Home > Laos > Rondreis Indochina > Reisverslag dag 4
12 febr - 8 maart 2008 (26 dagen)
Vandaag verlaten we Thailand. Na het ontbijt lopen we door Chiang Khong naar de grenspost. Na de nodige douane formaliteiten van Thailand, varen we met een klein bootje naar de overzijde van de Mekong rivier. Aan de overzijde staat onze Laotiaanse gids al op ons te wachten. Hij helpt ons met het invullen van het visum en het arrival formulier. Na de nodige stempels, kunnen we Laos in.Met enkele tuk-tuk's rijden we naar de boot, enkele kilometers verderop.
De boot is een slowboot. Een schip van ongeveer 35 meter lang met opbouw. Met deze boot zullen we de komende twee dagen over de Mekong varen naar Luang Prabang. Al we bij de boot aankomen is onze bagage al ingeladen. Snel stappen wij ook aan boord. Aan boord doen we de schoenen uit op verzoek van de familie. De trossen worden losgegooid en we varen met de stroom mee. We laten de grensplaatsen Houei Sai (Laos) en Chiang Khong (Thailand) achter ons. De thermometer op mijn rugzak geeft twintig graden aan, maar het voelt fris. Vooral de wind maakt het koud. We zoeken een plekje in de kuip van de boot. Het zicht buiten is wat grijs en heiig. Onderweg zien we de dorpjes langs de rivier liggen. Vissers zijn bezig met het uitzetten van de netten en kinderen spelen op de rotsen. Bij het dorpje Howay Nkokum leggen we aan om het dorpje te bezoeken. Al op het strand worden we opgewacht door de kinderen uit het dorp. Zij beleiden ons naar het iets hoger gelegen dorpje. Wan, onze gids, laat ons de plaatselijke smid zien. Ook wandelen we door het dorpje. Het dorp heeft sinds kort een eigen waterpomp. Deze pomp is gerealiseerd met steun van de EU. Hierdoor komen er veel minder ziektes onder kinderen voor zoals diaree. Bij het schooltje geven wij een bijdrage voor de verbeteringen van de lessen. Terug op de Mekong rivier, breekt de zon voorzichtig door. Het schuifdak op het voordek wordt geopend. Ik eet ondertussen mijn lunchpakket op en geniet van het uitzicht. Helaas is het mooie weer van korte duur. Het waterige zonnetje zakt al vroeg in de middag achter de bergen. Het verschil is goed merkbaar en alleen de wind blijft over.
Terwijl de boot verder over de Mekong vaart, duiken wij lager achter de schotten in de kuip. Tegen half zes legt de boot aan in Pakbeng. Een klein stadje met enkele overnachtingsmogelijkheden. Er liggen dan ook meerdere slowboats aangemeerd. Bagagejongens verdringen zich om de bagage te tillen. Nog voordat de boot goed en wel stil ligt, klimmen ze al aan boord. Zij nemen de bagage mee omhoog naar het hotel. Wij volgen de steile klim door het zand. In het hotel worden we verwelkomd met een welkomstdrank. Daarna hebben we tijd om te relaxen. Hoewel we vandaag niet zo heel veel gedaan hebben, is een dag in de buitenlucht intensief. Ook heb ik behoorlijk koud gekregen van met name de laatste uren aan boord. Ik ga even lekker op bed liggen en trek de deken over mij heen.'s Avonds wandelen we rond acht uur het plaatsje Pakbeng in. In de hoofdstraat zitten diverse restaurantjes, maar geen enkele kan de hele groep in één keer verwerken. Daarom spreiden we ons over de zaakjes. Van medereizigers en van andere Nederlanders horen we dat de bediening soms lang op zich laat wachten. We kiezen voor een restaurant met een betere reputatie. Hier komt onze bestelling redelijk vlot en we hebben lekker gegeten. De rekening is 63.000 Kip. Ik heb nog steeds geen benul van de omrekenkoers. Omdat wij alleen nog geen Laotiaanse Kip hebben, maar alleen nog Thaise Baths, wordt de rekening omgerekend naar 250 Bath. In Laos kun je met beide valuta's betalen. We hebben voor ongeveer 5 euro gegeten. Het makkelijkste is het om gewoon de laatste vier nullen we te laten bij de Kip. Dit is iets duurder, maar wel makkelijk. Dit betekent ook dat ik vanmiddag 0,16 eurocent wisselgeld ontvangen heb. Ik ga rond tien uur naar bed. Dit is voordat het aggregaat om half elf uit gaat. Als ik ga liggen hoor ik buiten het aggregaat draaien. Als het apparaat uit gaat, slaap ik al lang en breed.