Kosovo > Kloosters van Kosovo

Ondanks dat de tent een klein beetje scheef stond vannacht, hebben we prima geslapen. Doordat we er gisteren vroeg in gingen, zijn we ook weer op tijd op. Om zeven uur staat het water op voor de koffie en maken we de ontbijttafel gereed. Na het ontbijt pakken we alle spullen weer in en klappen de daktent in. We rijden het Biogradska Gora National Park weer uit en slaan rechtsaf richting Mojkovac. Daarvandaan willen we zuidwaarts richting Rožaje De navigatie stuurt ons echter al eerder rechtsaf. Een smal bergweggetje. De smalle weg gaat al snel over in een karrenspoor. Waarschijnlijk is deze weg over de berg sneller, als je hier gewoon zestig kunt rijden. Wij kruipen met onze Landrover over het bergpad. Wanneer we aan de andere kant van de berg weer naar beneden willen rijden, gebaart een oudere mevrouw vanuit haar huis dat dat niet kan. In een beetje Duits en geholpen in een beetje Engels door haar dochter, blijkt dat de voorgestelde route niet toegankelijk is. We moeten een klein stukje terug en dan achter het huis langs. We bedanken hen vriendelijk. Deze route leidt weer tot de doorgaande route. Bij Rožaje verlaten we de doorgaande weg en rijden richting de enige grensovergang tussen Montenegro en Kosovo. De weg gaat met flinke haarspeldbochten omhoog. Ook het vrachtverkeer moet over deze smalle weg naar Kosovo. De vrachtwagenchauffeurs geven met hun knipperlicht aan wanneer inhalen mogelijk is. Op de top van de berg is de grenspost. Onze verzekering blijkt niet geldig in Kosovo. We moeten bij een kantoortje eerst een verzekering afsluiten. De verzekering kost één euro per dag, maar het minimum is vijftien dagen. We sluiten de verzekering af, al hebben we geen idee wat de verzekering precies inhoud. We hebben geen keuze. Direct na de grens begint de afdaling. Kosovo is veel vlakker dan Montenegro. Vanaf de bergpas hebben we zicht op het lager gelegen landschap. Onderaan de bergpas rijden we Peja binnen. Peja is de tweede stad, na de hoofdstad Pristina. Nabij Peja moet het Visoki De?ani klooster liggen. We verwachten het bij het binnenrijden op borden tegen te komen, maar helaas. We besluiten het te vragen. Een bellende man onderbreekt zijn gesprek om ons te helpen. Het klooster blijkt bij De?ani te liggen, zo'n vijftien kilometer verderop. De man adviseert ons echter zeker ook naar het Patriarchaatsklooster in Peja te gaan. Die is misschien wel mooier, benadrukt hij. Hij wijst de route en legt uit dat we ons bij de politiepost moeten melden bij het klooster. Door de spanningen tussen de Servische minderheid en de Albanese meerderheid in Kosovo worden Orthodoxe Servische kloosters permanent bewaakt door de politie en de NAVO. De politieagenten registreren onze gegevens en daarna mogen we de kloostertuin in.

Kosovo - Het Orthodoxe Visoki Decani klooster

De bordeaux rood gekleurde kerk midden in de kloostertuin is voorzien van prachtige kleurrijke fresco's. Het klooster is gesticht in de 13de eeuw en biedt onderdak aan de aartsbisschoppen en patriarchen. De verschillende ruimtes zijn fabelachtig mooi. Het is begrijpelijk dat er geen foto's gemaakt mogen worden, maar het is ook wel jammer. We zijn onze tipgever dankbaar voor het advies om hier langs te rijden. Op weg naar De?ani stoppen we bij een restaurant om iets te eten. De kaart is alleen in het Servisch. We proberen of ze iets met sandwich hebben? Dit blijkt te kunnen met een hamburger. Even later blijken er toch geen hamburgers te zijn of geen broodjes of allebei niet. Het is niet helemaal duidelijk. De eigenaar zelf helpt om iets anders uit te zoeken. De kip kerrie die eerst ‘finished’ was, blijkt nu wel te kunnen. Prima. Bij het afrekenen geeft de ober nog een briefje mee waarop hij getekend heeft hoe we bij het Visoki De?ani klooster kunnen komen. Via zijn aanwijzingen rijden we er naar toe. Voor ons duiken roadblocks op van de KFOR, de NAVO troepen. We melden ons bij de militaire post. Het voelt eerder dat we een militair terrein betreden dan dat we een klooster komen bezoeken. Na achterlating van onze paspoorten mogen we het complex bezoeken. Een jongen komt ons tegemoet. Of we de kerk willen bezichtigen?, vraagt hij. Hij kan ons nog net rondleiden voor zijn lunch. Hij legt uit dat de prachtig gedecoreerde kerk gebouwd is in de veertiende eeuw in opdracht van koning Stefan Uroš III De?anski. Ook deze kerk is mooi ingericht. Bizar te bedenken dat sinds 2004 maar liefst vijf aanvallen op dit klooster geweest zijn. Buiten pikken we onze paspoorten weer op bij de militairen en rijden het laatste stuk van vandaag naar Prizren. Prizren is de tweede stad van het land met een gezellig oud centrum. Ons pension ligt nabij het centrum. In de smalle straatjes kunnen we het adres niet direct vinden. Het is in ieder geval niet waar de navigatie zegt dat het zou moeten zijn. Een jongen is behulpvaardig. Hij checkt op internet en loopt mee tot aan het pension.

Kosovo - De oude brug in Prizren

Daarna is het nog een hele kunst om de auto de binnenplaats op te draaien. Op de kleine ruimte staan al vijf auto's. Ook past onze daktent maar net onder de druiventrossen. Het centrum van de oude stad ligt rond de Our Lady of Ljeviš kerk en de Sinan Pasha moskee. Daarachter ligt het Prizren fort op de heuvel. Achter het fort zien we donkere wolken opdoemen. Snel wandelen we door de straatjes van de oude stad. Overal zijn terrasjes ingericht. Ik vraag mij af of deze stad wel genoeg bezoekers heeft om de terrasjes te vullen. Voor ons is er in ieder geval voldoende keuze om een drankje te kunnen bestellen en eventueel te schuilen voor de bui. En die bui die komt. Net als we op het terras zitten breekt een stortbui los. Binnen de kortste keren staat het plein blank. Zelfs de obers staan foto's te maken. Dit extreme weer zal hier waarschijnlijk niet vaak voorkomen. De overkapping begint te lekken en het opspattende water waait over het terras. De ober adviseert ons naar binnen te gaan. Daar bestellen we nog maar een drankje in de hoop dat het snel weer droog wordt. Dit gebeurt niet. In het naastgelegen restaurant gaan we eten. Voor de prijs hoeven we het niet te laten. Met z'n tweeën eten we voor nog geen tien euro inclusief de drankjes.