Home > Laos > Rondreis Indochina > Reisverslag dag 6
12 febr - 8 maart 2008 (26 dagen)
De wekker loopt om half acht af. Ik ontbijt op de binnenplaats, waar ik ook reisgenoten tref. Rond negen uur wandelen we Luang Prabang in. Er is geen vaste route gepland, maar er zijn wel enkele tempels die we zeker willen bezoeken. Al direct in de straat van het hotel passeren we een tempelcomplex aan onze linkerhand. Dit is de Wat Visounnavath tempel. Deze tempel is de oudste tempel van de stad. De oorspronkelijk houten tempel is tijdens plunderingen platgebrand. De tempel is in steen herbouwd. Voor de hoofdingang van de tempel staat de That Makmo. Deze stoepa wordt ook wel de watermeloen-stoepa genoemd, door zijn bolvorm. Vanuit de That Makmo lopen we naar de naastgelegen tempel Wat Aham. Alle tempels dateren uit de periode 1820 - 1870. Bij de Wat Aphai, een wat kleinere tempel op de route naar het centrum, wordt net een vechtwedstrijd tussen kalkoenen gehouden. De beesten zien er niet al te best uit. De monniken laten zich niet in met het vechten zelf, maar kijken wel belangstellend toe.
Het is voor beide beestjes te hopen dat het snel afgelopen is. Via de kade van de Khan rivier komen we in het eigenlijke centrum van Luang Prabang. We bezoeken de Wat Phai Phutthabaat en de even verderop gelegen Wat Paa Phai. Een jonge monnik komt ons tegemoet en begint allerlei vragen te stellen over waar wij vandaan komen, hoe we heten en over de familie. Hij is druk bezig zijn engels te oefenen. Hij vertelt ook dat zijn familie op het platteland woont en dat hij in het klooster zijn talen wil leren om verderop te komen. Een slimme jongen. Als we weer doorlopen, bedenk ik me dat ik speciaal hiervoor een boekje meegenomen heb met foto's van thuis. Jammer dat ik hier nu pas aan denk. We lunchen aan de oever van de Mekong rivier met een heerlijke sandwich tonijn.'s Middags struinen we verder door Luang Prabang en komen uit bij de Wat Xieng Thong. Deze tempel is een van de mooiste en belangrijkste tempels van Luang Prabang. De sim is versierd met mozaïeken. Op de achterzijde van de tempel is de levensboom afgebeeld in mozaïeken. In het lijkwagenhuis, tegenover de sim, staat een grote vergulde begrafeniskar voorzien van de zevenkoppige slang naga. Deze lijkwagen was bestemd voor koning Sisavang Vong. Hoewel we vandaag al diverse tempels bezocht hebben, straalt iedere tempel zijn eigen sfeer uit. Ik kan hier erg van genieten. We wandelen naar het einde van de hoofdstraat en bekijken de Wat Pak Khan. Monniken zijn druk in de weer om een overkapping te maken. We bekijken de tempel daarom alleen vanaf de straat. Via de hoofdstraat lopen we terug het centrum in.
Onderweg passeren we de tempels Wat Sop en Wat Sene. Na een drankje op het terras aan de waterkant, lopen we via de Wat Xieng Muan en de Wat Chum Khong naar het koninklijk paleis. Sinds de communistische machtsovername in 1975 is het paleis een museum. Het museum toont wel hoe de koning vroeger geleefd heeft. Bij de ingang blijkt alleen dat we de camera's en tassen moeten afgeven. Dit wil niet iedereen, dus slaan we het museum over. In plaats daarvan beklimmen we de Phu Si berg tegenover het paleis. In totaal zijn het 330 treden naar de top. Vanaf de top van deze heilige berg heb je een fantastisch over Luang Prabang. Aan de andere kant van de berg dalen we weer af tot aan de Wat Phu Si. Deze tempel ligt in een grot en herbergt de dikke Boeddha. Ook ligt hier op de berg de voetafdruk van Boeddha. De afdruk is meer dan een halve meter groot. Terug beneden nemen we een drankje op een terras en wandelen we daarna terug naar het hotel. 's Avonds eten we in het restaurant 'The Elephant'. Een aanrader vanuit de Lonely Planet. Het restaurant is wat duurder, of naar verhouding relatief duur, maar het eten smaakt ons prima. Rond middernacht zijn we weer bij het hotel.