Noorwegen > Het prachtige schiereiland Lofoten

Door de vertraging in Hammerfest, moeten we de boot van Lofoten naar Bodø omboeken. Telefonisch was er tijdens het weekend geen contact te krijgen. De oorspronkelijk boot stond voor vandaag. Direct als het ticketbureau open gaat om acht uur, bellen we om het ticket om te zetten. Dit blijkt geen enkel probleem.

Noorwegen - De houten kathedraal van Kabelvag

Ook de voor pre-reservering blijft gehandhaafd. Zo zijn we morgen middag zeker van een boottocht terug naar het vaste land. Wanneer we de E6 weer opdraaien regent het licht. Dit is niet het weer dat we gehoopt hadden voor Lofoten. Het is niet beter. Net voorbij Narvik verlaten we de E6 en rijden de E10 op op weg naar Lofoten. Lofoten is een rotsachtige landtong net boven de poolcirkel. Via bruggen en tunnels zijn de vier grotere eilanden met elkaar verbonden. Svolvær is de hoofdstad van de eilandengroep. We zoeken een parkeerplekje bij het winkelcentrum. Er zijn hier veel toeristen. Overal zien we campers in het centrum. In het winkelcentrum eten we een broodje en bezoeken we het toilet. Wanneer we verder rijden wordt de route mooier en mooier. De weg gaat langs hoge rotsformaties en heeft prachtige uitzichten op zee. Het zonnetje breekt zelfs door. In Kabelvåg staat de één na grootste houten kathedraal van Noorwegen. Het gele bouwwerk steekt duidelijk boven alles uit. Via tunnels en bruggen komen we op het eiland Vestvågøy Hier ligt ook de plaats Leknes. Hier overnachten we vandaag. Direct op het eiland stuurt de navigatie ons linksaf, terwijl de borden rechtsaf aangeven. Waarschijnlijk volgt de navigatie nog de oude route en is er in de tussentijd een tunnel aangelegd.

Noorwegen - De eilanden van Lofoten worden verbonden met bruggen en tunnels

We besluiten de navigatie over de oude route te volgen. Een prachtige glooiende weg langs de randen van het eiland. Doordat de weg smaller is dan de hoofdweg is het goed opletten bij tegenliggers. Via deze route komen we uiteindelijk ook in Leknes aan. We checken in bij het hotel. De zon schijnt volop. We besluiten optimaal van dit weer gebruik te maken en naar het meest afgelegen eiland Moskenes te rijden. De weg er naar toe is heuvelachtig en vol bochten. De uitzichten zijn waanzinnig. Wat is dit een prachtige omgeving. Net voor Reine loopt de route over een paar kleine eilandjes. De eilanden zijn met one-way bruggen verbonden. Om de beurt kunnen de verschillende rijrichtingen over de brug. Ook achter de bruggen is de weg soms smal. Het verkeer moet op elkaar wachten. We arriveren bij Reine. Reine is een oud vissersplaatsje op een schiereilandje aan de voet van de Reinebringen rotsformaties. Juist door de liggen achter de rotsen was het plaatsje beschermd tegen de zee. Nu rijden vooral toeristen het dorp in en uit op zoek naar een parkeerplaats. Het heeft er alle schijn van dat de eilandengroep Lofoten in de zomermaanden gewoon teveel toeristen te verwerken krijgt. De vissersdorpjes zijn hier niet op ingericht. Het gaat wat ten onder aan het eigen succes. Net buiten Reine kan de Reinebringen beklommen worden. Vanaf de top van deze ruim 400 meter hoge rotsformatie is een mooi uitzicht op Reine en de omliggende eilanden. We parkeren de auto op een klein parkeerterreintje net voorbij de tunnel.

Noorwegen - De natuur is prachtig op het schiereiland Lofoten

We volgen de andere wandelaars naar het beginpunt bij de tunnel. Bij het beginpunt wordt gewaarschuwd dat de beklimming van de Reinebringen gevaarlijk kan zijn. De route kan glad zijn, losse stenen bevatten en benadrukt wordt dat het geen officiële trail is. Al direct bij de eerste meters is duidelijk wat bedoeld wordt. Via steile rotsen loopt het pad naar boven. Af en toe moet echt geklauterd worden. Houvast is er aan de bomen. Vanaf het plateau loopt de route richting de top. Nog altijd een steile klim. Het naar boven gaan is nog tot daar aan toe, maar we moeten ook terug. Halverwege besluiten we te splitsen. Wouter loopt door naar de top. Ik ga terug. Ik vind het pad te steil en te glibberig. Op de helling zijn zeker nog honderd andere toeristen aan het klimmen. Alleen ben je nooit. Na drie kwartier keert Wouter weer terug. Hij is op de top geweest en had een prachtig zicht op Reine en omgeving. Ondanks de prachtige foto's die hij laat zien, ben ik blij dat ik gestopt ben. Het is inmiddels half zeven. We rijden dezelfde weg weer terug naar Leknes. In een restaurant bestellen we twee pizza's. Een mooie afsluiting van een intensieve dag.