Belize > De vierde hotelkamer is wel goed

Het is weer vroeg op. Dit keer om verder te reizen naar Belize. Een flinke afstand vandaag. Omdat de kans bestaat dat de grenspost tussen de middag sluit, is het noodzakelijk om al voor twaalf uur bij de grens te zijn. Dit betekent dat het bootje al om zes uur klaar ligt om mij terug naar de andere oever te varen. Ik neem een ontbijtpakket mee, omdat het restaurant zo vroeg nog niet open is. De bus staat al klaar op de andere oever. Snel wordt de bagage ingeladen. De chauffeur, Isai, rijdt de bus over de brug in de richting van Tikal. Echter ruim voor Tikal slaat hij af in noordelijke richting.

Belize - De watertaxi naar Caye Caulker

Over drie dagen zal ik dezelfde route weer terug rijden wanneer ik wel naar Tikal ga. Rond half twaalf arriveer ik bij de grens tussen Guatemala en Belize. De overgang vanuit Guatemala verloopt snel. Aan Belize zijde moet ik met al mijn bagage langs de douane. Gelukkig hoeft mijn reistas niet open. Ik ben in Belize. Het is dan nog zo'n tweeënhalf uur rijden tot Belize-city, waarvandaan de veerboot vertrekt naar Caye Caulker. In het eerste stadje over de grens koop ik wat te eten in een supermarkt en bestel ik een koffie in een restaurant. Het is wel even wennen dat iedereen hier Engels spreekt. Belize is een voormalige Engelse kolonie. In Belize wonen maar 200.000 inwoners, die zich sterker verwant voelen met de Caribische eilandbewoners dan de midden Amerika bewoners. Direct herken ik de take-it-easy-man mentaliteit. Als ik verder rijd door het land zie ik redelijk goede huizen, veel ruimte en minder hoge begroeiing. De weg is prima al gebruikt men erg veel verkeersdrempels.

Belize - De bagage gaat op een fietstaxi

Isai rijdt de bus stapvoets over de drempels om het heftige schudden op de achterbank te voorkomen. Als ik Belize-city nader, komt er een brommertje voor de bus rijden. De man wijst de weg door de stad. Er blijkt een wielerwedstrijd bezig te zijn en niet alle wegen zijn toegankelijk. Via allerlei smalle straatjes leidt de brommer de bus naar de aanlegsteiger van de boot. Ondertussen krijg ik een indruk van de grootste stad van het land. Ik zie veel houden huizen met balkons zoals ik mij dat in New Orléans voorstel. Veel huizen hebben nodig een opknapbeurt nodig. Als ik uitstap bij de boot blijkt de boot niet om half vijf te gaan, maar al om vier uur. Het schema is recent veranderd (hoewel alle borden nog anders aangeven). Snel wordt de bagage aan boord gebracht. De andere passagiers zijn dan al aan boord van de snelle ferry. Ik neem plaats op het bovendek bij de bestuurder. Hij stuurt de boot de haven uit en geeft vol gas richting Caye Caulker. Achter mij zie ik de zon langzaam zakken en de wolken prachtig kleuren.

Belize - Een restaurantje in de mainstreet van Caye Caulker

Na een uurtje varen komt het eiland Caye Caulker in zicht. Ik stap uit op de aanlegsteiger en wandel naar mijn hotel. Het hele eiland Caye Caulker is autovrij. Er rijden alleen golfkarretjes rond op het eiland. Ik wandel door Mainstreet naar het China Town hotel. De kamer is een teleurstelling. Mijn kamer ligt in een donkere hoek, pal tegenover bouwwerkzaamheden. Het hotel wordt uitgebreid. In de zeer kleine kamer staan twee bedden, waardoor hooguit 60 centimeter loopruimte overblijft. De kamer ruikt naar vochtig beton. Ik besluit een andere kamer te vragen. De tweede kamer is weliswaar nog iets kleiner, maar beter om te slapen. Snel verhuis ik de bagage. Ik loop de hoofdstraat in om iets te drinken. Het plaatsje heeft de sfeer van reggae. Alles lijkt hier veel rustiger te gaan. Rasta types proberen restaurants of tours aan te prijzen. Ik ga op een van de terrassen zitten om van de sfeer te genieten. 's Avonds na het eten wacht een verrassing in het hotel. De nieuwe kamer blijkt blank te staan door een lekkende airco. Gelukkig is de bagage niet nat. Er zit niets anders op om opnieuw voor een andere kamer te gaan. Met een nieuwe sleutel op zak gaan we naar kamer drie. Als we de deur proberen open te maken, wordt de deur van binnenuit geopend. De kamer blijkt al bezet te zijn. Weer terug voor een vierde poging. Gelukkig blijkt dit een prima kamer te zijn in een hotel dat het allemaal net niet heeft.