Tanzania > Tenten waaien om

Ik slaap prima in mijn tent. Ik heb vannacht wel geluiden gehoord van hyena’s en leeuwen. Volgens reisgenoten liepen de hyena’s tussen de tenten. Dit heb ik niet meegekregen. Ook staan er rond de truck verse leeuwensporen. De Djoser groep was al vroeg actief. Om vijf uur, in het donker, braken zij de tenten af. Om zes uur, het moment waarop ik de tent uit kom, rijdt hun truck weg. In de keuken pak ik koffie en iets te eten. Na de gamedrive is er meer tijd voor een brunch. Met de truck rijden we het National park Serengeti in. Nu rijden we een stuk rustiger dan gisteren. Boven het natuurpark hangen enkele luchtballonnen. Mensen bekijken het wildlife van boven. Ik betwijfel of je het goed kunt zien vanuit de lucht. Een ballon kan niet even stoppen of achteruit. De luchtballonnen vliegen laag over het landschap. Wij spotten ondertussen een troep topi’s. De blauwe vlek op hun achterbenen, geeft hun de bijnaam ‘bluejeans’. Enkele honderden meters verder ligt een cheeta op een termietenheuvel. Vanaf dit heuveltje houdt hij de omgeving in de gaten. Wat een prachtig dier. Wanneer ik mijn foto’s bekijk, blijken de laatste foto’s zwart te zijn. Mijn camera doet het niet meer. Het lijkt erop dat de spiegel niet meer opklapt bij een foto. Wat nu? Ik probeer verschillende instellingen. Waarschijnlijk zit er stof of vocht in de camera. Hierdoor ontgaat het mij een beetje dat we inmiddels bij de leeuwenfamilie beland zijn. Enkele vrouwtje liggen in het gras, terwijl zes welpjes heen en weer lopen. Wat jammer dat mijn camera nu juist stuk is. Met mijn andere camera probeer ik de leeuwen vast te leggen. Ook verderop, bij de hippo’s weigert de camera. Toch zie ik plotseling weer een foto met beeld. Ik probeer nog een paar klikjes. Het resultaat is random. Soms wel, soms niet. Ik begrijp niet waar het aan kan liggen. Terwijl ik probeer foto’s te maken van de hippo’s, lijken steeds meer foto’s te lukken. Wanneer we even verderop een mangoose boven op een termietenheuvel zien zitten, lijkt de camera weer te werken als vanouds. Haarscherp leg ik het diertje vast. Ik kruis mijn vingers voor het vervolg van de reis. Verderop in een poel met water spelen enkel hippo’s met elkaar. Zij komen met hun bek wijd open uit het water. Nu is goed te zien hoe groot deze dieren zijn. Deze poel ligt nog wat ver van de weg, maar verderop liggen honderden hippo’s in de rivier. Het water is doordrenkt met uitwerpselen van deze dieren. Met hun staart verspreiden ze de ontlasting. We vragen Zak om de truck naar de andere kant te rijden, zodat het zonlicht beter op de hippo’s valt. Dit geeft mooie plaatjes. Ook zonder camera is het mooi om naar te kijken. Overal beweegt wel iets. Sommige hippo’s draaien een rondje in het water om hun huid vochtig te houden. De vier korte stompe pootjes komen dan boven. De enorme nijlpaarden staan in schril contrast met een schildpad, die even verder langs de kant loopt. In de verte staan enkele jeeps stil. Er blijkt een vrouwtjes leeuw te liggen. Het roofdier kijkt rustig naar de toekijkende mensen. Na een tijdje staat ze op en loopt pal langs de truck de begroeiing in. Aan het einde van de ochtend gamedrive zien we nog heartebeasts, zebra’s, giraffen en een secretarisvogel loopt door het veld. Pas tegen twaalf uur zijn we terug bij de Ngiri campsite. Het gecombineerde ontbijt en lunch staat al klaar. Ik heb trek. Silvia heeft pannenkoeken gebakken gecombineerd met een pastasalade. Een wat vreemde combinatie, maar ik laat het mij goed smaken. Daarna ga ik even in mijn tent liggen. De zon brandt op het tentdoek. Het is warm in het tentje. Even overweeg ik het advies van Patrick op te volgen door een matje in het tweede keukengebouw te leggen. Daar is het koeler, zegt hij. Voor de zekerheid zet ik de wekker voor de tweede gamedrive. Vrij snel val ik in slaap. Na een uurtje word ik weer wakker. Buiten is het weer aan het betrekken. Het is bewolkt en in de verte hangen donkere wolken. Zou het wel droog blijven? Wanneer ik tegen drie uur mijn tent sluit, lijkt het eerder de vraag wanneer het gaat regenen. Voor de zekerheid sluit ik alle flappen van de tent zorgvuldig. Met een dreigende lucht boven ons gaan we op weg voor de tweede gamedrive van de dag. Al snel zien we een cheeta op een boomstam. Het dier scant de omgeving af. Door de donkere lucht is het lastig om goede foto’s met voldoende licht te maken. De cheeta rekt zich uit en staat op. Hij loopt recht op onze truck af. Wat een mooi gezicht. Zonder op te kijken loopt de cheeta pal achter de wagen langs en verdwijnt in de struiken. Het begint te regenen. We sluiten de ramen aan één zijde van de truck. Al snel breekt een flinke bui los. Alle ramen gaan dicht. Het water gutst door de kieren van de ramen naar binnen. Voor de zekerheid wordt de omvormer voor de elektriciteit uitgezet. Ik bescherm mijn camera door hem in mijn tas op te bergen. Wat een plotseling noodweer. Omdat we tijdens de bui niets kunnen spotten, rijden we naar het bezoekerscentrum. Ik trek mijn regenjas aan en loop tussen de grote plassen door naar de bar. Onder het afdakje drink ik een biertje. De regen valt onafgebroken. Na twintig minuten is het weer droog. Patrick heeft slecht nieuws. De stortbui is ook over ons kamp getrokken. Silvia heeft gemeld dat verschillende tenten omgeblazen zijn en spullen nat geworden zijn. Hier kunnen we nu niets aan doen. We vervolgen de gamedrive. Ondertussen bedenk ik wat er allemaal in mijn tent ligt en wat nat geworden kan zijn? Waarschijnlijk bedenkt iedereen dit nu voor zichzelf. Voorzichtig komen enkele baboons weer tevoorschijn na de bui. Een Lilac-breasted roller zit boven in een struik. De natuur ontwaakt weer. Door de recente regen en de bewolkte lucht spotten we niet veel wild. Warthogs, topis, enkele giraffen en twee dikdiks. Patrick stelt voor tijdig terug te keren naar de campsite, zodat we voor het donker de schade kunnen opnemen. Wanneer we aan komen rijden, zie ik dat mijn tent nog overeind staat. Wel is de tent verschoven. Andere tenten zijn omgewaaid en liggen ondersteboven. Ik aarzel om mijn tent te openen. Wat zou ik aan treffen? Ik hoor al reisgenoten die een droge tent hebben en anderen waar de tent vol water staat. Ik open mijn tent. Op een klein hoekje na, is mijn tent droog. Ik heb geluk. Bij het kampvuur drogen we de natte matjes en slaapzakken van reisgenoten. Zak gaat er met de truck op uit om extra droge matjes te regelen. De tent van Silvia, die zij gisteren geleend had van de Djoser-groep, is finaal afgebroken. Zij laat een video zien van het noodweer. Wat zal die groep blij zijn dat zij gisteren al vertrokken zijn. Hun tenten zouden dit niet overleefd hebben. Op de video is te zien hoe sommige van de tenten omwaaien. Wat een heftig noodweer. Tussen alle hectiek door heeft Silvia nog een maaltijd weten te bereiden. Onder het afdak van de keuken nuttigen we het. Iedereen heeft trek. Ondertussen drogen de matjes bij het kampvuur. Het lijkt erop dat iedereen droge spullen heeft om vannacht de slapen. Gelukkig is dit de laatste nacht in de tenten. Vanaf morgen keren we terug naar de meer bewoonde wereld. Rond negen uur is er niets meer te doen of iemand te helpen, ik ga naar bed, slapen.