Home > Letland > Naar het uiterste noorden van Europa > Reisverslag dag 5
1 juli 2017 -26 juli 2017 (26 dagen)
Als we wakker worden, schijnt de zon al door het kleine dakraampje. Een goed vooruitzicht. Het ontbijt is in de kelder van het hotel. Hier zien we nog de gewelven van het oude gebouw. Even na negen uur rijden we weg bij het hotel, de ochtendspits van Vilnius in. Net buiten Vilnius ligt de waterburcht van Trakai.
Deze burcht diende in de 14de eeuw om de toenmalige hoofdstad te verdedigen. De burcht ligt op een eiland en is te bereiken via een houten brug. Als we de auto parkeren zien we de burcht al aan de andere kant van het water liggen. Het fort is gedurende de eeuwen regelmatig beschadigd. Het fort is nu volledig gerestaureerd. We betreden het kasteel. In de verschillende kamers liggen voorwerpen uit de oude tijd. Ook bezoeken we de kamers tegen de kasteelmuur. We sluiten de tour af met een wandeling rond het kasteel. Terug in de auto rijden we richting Letland. De wegen zijn twee-baans. Dit betekent dat vrachtwagens nauwelijks te passeren zijn. Brutus komt domweg niet snel genoeg op snelheid om in te kunnen halen. We hebben ook geen haast en volgen het vrachtverkeer. Net voor Šiauliai willen we gaan lunchen. We kiezen lukraak een punt op de navigatie bij een meertje. De weg er naar toe is onverhard. Het zandpad gaat over in een karrenspoor. Twee boerenjongen die aan het maaien zijn kijken verbaasd als wij voorbij rijden. Als het karrenspoor over gaat in gewoon gras staan we praktisch aan het meer.
De hele ochtend heeft de zon geschenen, maar nu vallen er enkele spetters. Snel pakken we wat brood en eten het in de auto op. We stellen de navigatie in op de Kruisberg van Šiauliai. De navigatie heeft kennelijk geleerd van onze offroad trip. We worden een onverhard pad opgestuurd. Zou dit naar de Kruisberg leiden? Enkele koeien langs de kant schrikken zo van ons gele gevaarte, dat ze de pin waar hun touw mee vast zit uit de grond trekken. De boerin rent ze achterna. Sorry! Onze omleiding was niet nodig. Verderop draaien we de doorgaande weg weer op. Bij de Kruisberg geeft de navigatie het wel goed aan. We parkeren de auto bij het bezoekerscentrum. Rond 1830 werd op deze berg een eerste kruis geplaatst, ter nagedachtenis aan de mensen die omkwamen bij de Novemberopstand tegen de Russen. Daarna werd het een bedevaartsplek. Talrijke pelgrims hebben ook kruizen geplaatst.
Naar schatting staan er nu 500.000 kruizen, maar het kunnen er zomaar meer zijn. Niemand weet het precies. Tussen de grote kruizen, staan kleinere. De hele kleintjes hangen weer aan de grotere. Overal waar je kijkt, zie je kruizen staan. Een bijzondere ervaring om tussen de kruizen naar de top van de berg te lopen. Het is inmiddels drie uur. We beginnen aan het laatste stukje van de route naar Riga. We passeren de grens en rijden Letland in. We willen vannacht kamperen aan de baai van Riga. J?rmala is een oud vissersdorp dat uitgegroeid is tot een waar vakantieparadijs. In de zomermaanden moet speciaal twee euro tol betaald worden om hier te mogen komen. We toetsen een willekeurige camping in op de navigatie. Camping Nemo. Bij de receptie geeft het meisje aan dat we eerst wel mogen kijken op het terrein. Aan de linkerkant staan kleine houten trekkershutjes. Stuk voor stuk vervallen. Ook de sanitaire ruimte kan wel een opknapbeurt gebruiken. Hoewel de camping vergane glorie is, besluiten we onze daktent uit te klappen. We zijn hier tenslotte maar een nachtje. Bij de auto bereiden we macaroni. Na het eten lopen we over het strand langs de baai. De zon staat laag aan de horizon.