Indonesië > Met de veerboot naar Lombok

Het is nog donker wanneer de wekker om zes uur afloopt. Snel neem ik een douche en pak mijn spullen weer in. Om half zeven meld ik mij voor het ontbijtbuffet. Normaliter begint het buffet vanaf zeven uur, maar omdat wij vandaag de veerboot naar Lombok moeten halen, opent het buffet een half uurtje eerder. Na het ontbijt verlaten we Sambawa Besar en rijden in westelijke richting. We rijden langs de kust en tussen groene rijstvelden door. Een prachtige route. Na zo’n twee uur rijden komen we aan de kust bij het plaatsje Laboean Mapan. Hiervandaan vertrekt de veerboot naar het eiland Lombok. Vrij snel nadat we bij de haven arriveren, arriveert een veerboot. De bus sluit aan in de rij wachtende voertuigen. Even later rijden we de veerboot op. Passagiers mogen tijdens de overtocht niet in de bus blijven. Ik ga twee trappen op en kom in het passagiersgedeelte. Er lijkt een deel business te zijn met luxere stoelen en een deel met eenvoudigere stoelen. Ik heb niet de indruk dat hier op gelet wordt en neem plaats in de luxere stoel. Deze stoel zit altijd nog erg hard. Om mij heen zijn veel lokale mensen die de overtocht maken. De overtocht naar Lombok duurt naar verwachting twee uur. Veel mensen proberen wat te slapen. Een prima manier om de tijd door te komen. Er is geen open dek. Aan de zijkant, waar de boot open is, staat een stevig frisse wind. Na zo’n twee uur naderen we Lombok. De veerboot vermindert vaart en lijkt zelfs stil te vallen. In de verte zien we dat andere veerboten nog aan het laden en lossen zijn. Ook liggen nog schepen te wachten. Er is een file aan veerboten voor de haven.

Indonesië - Het is twee uur varen tussen Lombok en Sumbawa

Na ruim een half uur zijn wij ook aan de beurt. De schipper draait het schip, zodat de auto’s vooruit het schip kunnen verlaten. Het weer is tot nu toe bewolkt geweest, met af en toe een spettertje. Zodra we Lokbok oprijden begint het wat harder te regenen. Goed dat we in de bus zitten. De top van de Rinjani vulkaan, de hoogste vulkaan van het eiland, is in de wolken verborgen. Er bestond ook de mogelijkheid in het reisprogramma om de vulkaan te beklimmen, maar in de regentijd kan deze wandeling nog niet gemaakt worden. Dit is pas vanaf april mogelijk. We rijden in ongeveer een uurtje naar het dorpje Pringgasela. Hier staat de lunch gereed. Het dorpje staat ook bekend om het handmatig weven van stoffen en sarongs. De lunch wordt in een traditionele gallery geserveerd. Rondom hangen kleurrijke doeken voor de verkoop. De lunch bestaat uit verschillende smaakvolle lokale gerechten. Dit is de meest lekkere en uitgebreidste lunch tot nu toe. Na het eten neemt de eigenaar, Erwin, ons mee door het dorpje. Verschillende vrouwen weven de stoffen handmatig op hun veranda. Een erg arbeidsintensief werkje. Terug in de gallery wordt het bezoek afgesloten met koffie en thee. Tegenover de shop staat de moskee. De oproep voor het vrijdagmiddag gebed klinkt luid en langdurig. ‘Welcome to Lombok’, grapt Stickman. Hij waarschuwt dat we vanavond in ons hotel de oproep ook zullen horen.

Indonesië - Een vrouw weeft op haar veranda

Rond vier uur arriveren we bij het hotel in Tetebatu. Het hotel ligt naast enkele rijstvelden. Via een smal pad kunnen we het hotel bereiken. De bagage wordt door het personeel gebracht. Er bevinden zich verschillende huisjes rond een tuin met zwembad. Ik heb een huisje op de eerste verdieping. Het oogt allemaal erg nieuw en ziet er goed uit. Ik bestel een biertje en drink het op mijn eigen veranda. Ondertussen werk ik mijn reisverslag bij. Er steekt een wind op. De grote bladeren van de bananenboom en de palmtakken gaan flink heen en weer. Doordat Tetebatu wat hoger ligt merk ik ook dat het wat frisser wordt. Voor het avondeten trek ik een lange broek en een trui aan. Dit is geen overbodige luxe. Ik bestel saté met huisgemaakte pindasaus en patat erbij. Dit smaakt erg lekker. Wanneer ik naar bed ga, klinkt de oproep voor het avondgebed vanuit meerdere moskeeën. De oproep houdt ook zeker meer dan een uur aan. Waarom zou deze gebedsoproep zo lang duren? Het lijkt wel of de verschillende moskeeën tegen elkaar strijden in de langste oproep. Ik maak me er niet druk om en val snel in slaap.

Indonesië - Het mooie onderkomen in Tetebatu