Home > Noorwegen > Naar het uiterste noorden van Europa > Reisverslag dag 18
1 juli 2017 -26 juli 2017 (26 dagen)
We beginnen de dag met een goed ontbijt in het hotel. Het is nog niet zeker hoe we vanmiddag uit komen met de lunch. Een klein buffertje is wel zo handig. Na het ontbijt pakken we de auto weer in. We gebruiken de diesel uit de jerrycan op het dak. Het is niet zeker of het toegestaan is aan boord van de ferry om gevulde jerrycans mee te nemen. De ferry vertrekt vanuit Moskenes, het uiterste puntje van Lofoten.
Dit is zelfs nog een klein stukje verder dan Reine, waar we gisteren waren. Halverwege de route is de afslag naar Nusfjord. Nusfjord is een traditioneel vissersdorpje. Wanneer we aankomen bij het plaatsje, staat het parkeerterrein rechtdoor aangegeven. Een smal steil weggetje omhoog. Een man die zijn hond aan het uitlaten is, gebaart dat het goed is. We twijfelen even of we het hellinkje in de normale versnelling moeten nemen, of in de lage gear. Uiteindelijk besluiten we het met de normale versnelling te proberen. Dit lukt. Boven parkeren we de auto. Het dorpje Nusfjord is een museumdorp. Om langs het kleine haventje te mogen lopen moet een ticket gekocht worden. We lopen langs de rood en geel gekleurde oude houten huizen. Zeemeeuwen hebben nesten gebouwd op de vensterbanken. Hun ontlasting geeft op de grond precies aan waar. Het haventje en de rotsachtige omgeving is een mooi gezicht. Als we neerstrijken op een terras, blijkt het café nog niet open te zijn. We wachten geduldig tot elf uur. Vanuit Nusfjord is het nog een krap uur rijden tot Moskenes. Wij hebben extra betaald voor een gereserveerde plaats op de boot van half twee. Dit is maar goed ook. Het parkeerterrein bij de veerboot staat al vol met wachtende auto's. Wij nemen plaats in de rij 'pre-reserved'. Het is nog wachten op een boot. Een Schots echtpaar komt een praatje maken. Zij rijden in een Landrover Defender en staan vlak achter ons.
Zij wonen tegenwoordig in Zweden en zijn ook op vakantie. Iets voor half twee komt de veerboot aangevaren. Verrassend snel rijden de auto's van boord en kunnen wij aan boord. Binnen een half uur is de boot weer geladen. We varen de zee op richting Bodø. Hoewel de zee rustig oogt, gaat de veerboot op volle zee behoorlijk heen en weer. Het kleine restaurantje sluit tijdelijk omdat de producten niet blijven liggen. Mensen lopen schommelend tussen de stoelen door. Toch wordt niemand echt zeeziek. De overtocht duurt ruim drie uur. Het eerste teken van land zijn kleine rotsachtige eilandjes, die in een keten voor de kust liggen. De veerboot manoeuvreert er tussendoor. Om kwart voor zes legt de boot aan in de haven van Bodø. Wij rijden van boord. Vlak bij Bodø ligt de 'Saltstraumen'. De sterkste getijdenstroom. Tijdens eb en tijdens vloed wordt iedere keer een enorme hoeveelheid water door een smalle opening geperst het Skjerstadfjord in. Door de kracht van het water ontstaan krachtige draaikolken. Bij de camping blijkt dat we net te laat zijn voor de avond 'voorstelling'. Morgenochtend om half acht kunnen we het ook meemaken. Goed om de wekker te zetten. We klappen de tent uit en maken kip-tandoori klaar. We slapen vannacht nog altijd boven de poolcirkel. Omdat het 's avonds snel afkoelt gaan we, na een wandeling langs het fjord, op tijd ons bed in.