Indonesië > De watervallen van Lombok

Ik heb vannacht prima geslapen, maar ontkwam niet aan het ochtendgebed. De eerste moskee begon al om drie uur met de oproep. De andere moskeeën volgden rond half vijf. Ook vanochtend ging de oproep maar door en door. Om zes uur sluit ik aan bij het ontbijt. Een eenvoudig ontbijt met geroosterd wit brood, jam en chocoladepasta. Een uurtje later verlaten we met de bus Tetebatu. We rijden over smalle wegen rond de flanken van de vulkaan. Veel van de huizen langs de route kunnen wel een opknapbeurt gebruiken. Het vocht tast de huizen aan. Ik denk dat men hier de huizen regelmatig moet schilderen. Wanneer dit niet gebeurt, trek vocht in de betonnen muren en bladert de verf af. Voor sommige panden lijkt mij de hulp te laat te komen. Dakpannen daken die half ingestort zijn. Balkons waar struiken op groeien en deuren die zo scheef hangen dat ze sinds lang niet meer gebruikt zijn. Toch springen soms bij de huizen kinderen op om ons enthousiast na te zwaaien. We komen uit bij het parkeerterrein van de Stoker en Kelambu watervallen. De watervallen liggen binnen het Geopark Rinjani. Een enthousiaste gids heet ons welkom en wil al direct van alles uitleggen. Hij begeleidt ons naar de watervallen. De wandeling naar de Stoker waterval is maar enkele minuten. De andere waterval ligt op ongeveer een half uur lopen. Het pad gaat op en neer en soms over flinke stenen traptreden. Ik volg de gids het park in. Direct lijkt het pad glad te worden. De groene mos aanslag maakt de stenen glibberig. Voorzichtig loop ik verder. Voor enkele groepsleden is dit de reden om hier af te haken. Via treden klim ik omhoog om even verderop weer af te dalen. Ik kom bij de Stoker waterval. Ik zie drie waterstromen van de rotsen in een bassin storten.

Indonesië - Aan de voet van de Rinjani vulkaan liggen de Stoker watervallen

Een mooi gezicht. De gids pakt mijn camera om een mooie foto te maken. Vanaf deze waterval loopt een pad door het regenwoud vaan de Kelambu waterval. Via hoge treden klim ik omhoog. Onderweg staan verschillende hutjes. Door de Ramadan zijn ze nu leeg, maar hier zouden normaliter verkopers aanwezig zijn met drank en eten. Het laatste stukje naar de waterval loopt via een lange trap naar beneden. Al vanaf de trap zie ik het water van de waterval naar beneden storten. Het water vormt een soort van gordijn, waardoor de waterval de naam ‘klamboe’, heeft gekregen. Onderaan de waterval is een klein badje gemaakt. Hier kun je zwemmen. Ik heb mijn zwemkleding niet bij mij. Ik trek alleen mijn schoenen uit en loop met blote voeten door het ondiepe water. Hoewel het water fris is, is het heerlijk om even af te koelen. We zouden eigenlijk om tien uur terug bij de bus moeten zijn, maar we beginnen pas om kwart voor tien aan de terugweg. Gelukkig vindt niemand het erg dat we wat later arriveren. Met de bus gaan we op weg naar de haven voor de overtocht naar Gili Air. We passeren de hoofdstad van het eiland Lombok, Mataram en volgen de kust noordwaarts. Bij een uitkijkpunt over zee stoppen we voor de lunch. Vanmorgen hebben we lunchpakketten meegenomen.

Indonesië - Met kleine bootjes varen we van Lombok naar Gili Air

We nuttigen deze gerechten langs de kant van de weg. De mie goreng smaakt mij prima. Om half twee arriveren we bij het strand voor de overtocht naar Gili Air. Snel wordt de bagage overgeladen in twee kleine bootjes. Mijn reistas is niet waterdicht en ik weet niet of er water opspat tijdens de overtocht. Mijn tas ligt onbeschermd. Wanneer de schipper gas geeft, lijkt het water vooral langs de boot te spatten. Achter ons hangen donkere wolken. Hier lijkt het te regenen. Net wanneer we aanleggen aan de steiger van Gili Air, begint het ook hier te regenen. Dikke druppels vallen naar beneden. Snel pak ik mijn reistas en loop naar de overkapping bij het havengebouwtje. Ik wacht niet tot de crew de bagage overgebracht heeft. Nog voordat ik bij de overkapping ben, breekt de regenbui in alle hevigheid los. Er steekt ook een flinke wind op. Ik plaats mijn reistas veilig achter een betonnen pilaar, zodat het regenwater er geen vat op kan krijgen. Binnen de kortste keren staan de straten blank. Wat een geluk dat we niet tijdens deze bui op zee waren.

Indonesië - Direct bij aankomst op het eiland breekt het noodweer los

Wanneer de regen iets minder wordt, wordt de bagage in een overdekte paardenkar geladen. Ik trek mijn regenjas aan en ga lopend naar het Gili Air Lagune resort. Het regenwater loopt vanaf mijn regenjas op mijn korte broek. Binnen enkele ogenblikken is de broek doorweekt. De wandeling is maar een paar minuten. Bij het resort trek ik mijn regenjas uit. Een medewerker reikt mij een drankje aan. De huisjes van het resort liggen in een cirkel. Voor de huisjes is het zwembad. Het zwembad ligt ook in een cirkel en komt langs alle huisjes. Het regent nog steeds wanneer ik naar huisje 112 loop. In het huisje trek ik snel iets warms aan. In de namiddag ga ik naar het restaurant en bestel een bier. Buiten is het droog. Langzaam druppelen andere reisgenoten binnen. We besluiten niet bij het resort te eten. We lopen een stukje de hoofdstraat van Gili Air in. Bij een Italiaans restaurant is plaats voor twaalf personen. Ik kies de pizza bacon. Ik heb deze reis nog geen pizza gegeten.