Georgië > Het Stalin-museum in Gori

De zon schijnt wanneer ik wakker word. Vanaf het balkon zie ik de besneeuwde bergtoppen van het Kazbek gebergte liggen. Wat jammer dat we dit weer gisteren niet hadden. Na het ontbijt rijden we de Georgian Militairy Highway weer af. Door het heldere weer zijn de uitzichten over de vallei schitterend. We maken een fotoshop. Het uitkijkplatform heeft zijn beste tijd gehad. Het staal van het beton komt door de bodem. Voorzichtig blijf ik weg bij de reling. Net boven het stuwmeer ligt de Ananuri kerk en fort. Ik bekijk het kerkje en probeer in de toren te komen via een smalle half meter brede opgang. Het is wat lastig om de veelal Chinese toeristen te passeren op de smalle strook. De deur naar de toren blijkt gesloten. Wel heb ik vanaf hier een prachtig uitzicht op het kasteel, het kerkje en het achterliggende stuwmeer. We dalen ook nog even af naar het meer. Het water staat laag. Hierdoor komt een brug boven water. Deze brug wordt in de wintermaanden gebruikt om naar een andere stuk van het meer te komen. Het voelt wat raar dat de brug niet gewoon wat hoger gemaakt is. Nu bevindt de brug zich de helft van het jaar onder water. Tenslotte lopen we naar de autobrug. Vanaf deze brug is het mooiste uitzicht op het complex. Na een uurtje is iedereen weer bij de bus. We rijden verder naar Gori. Gori is de geboortestad van Jozef Stalin. Hij werd in 1978 geboren in deze Georgische stad. Rond zijn geboortehuis is een museum ingericht over zijn leven. Het voelt wat vreemd om hem met een museum te eren, omdat hij tijdens zijn Sovjet leiderschap verantwoordelijk was voor de dood van miljoenen tegenstanders. Er is veel belangstelling voor de Engelse tour. Zeker vijftig mensen proberen te luisteren naar de museum gids. Dit valt niet mee omdat gelijktijdig ook gidsen in andere talen groepen toespreken. Het museum heeft veel foto’s van Stalin tijdens zijn bewind en met andere wereldleiders. Stalin stief in 1953. Voor het museum staat het huis van de Stalins waar Jozef werd geboren. Ook bekijken we de trein waarmee hij zich door het land liet vervoeren. Stalin was bang om te vliegen. Na het museum bezoek koop ik een broodje en een cola in de supermarkt. Een snelle en eenvoudige lunch. We maken ons op voor het laatste stuk naar Kutaisa. Een grote stad in het westelijke gedeelte van Georgië. Terwijl de chauffeur de snelweg op draait, begint het weer te regenen. In deze tijd van het jaar kan het regenachtig zijn. Gelukkig zitten we droog. Het oosten en westen van Georgië worden gescheiden door een bergketen. We passeren deze keten door een acht kilometer lange tunnel. Plotseling zijn er allemaal remlichten. Net voor ons zijn verschillende auto’s op elkaar gebotst. Het lijkt vooral blikschade. Onze chauffeur informeert bij een touringcar, die ook betrokken is, of er hulp nodig is. Voorzichtig rijden we langs de voertuigen. Om vijf uur zijn we bij het hotel in Kutaisa. Nino neemt ons mee voor een stadswandeling. Het is soms droog en soms vallen er wat spetters. Ze toont enkele standbeelden van beroemde dichters en leidt ons uiteindelijk naar het David Agmashenebeli plein waar de Colchis-fontein staat. Wanneer we op zoek gaan naar een restaurant, zet de regen door. Snel lopen we een restaurant in. Dit restaurant blijkt vol. Zij verwijzen ons naar een goed alternatief aan de rivier. We bestellen verschillende traditionele gerechten om te delen. Net wanneer ik terug ben in het hotel houdt het op met spetteren. De regen komt met bakken uit de hemel. We hebben geluk gehad. Ook wanneer we naar bed gaan, houdt de regen buiten aan.