Guatemala > De Maya stad Tikal

Om half vier loopt de wekker af. Ik heb matig geslapen. Mijn constructie met de klamboe is gelukkig blijven hangen, maar bij iedere draai kwam ik tegen de klamboe aan. Hopelijk hebben de muggen mij met rust gelaten vannacht. Ik kleed mij aan en pak een kop koffie in het restaurant. Ook pak ik een ontbijtpakketje mee. Roél de gids voor Tikal wacht mij al op bij het restaurant. Om iets over vier uur loop ik met mijn zaklantaarn in mijn hand het park in. Roél schijnt op de grond en waarschuwt voor slangen en giftige spinnen. Ook zegt hij dat er heel soms een jaguar gespot kan worden.

Guatemala - Uitzicht over het oerwoud van Tikal bij zonsopkomst

Ik voel de spanning toenemen als ik twee ogen in de straal van mijn zaklantaarn zie reflecteren in de bosjes. Het blijkt slechts een hertje te zijn. Het is een half uurtje lopen in het donker naar tempel IV. Het heeft iets bijzonders om zo door het bos te lopen. Ik merk pas dat ik een grote tempel passeer als Roel er met zijn zaklantaarn op schijnt. De tempel Q staat vlak langs het pad. Roél verzekert mij dat ik deze tempels op de terugweg en bij daglicht zeker nog kan bezichtigen. Ik passeer de Central Plaza en zie in het donker Maya ruïnes om mij heen liggen. Onderaan tempel IV begint en houten trap. Ik klim de trap op. Een lange klim brengt mij aan de top van de tempel. Tempel IV steekt hoog boven het oerwoud uit. In het donker kan ik de mist tussen de bomen onderscheiden. De brulapen maken vanuit de diepte flink kabaal. Ik ga zitten op de trap van de tempel en geniet van het ontwaken van het oerwoud. Ik schat dat er zo'n vijftig andere mensen van dit bijzondere moment genieten. Rond half zes wordt het langzaam lichter. Nu pas kan ik de tempels in de verte onderscheiden van de boomtoppen. Verschillende troepen apen laten zich horen. Vogels vliegen over. Wat kan de natuur mooi zijn. Terwijl ik geniet, eet ik ondertussen mijn ontbijtpakket op. Zodra het licht geworden is, daal ik weer af. Roél leidt mij rond langs de tempels van de Maya's. Ik schat Roél eind twintig. Hij vertelt enthousiast. Hoewel hij dit verhaal dag in dag uit aan toeristen staat te vertellen, geeft hij mij deze indruk zeker niet. Hij vertelt levendig over de geschiedenis van de Maya's, over de opkomst en de val van het Mayarijk.

Guatemala - Voorzichtig afdalen van de steile tempel in Tikal

Hij vertelt hoe Tikal in 1848 ontdekt is en hoe onderdelen van de stad gerenoveerd zijn. Pas twintig procent van de ruïnes zijn gerestaureerd. De andere ruïnes liggen nog onder aarde en boomstronken verborgen. Roél vertelt dat een Japans team de restauratie graag wilde uitvoeren. De burgemeester heeft het echter tegen gehouden. Als een Maya tempel gerestaureerd wordt, is er vervolgens geen geld beschikbaar voor het onderhoud. Hij wil alleen toestemming geven voor restauratie als er ook geld voor het onderhoud beschikbaar komt. Bij tempel V is goed te zien hoe de tempels gerestaureerd zijn. De kenmerkende trap aan de zijkant van de tempel is praktisch geheel opnieuw opgebouwd. Foto's tonen de situatie voor en na. Verderop zie ik mensen op een tempel lopen. Dat wil ik ook. Via de smalle trap klim ik naar boven. De treden zijn smal, licht hellend en glad. Vanaf de tempel heb ik een mooi uitzicht. Als ik terug wil gaan, glijd ik bovenaan uit. Ik schuif twee treden omlaag. Gelukkig was ik nog niet bij het steile gedeelte. Anders was ik zeker dertig meter naar beneden gegleden. Een beetje geschrokken klim ik voorzichtig de tempel weer af. Bij de Acropolis Central neemt Roél mij mee naar een uitkijkpunt over de acropolis. 'Welcome to Tikal', zegt hij triomfantelijk. Ik heb hier een prachtig uitzicht over de tempels van de acropolis.. Fantastisch! Na vier uur rondleiding door Tikal volg ik Roél weer naar de uitgang. Ik het genoten van zijn uitleg.

Guatemala - Uitzicht op de Great Plaza van Tikal met tempels I en II tegenover elkaar

Ik neem bij de Lodge afscheid van hem. Het is half elf en de zon heeft inmiddels veel kracht. Ik neem een duik in het zwembad. Ik laat in het water de beelden van Tikal op mij inwerken. In de middag rijd ik met de bus naar Flores. Flores is een stadje op een eiland in het meer van Petén Itzá. Flores ligt 40 kilometer van Tikal af en Flores is voor veel toeristen de uitvalsbasis voor hun bezoek aan Tikal. Als ik door Flores wandel merk ik dat hier veel gericht is op het toerisme. Ik bestel een bier en geniet van het uitzicht over het water. Aan het einde van de middag neem ik een binnenlandse vlucht van Flores naar Guatemala City. Ik schat dat zo'n vijftig passagiers wachten in de vertrekhal. Allereerst mag iedereen met instapkaart 3 boarden. Daar hoor ik ook bij. Ik stap in een klein vliegtuigje met plaats voor net dertig personen. De mensen met een ander instapnummer blijken in een nog kleiner vliegtuigje te gaan. In totaal vliegen drie vliegtuigjes van Flores naar Guatemala City. Een vlucht van nog geen uur. Vanuit het vliegtuig zie ik de lichten van de hoofdstad liggen. Als ik het vliegtuig verlaat, mag ik lopend naar de aankomsthal. Of eigenlijk is er geen aankomsthal. Ik wandel over het vliegveld een hanger in vol met helikopters. Aan de achterzijde passeer ik een deur en ik sta op straat. Er komt een wagentje aangereden met mijn bagage. Midden op straat wordt dit uitgeladen. Het is goed te merken dat Guatemala City hoog gelegen is. Het is behoorlijk fris. In ongeveer en uurtje rijd ik naar Antigua. Onderweg eet ik wat koekjes, want het is bij aankomst al te laat om nog te gaan eten.