Indonesië > Regen in Ruteng

Ik heb vannacht prima geslapen. Ik ben wel even wakker geweest en hoorde de kippen, honden en katten rond het huis lopen. Vooral de kippen op de bamboe veranda maakten flink wat geluid. Om zes uur sluipt de vrouw des huizes door de deur naast mij naar buiten. Een half uurtje later volg ik. Ik was mij een beetje bij de Mandi. Hopelijk heeft het overnachtingsadres van vannacht een goede douche. Nadat ik aangekleed ben, krijg ik op de veranda thee aangereikt. Het ontbijt bevat rijst en eieren. Ik neem van alles een klein beetje. Voordat ik afscheid neem van de familie maken we nog een gezamenlijke foto. Daarna geef ik ze allemaal een hand en bedank hen vriendelijk.

Indonesië - De familie waar ik in hun huis mocht slapen

In een klein uurtje lopen we over de weg terug naar de bus. De weg is hoofdzakelijk dalend. De vulkaan is ook vandaag gehuld in de bewolking. Net voor het dorpje Aemere, waar ook veel stamleden wonen omdat hier de school voor de kinderen is, staat Harris met de bus te wachten. De bagage is al met een wagen vooruitgebracht. Snel stappen wij ook in. Vandaag rijden we door naar Ruteng. Een klein stadje in de bergen. Het is zo’n drie uur rijden. Ongeveer halverwege maken we een stop voor koffie. Ik bestel er een klein cakeje bij. Voor de 2.000 rupiah (ongeveer 12 cent) kan ik dat niet laten liggen. Wanneer we verder de bergen in rijden wordt het steeds mistiger en bewolkter. Het duurt niet lang voordat het begint te regenen. Wanneer we in Ruteng arriveren regent het stevig door.

Indonesië - De man des huizes voor zijn huis in Belaraghi

Stickman had het plan om vanmiddag nog een wandeling door de rijstvelden te maken. Dit schuiven we door naar morgen. Bij een restaurant in de stad bestel ik een kippensoep met rijst. Weer een keer wat anders. Omdat ik vanmiddag rustig aan kan doen, kan ik er ook een bier bijbestellen. We overnachten vandaag in de gastenkamers van het nonnenklooster. Het klooster ligt aan de rand van het stadje. Wanneer we arriveren regent het nog steeds. Snel breng ik mijn bagage naar mijn kamer. Ik doe ‘s middags niet zoveel. Ik hang de kleding te drogen van de afgelopen dagen, ik werk mijn reisverslag bij en neem een douche. Om zeven uur gaan we met de bus terug naar het restaurant waar we ook geluncht hebben. Dit is waarschijnlijk het beste restaurant van de stad. Door de regen is het schuin aflopende pad bij het klooster glad geworden. Voorzichtig loop ik naar beneden. Net wanneer ik denk veilig beneden gekomen te zijn, glijd ik uit. Ik beland op mijn rug. Hoewel ik een beetje mijn hoofd voel, heb ik niets bezeerd. Het is meer de schrik. In het restaurant kies ik voor mie hot plate chicken. Een bijzonder lekkere keuze. Misschien wel het lekkerste eten dat ik tot nu toe in Indonesië gegeten heb. Wanneer we weer terug bij het klooster zijn, is het toegangshek gesloten. Harris, onze chauffeur, weet het snel open te krijgen. Ik stuur nog wat berichtjes via whatsapp en ga daarna slapen.