Home > Tsjechië > Een roadtrip door Europa > Reisverslag dag 28
8 juni - 7 juli 2018 (30 dagen)
Wanneer we de ontbijtruimte in lopen, wordt in het Duits aangegeven dat het ontbijt pas om acht uur begint. Het meisje steekt ook acht vingers in de lucht. Wij hebben toch echt half acht meegekregen. We gaan maar zitten en wachten tot het acht uur is. Of we alvast koffie willen, vraagt hetzelfde meisje. Wanneer ze met koffie bij ons tafeltje komt, legt ze uit dat het vandaag een feestdag is en dat dan de weekendtijden aangehouden worden. Vandaar acht uur, verontschuldigt zij zich. Kort daarop worden we uitgenodigd voor het buffet. Ze gaan voor ons iets eerder open. Om half negen rijden we in noordelijke richting de stad uit. We volgen de borden naar Brno in Tsjechië. Omdat Tsjechië en Slowakije beiden tot het Schengen gebied behoren, is ook hier geen grenscontrole. Helaas betekent het Schengen gebied nog niet dat we met hetzelfde vignet door kunnen rijden. Tsjechië hanteert ook een eigen vignet. Het zevende land met een aparte heffing. Op de eerste parkeerplaats kopen we voor tien euro zo’n vignet. We wisselen direct vijftig euro. Dit blijkt niet zo’n handige actie. De wisselkoers is zo slecht dat we direct tien euro commissie kwijt zijn. Als we er positief naar kijken hebben we nu wel direct Tsjechische kronen op zak, bijvoorbeeld om te parkeren. Net over de grens nemen we de afslag naar Valtice. In dit stadje tegen de grens met Slowakije staat een kasteel van Valtice uit de zeventiende eeuw. Het kasteel is gebouwd in opdracht van het vorstendom van Liechtenstein. Het vorstenhuis bleef tot 1945 eigenaar van de landgoederen. De zusterstad Lednice ligt op nog geen vijftien kilometer afstand. Het is in de zeventiende eeuw gebouwd als zomerpaleis voor de prinses van Liechtenstein. Hier is het aanzienlijk drukker. Waarschijnlijk door de Tsjechische feestdag en het mooie weer trekken veel mensen er op uit. We parkeren de auto op een parkeerterrein. Voor de automaat hebben we alleen een 50 kronen muntstuk. Omgerekend is dit twee euro. Hiervoor kunnen we de auto de hele dag laten staan. Hierdoor hoeven we ook niet na te denken hoe lang we willen parkeren. Het geel gekleurde kasteel steekt prachtig af tegen de strak blauwe lucht. Van buiten is het kasteel al schitterend. Bij de kassa blijken er vandaag geen rondleidingen te zijn in het Engels. We kunnen om kwart voor twaalf aansluiten bij een Tsjechische tour. We krijgen dan korting op de toegang en krijgen een Engels beschrijving mee tijdens de tour.
De tijd tot de rondleiding gebruiken we om door het park te lopen. Met 200 km2 is de prachtige aangelegde tuin de grootste van het land. Om precies kwart voor twaalf melden we ons bij de ingang. Wij zijn de enige niet-Tsjechisch sprekende bezoekers. Via de Engelse tekst kunnen wij de rondleiding prima volgen. Door vooruit te lezen geeft het zelfs de mogelijkheid om alvast foto's te maken of juist te wachten tot iedereen weer uit een ruimte is. Vooral de bibliotheek is prachtig en de blauwe balzaal. Dit kasteel is zeker een aanrader. Vanuit Lednice rijden we een klein stukje verder naar de tweede stad van Tjsechie: Brno. We parkeren de auto in het centrum. We komen niet uit de Tsjechische tekst op de automaat. Een omstander biedt directe hulp aan. Het is een feestdag vandaag zegt hij. Er hoeft niet betaald te worden.
Prima! Brno wordt in de Lonely Planet omschreven als een gezellige studentenstad. Wanneer wij door het centrum lopen, zien we nauwelijks mensen op straat. Ook de winkels zijn in verband met de feestdag gesloten. Het oogt stil. Aan de rand van het centrum ligt Villa Tugendhat. Deze moderne witte villa met veel glas is in 1930 gebouwd op de heuvels van de stad. De enorme glazen wanden bieden uitzicht op het centrum. In 1992 was de villa de plaats voor de onderhandelingen voor de splitsing van Tsjecho-Slowakije. Ook de Britse schrijver Mawer liet zich voor zijn boek the Glass Room inspireren door dit huis. We hebben niet zo heel veel tijd vandaag, dus willen we het huis alleen van buiten bewonderen. Dit is maar goed ook. Het huis is de eerste twee weken van juli gesloten voor de verfilming van het boek the Glass Room. Wij wandelen terug naar het centrum. Op het plein bestellen we iets te eten. Het is inmiddels bijna drie uur. Voordat we terug lopen naar de auto, bekijken we de bijzondere old Town hall.
De toren is het oudste gebouw van Brno. Het gebouw werd in 1240 gebouwd. De laatste bestemming van vandaag is de Bedevaartskerk van Sint-Johannes van Nepomuk in Ž?ár nad Sázavou. Deze vestingkerk uit 1719 staat op de Unesco lijst. In de reisgids lezen we dat de kerk om vijf uur sluit, maar dat de laatste rondleidingen om vier uur starten. Omdat het nog zeker één uur rijden is, gaan we dit niet halen. We besluiten toch naar de kerk te rijden, desnoods alleen voor een blik op de buitenzijde. Om iets over half vijf arriveren we bij de kerk. De ronde kerk, omgeven door een vestingmuur, steekt hoog boven het dorp uit. We lopen door de open toegangsdeur het binnenterrein op. In het midden staat de ronde bedevaartskerk. Er komen net mensen uit de kerk. Snel schieten we naar binnen. De eenvoudig ingerichte kerk heeft een barokke architectuur met gotische elementen. Het blijkt dat de mensen in de kerk deel namen aan de laatste rondleiding. Achter ons worden nieuwe bezoekers geweigerd bij de deur. Ook wij worden aangesproken dat de kerk gaat sluiten. Op de valreep hebben we de tot werelderfgoed aangemerkte kerk nog kunnen bekijken. Voor de overnachting hebben we een houten huisje geboekt in een natuurpark in de buurt van Ž?ár. We rijden door het glooiende platteland van Tsjechië. Het voelt landelijk en af en toe ruikt het ook zo. Vlak voordat we de overnachting bereiken, passeren we een groot meer. Hier is het druk. Veel Tsjechen recreëren hier. Ook bij het onderkomen is het druk. Alle houten huisjes zijn bezet. In gebrekkig Duits wordt ons huisje getoond. Huisje nummer 5. Alleen blijkt de sleutel zoek. We denken te begrijpen dat men niet zeker weet wie de sleutel heeft en ons daarom niet in dit huisje wil laten slapen. Wij krijgen een upgrade naar een vier persoonshuisje. Dit huisje is recent gerenoveerd. Voor ons is dit een prima onderkomen voor de nacht. Door de feestdag verblijven veel Tsjechen hier een lang weekend. De menukaart ‘s avonds op het terras is alleen in het Tsjechisch. Enige hulp van de serveerster lijkt er ook niet in te zitten. We maken een foto van de kaart en laten dit vertalen door Google translate. We kiezen twee gerechten en wijzen de keuze aan. Ook vandaag weer een prima keuze.