Costa Rica > Van La Fortuna naar Monteverde

Het regent vannacht onafgebroken. Iedere keer als ik 's nachts even wakker ben hoor ik de regen op het dak kletteren. Deze periode is voor Costa Rica het einde van de regentijd. Met name in de afgelopen twee maanden heeft het flink geregend in het land. Ook in oktober is er nog veel kans op buien. Sowieso is de kans op regen in Costa Rica altijd groot het hele jaar door. Door de ligging worden de wolken vanuit het westen en vanuit het oosten tegen de bergen opgestuwd. Door de stijging ontstaat regen. Vaak is het 's morgens droog en neemt 's middags de kans op regen toe. Dit geldt ook vandaag. Als ik gedoucht heb, merk ik dat het droog geworden is. De zon komt al voorzichtig door. Hoewel het nog voor zevenen is, voel ik direct de kracht van de zon.

Costa Rica - Twee kolibries proberen eten te bemachtigen

Ik ga vandaag op weg naar Monteverde. Hemelsbreed is de afstand nog niet eens zo groot, maar Monteverde ligt aan de andere kant van de bergrug. Er is geen directe weg en de weg om het Arenal stuwmeer is door de recente overstromingen afgesloten voor al het verkeer. Er zit niets anders op dan om te rijden naar de Pan American Highway en via deze weg weer af te slaan naar Monteverde. Een flinke omweg. De bus moet hiervoor over bochtige bergwegen. José stuurt de bus behendig door de bochten, maar ik word er toch misselijk van. De koffiestop komt dan ook als geroepen. Als ik verder rijd is het vervelende gevoel verdwenen. José draait de bus de Pan American Highway op. De snelweg door heel Amerika. Ik had een brede weg verwacht maar het is gewoon een tweebaans weg door dorpen heen. Op de weg rijdt veel vrachtverkeer van noord naar zuid en andersom. Zware trucs rijden over de bochtige weg. Net na de afslag naar Monteverde zit een leuk eettentje langs de kant van de weg. Ik bestel een sandwich espaciales. Een heerlijk broodje met ei, kaas en bacon. Het laatste stukje naar Monteverde is nog altijd niet geasfalteerd. In de laatste 18 kilometer zit de weg vol met kuilen. De bus slingert behendig om de kuilen heen. De weg loopt gestaag omhoog. Het is inmiddels weer gaan regenen en rondom zie ik de wolken in de bossen hangen. Logisch ook dat dit gebied bekend is om het nevel- en regenwoud. Na een uurtje klimmen arriveer ik in het plaatsje Santa Elena nabij Monteverde. Hier ligt het hotel. Het regent nog steeds onafgebroken. In de namiddag ga ik met mijn paraplu Santa Elena in. In het Tree House restaurant bestel ik een bier. Het restaurant is gebouwd rond een grote boom die uit het dak steekt. Vanaf de eerste verdieping zie ik het leven in het smalle straatje. In het straatje zitten meerdere restaurants en adventurebureaus. Het plaatsje is duidelijk gericht op toeristen en backpackers. In een nabijgelegen restaurant komt de reisgroep weer bijeen om te eten. Ondertussen volg ik de wedstrijd Costa Rica tegen Mexico. Deze wedstrijd is voor de kwalificatie voor Brazilië. Costa Rica is al door. Als Costa Rica scoort klinkt er gejuich. Uiteindelijk wint Costa Rica de wedstrijd tegen Mexico met 2-1. Buiten rijden auto's toeterend door de straat.