weersinvloeden te beschermen, werden de daken van de kloosters flink overhangend gebouwd. In de buurt van ons hotel ligt het klooster van Moldovi?a. Wanneer we onder de toegangspoort van de verstevigde kloostermuur door lopen, zien we de gedecoreerde kerk al staan.

Roemenië - Het kleurrijke klooster van Moldovita in de streek Boekovina

De negen meter hoge kerk is van onder tot boven voorzien van prachtige schilderingen. Op de zijgevel staat het beleg van Constantinopel, het huidige Istanbul, getekend. De fresco's zijn nog in goede staat (of goed gerenoveerd). Van binnen is de kloosterkerk misschien nog wel mooier. De kleine wat donkere ruimte is volledig voorzien van fresco's. In de hoge koepel kijkt Christus neer. Een Roemeense vrouw aanbidt de iconen in het kerkje. Een voor een raakt ze ze aan en kust ze. We hebben al veel kloosters en kerkjes bezichtigd, maar deze behoort tot één van de indrukwekkendste. Een stukje terug op de route ligt een tweede klooster van Humor. Hier zijn we gistermiddag al langs gereden. Ook dit klooster is voorzien van mooie fresco's, alleen zijn de tekening hier aan de buitenzijde minder goed bewaard gebleven.

Roemenië - Het interieur van het klooster van Humor

Het meest bekende klooster is het klooster van Vorone?. Bij de schilderingen op de buitenmuur zijn opvallend mooie blauwe kleuren gebruikt. De kerk wordt ook de ‘Sixtijnse kapel van het oosten’ genoemd. We bekijken de levensboom op de buitenmuur. Hoewel ook deze kerk van binnen schitterend is, blijft de eerste kerk onze favoriet. Het is half twaalf wanneer we weer bij de auto staan. We hebben nog een flink stuk rijden voor de boeg. We willen vandaag doorrijden tot aan de grens met Hongarije. Dit is al weer een stuk in de richting van Nederland. De weg loopt door de dorpjes. Moeiteloos schakelen de dorpjes aaneen. Kort samengevat: het schiet eigenlijk helemaal niet op. We rijden zo tussen de vijftig en zestig over de wegen, terwijl we vandaag toch ruim driehonderd kilometer willen afleggen. Onderweg zien we veel ooievaarsnesten. In de enorme nesten op de elektriciteitspalen, worden de jonge ooievaars gevoed. Voor de lunch stoppen we bij een pensionnetje. Voor de zekerheid vragen we of we met card kunnen betalen, want aan contact geld hebben we omgerekend nog iets meer dan drie euro. Dit is mogelijk. Wanneer de omeletten geserveerd worden, geeft het meisje aan dat de kaartautomaat niet werkt vandaag. We kunnen ook met euro's betalen. Rond half zeven rijden we Saru Mare binnen. In het centrum liggen vooral eenrichtingsstraten.

Roemenië - De kerk in het Roemeense Saru Mare

Waarschijnlijk is het stratenplan recent aangepast, want de navigatie stuurt ons regelmatig straten in waar we niet in mogen. Uiteindelijk bereiken we het hotel Cardinal. We rijden de auto onder de poort door en parkeren op de binnenplaats. Rond het plein nemen we een biertje en bestellen later op de avond iets te eten. Een mooi afscheid van Roemenië.